Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ. Κοιτάς Μπροστά, όταν δεν ξεχνάς από πού έρχεσαι …

Συνέντευξη στο Θράσο Ευτυχίδη

26 Μαίου 2016 στο γραφείο της Χριστίνας Σαχινιδου στο Δήμο Θεσσαλονίκης (φώτο Θ.Ευτυχίδης)

Με τη δυναμική, εκρηκτική, μονίμως βραχνιασμένη, αεικίνητη Χριστίνα γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια τόσο από επαγγελματικούς χώρους, όσο και από την ενασχόλησή της με τα κοινά.

Η ακούραστη, αλλά και  απίστευτα οργανωτική Χριστίνα Σαχινίδου, δεν διεκδικεί τίτλους και πρωτοκαθεδρίες. Ακούραστη εργάτης της Ποντιακής ιδέας, είναι από τους ανθρώπους που μπορούν να μιλούν με τα έργα τους.

Η Χριστίνα, είναι απόφοιτη Δραματικής Σχολής. Πρωταγωνίστησε σε μερικές δεκάδες ποντιακές ταινίες αλλά και στο Ποντιακό θέατρο διαλέκτου δίπλα στο μεγάλο λαογράφο του Ποντιακού Ελληνισμού Στάθη Ευσταθιάδη.

Διετέλεσε σύμβουλος σε θέματα πολιτισμού του Υπουργού Μακεδονίας – Θράκης Κώστα Τριαρίδη, Σύμβουλος του Νομάρχη Θεσσαλονίκης Κώστα Παπαδόπουλου σε θέματα παλιννοστούντων ομογενών.

Διευθύντρια επί 10ετία δισκογραφικής εταιρείας (ΒΑΣΙΠΑΠ). Παραγωγός και παρουσιάστρια τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών.

Μια άγνωστη για πολλούς λεπτομέρεια, η Χριστίνα έχει διατελέσει και Πρόεδρος Αθλητικού Συλλόγου του Α.Σ. ΚΑΡΑΤΕ «ΜΑΚΕΔΑΝΟΣ»!

Τα τελευταία 32 χρόνια «διακονεί» είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η ίδια, τον πολιτισμό στο Δήμο Θεσσαλονίκης

Η Χριστίνα Σαχινίδου, ανέλαβε την Προεδρία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων το 2009 σε μια δύσκολη στιγμή και κατάφερε όχι μόνο να την κρατήσει στα πόδια της, αλλά και να την επαναφέρει πρωταγωνιστικά στο προσκήνιο.

Στις 19 Μαΐου ήταν αυτή που εμπνεύσθηκε και οργάνωσε την Επίσημη Τελετή Υποστολής της Σημαίας στο Λευκό Πύργο.

Το ραντεβού μας για τη συνέντευξη ήταν την Τετάρτη 26 Μαΐου, στις 11:00 στο γραφείο της στο Δήμο. Μιλήσαμε για όλα τα θέματα ανοιχτά και με ονοματεπώνυμα. Με δεδομένο τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, που καταφέρνει να προκαλεί πάντα αντιδράσεις, είτε θετικές, είτε αρνητικές πιστεύουμε θα βρείτε ενδιαφέροντα τον 5ωρο διάλογό που σας μεταφέρουμε.

Χριστίνα, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, αλλά αισθάνομαι ότι ξέρω ελάχιστα πράγματα για σένα. Μίλησε μας για την καταγωγή σου, την οικογένεια, τον εαυτό σου.

   Η καταγωγή μου είναι από την Ίμερα του Πόντου. Από εκεί σε εκείνα τα δύσκολα και ταραγμένα χρόνια, οι πρόγονοί μου βρέθηκαν στην Τσάλκα της Γεωργίας. Ο παππούς μου Χριστόφορος Τσαρτσίδης υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματικός στον Τσαρικό Στρατό, ενώ η γιαγιά μου Ανατολή, είναι αυτό που λέμε, η τυπική γυναίκα του Πόντου που κρατούσε το σπίτι και το νοικοκυριό του.

Το 1922 βρέθηκαν στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκαν στη Θερμοπηγή Σερρών. Ο πατέρας μου Χαράλαμπος Τσαρτσίδης ήταν δημόσιος υπάλληλος ενώ τα ζητήματα του σπιτιού τα είχε η μάνα μου Μαρία Ξανθοπούλου.  Λόγω του επαγγέλματος του πατέρα μου, οι μετακινήσεις λόγω μεταθέσεων ήταν συχνές.

Σε μια τέτοια μετακίνηση, σε ένα σταθμό τραίνου δίπλα στο Στρυμόνα πιασαν οι πόνοι τη μάνα μου και γεννήθηκα εγώ. Γεννήθηκα στην κυριολεξία στον ποταμό Στρυμόνα.

Κάποια στιγμή, η οικογένεια βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εδώ τελείωσα και το 6τάξιο τότε οικονομικό Γυμνάσιο. Παράλληλα ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και είχα σημαντικές διακρίσεις. Πέρασα Νομική … δεν πήγα βέβαια ποτέ .. ήρθε ο γάμος … τα παιδιά. Έχω δύο παιδιά, τη Δέσποινα και το Φίλιππο.

Τελειώσα μια σχολή προγραμματιστών Η/Υ του ΕΛΚΕΠΑ και είμαι Απόφοιτος Δραματικής Σχολής.   

Από ότι γνωρίζω, έχεις παίξει σε πολλές ταινίες…

   Πρωταγωνίστησα σε πολλές ποντιακές ταινίες την περίοδο 1992 – 1997. Ταινίες που παίχθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο και με έκαναν γνωστή από την Αμερική ως τη Ρωσία.

Απολαυστική στο ρόλο της γραίας σε εκδήλωση στο ΗΥΑΤΤ τον Απρίλιο του 2009 (φώτο Αρχείο Θ.Ευτυχίδη)

Με τα κοινά των Ποντίων πότε ξεκίνησες ν ασχολείσαι;

   Όλα ξεκίνησαν μετά από ένα ταξίδι στην πατρίδα, στα ελληνικά χωριά της Τσάλκας στη Γεωργία με το «ΦΑΡΟ ΠΟΝΤΙΩΝ». Βρήκα ανθρώπους που με αναγνώριζαν γιατί είχαν δει τις ταινίες μου. Για πολλούς συμπατριώτες εκεί, ήμουν ένα πολύ οικείο πρόσωπο και λόγω καταγωγής.

Όταν γυρίσαμε, είχα πάρει την απόφαση μου. Μπορούσα να προσφέρω, ειδικότερα στο κομμάτι του πολιτισμού πάρα πολλά και έτσι ξεκίνησα.

Από την παράσταση "Πύριχος" στο Δημοτικό Θέατρο Πανοράματος

Με τα διοικητικά της ΠΟΠΣ;

   Με τα διοικητικά ασχολούμαι τα δέκα περίπου τελευταία χρόνια ως εκλεγμένο μέλος του ΔΣ. Αρχικά ως  Γενική Γραμματέας επί Προεδρίας Χρήστου Παπαδόπουλου και Χαράλαμπου Αποστολίδη και σήμερα ως εκλεγμένη Πρόεδρος.

Είναι τεράστια η ευθύνη που ανέλαβα σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων.

3 Δεκεμβρίου 2015. Εθιμοτυπική επίσκεψη του διοικητικού συμβουλίου της πανελλήνιας ομοσπονδίας ποντιακών σωματείων στην αναπληρώτρια γενική γραμματέα διεθνών οικονομικών σχέσεων και αναπτυξιακής συνεργασίας και αντιπρόεδρο της ΠΟΠΣ Κυρία Κυριακή Τεκτονίδου

Έζησες την περίοδο της διάσπασης…

   Την περίοδο της διάσπασης, ήμουν ένα απλό μέλος. Η εμπλοκή μου με το δευτεροβάθμιο χώρο είχε να κάνει μόνο με την καλλιτεχνική μου συμμετοχή μέχρι το 2003. Ανέλαβα το καλλιτεχνικό της ΠΟΠΣ με προτροπή του Στέφανου Τανιμανίδη που ξεχώρισε τις δυνατότητες μου.

Ως εφορευτική επιτροπή είχα βρεθεί τότε ως μάρτυρας σε δικαστήριο που κλήθηκε να αποφασίσει αν η διαδικασία εκλογών ήταν νόμιμη ή όχι. Και φυσικά ήταν νόμιμη..

Από εκεί και πέρα, άρχισε ένας χορός του παραλόγου με μηνύσεις και λασπολογία ενάντια στην ΠΟΠΣ που οδήγησε στην τελική διάσπαση και στη δημιουργία μιας δεύτερης ομοσπονδίας. Φυσικά δικαιωθήκαμε, αλλά η διάσπαση είχε γίνει. Οι διασπαστές  έχουν ονοματεπώνυμα.

Πιστεύω ότι η διάσπαση δεν ήταν υπόθεση 5-10  συμπατριωτών που είχαν διαφωνίες σε κάποια ζητήματα, ήταν και πολιτική παρέμβαση. Κάποιοι δεν ήθελαν τον ποντιακό χώρο ενωμένο.

 

Πολιτική παρέμβαση; Είναι καταγγελία αυτό;

   Όχι δεν είναι καταγγελία, είναι διαπίστωση και ενισχύεται από τις εξελίξεις μέχρι και σήμερα. Κάποιοι πολιτικοί μας, είχαν το θάρρος να παραδεχθούν την εμπλοκή τους και την ευθύνη τους στη δημιουργία δεύτερης Ομοσπονδίας.

15 Αυγούστου 2011. Μετά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο (Φώτο pravmir.ru)

Ναι αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπήρξαν και κάποιοι λόγοι, κάποια αφορμή που να οδήγησε σε αυτό. Δε νομίζω να ξύπνησε κάποιος, κάποιο πρωί και να σκέφθηκε να διασπάσει το χώρο;

   Οι λόγοι που τυπικά προβλήθηκαν τότε από κάποιους ήταν ο εκδημοκρατισμός. Τυπικά λέω, γιατί στην ουσία δεν υπήρχε τέτοιο ζήτημα.

Υπάρχουν κάποια πρόσωπα με κεντρικό ρόλο τότε, που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, θέλω την άποψή σου …

Στέφανος Τανιμανίδης …

   Θεωρώ ότι ο Στέφανος Τανιμανίδης που διατέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων, προσέφερε τα μέγιστα και είναι αυτός που ουσιαστικά οργάνωσε το χώρο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ποντιακού Ελληνισμού.

Δυναμικός και εύστροφος, είχε την ικανότητα της αμεσότητας και της πειθούς.

Σήμερα είναι επίτιμος Πρόεδρος της ΠΟΠΣ χωρίς το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.

Ο Στέφανος Τανιμανίδης, είναι ένας άνθρωπος που και σήμερα παρεμβαίνει ή προσπαθεί να παρέμβει στα ποντιακά. Κάποιοι κατηγορούν την ΠΟΠΣ γι αυτό. Ότι δηλαδή παραμένει  υπό την  σκιά του Τανιμανίδη… 

   Τόσο εγώ προσωπικά, όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΠΣ, είμαστε οι τελευταίοι που θα μπορούσαμε να απαγορεύσουμε στον Στέφανο Τανιμανίδη να εκφράζεται ή και να κάνει την όποια κίνηση. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του, όπως και κάθε άλλου έλληνα πολίτη.

Θέλω όμως να τονίσω ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων έχει σήμερα Πρόεδρο και Διοικητικό Συμβούλιο, που δεν χειραγωγείται από κανέναν.

Να τελειώνουμε μ' αυτό. Αυτό τους  βολεύει; Ας κάνουμε επιτέλους ένα ανοιχτό δημόσιο διάλογο για να δούμε ποιος πραγματικά χειραγωγεί ποιόν και ποιός χειραγωγείται ...

Γιώργος Παρχαρίδης …

   Τον Γιώργο Παρχαρίδη, τον γνώρισα μέσω του τότε Υπουργού Βορείου Ελλάδος, Βασίλη Ιντζέ. 

Πιστεύω, ότι η ενασχόλησή του με τα κοινά Ποντίων, ήταν και είναι αποτέλεσμα της αγάπης του για τον Πόντο.

Οπωσδήποτε, είναι μια μαχητική παρουσία … αλλά μέχρι εκεί.

Ο ρόλος του στη διάσπαση του χώρου, είναι και σήμερα ένα μεγάλο ερωτηματικό .. για να μην βάλω τελεία..

 Μάλιστα … 19 Μαίου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού .. Είχαμε δύο εκδηλώσεις, μία στην πλατεία Αγίας Σοφίας οργανωμένη από την Παμποντιακή Ομοσπονδία και μία στο Λευκό Πύργο, οργανωμένη από την ΠΟΠΣ και την Ομοσπονδία Παλιννοστούντων.

Γιατί; Το μήνυμα που θέλεις να στείλεις..

   Θα ξεκινήσω λίγο με την ιστορία.  Το 2001 στην εκδήλωση που διοργάνωνε τότε η ΠΟΠΣ σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Παλιννοστούντων , δεσμεύσαμε τον τότε Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο για τη δημιουργία Μνημείου της Γενοκτονίας στην πλατεία. Είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε η επιστολή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία του μνημείου. Είναι επίσης στη διάθεση όλων και η επιστολή αυτών που αντιδρούσαν τότε στην ανέγερση Μνημείου στην πλατεία …

Είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε η επιστολή μας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την καθιέρωση της ποντιακής παραδοσιακής στολής στην Προεδρική Φρουρά.

Τα προηγούμενα χρόνια και επί Προεδρίας Χαράλαμπου Αποστολίδη, καταβάλαμε τεράστιες προσπάθειες να έρθουμε σε συνεννόηση. Υπάρχουν επιστολές, έγιναν δεκάδες επαφές, μια τεράστια προσπάθεια για να υπάρξει τουλάχιστον κοινή εκδήλωση – συγκέντρωση στις 19 Μαΐου. Συναντούσαμε πάντα αδιαλλαξία που ενισχυόταν από ένα υπέρμετρο εγώ των «κηδεμόνων» του χώρου.

Μάρτιος 2009, οι Πρόεδροι όλων των Ομοσπονδιών συναντιούνται στο ΗΥΑΤΤ με πρωτοβουλία του Ιβάν Σαββίδη, σε μια ακόμη προσπάθεια συνεννόησης για κοινή εκδήλωση στις 19 Μαίου, που έπεσε στο κενό. Από αριστερά προς τα δεξιά: Χαράλαμπος Αποστολίδης (Πρόεδρος ΠΟΠΣ), Δημήτρης Τομπουλίδης (Πρόεδρος ΔΙΣΥΠΕ), Ιβάν Σαββίδης (Συντονιστής ΣΑΕ χωρών πρώην ΕΣΣΔ), Γιώργος Παρχαρίδης (Πρόεδρος ΠΟΕ), Αβραάμ Αϊβαζίδης (Πρόεδρος Ομοσπονδίας Παλιννοστούντων) και Χριστίνα Σαχινίδου (Γ.Γ. ΠΟΠΣ)  (φώτο Θ.Ευτυχίδης, Αρχείο)

Στην προσπάθεια συνεννόησης ενεπλάκησαν δημόσια πρόσωπα, Υπουργοί, Βουλευτές, Δήμαρχοι. Μια τεράστια προσπάθεια έγινε από τον Ιβάν Σαββίδη. Ειδικότερα το 2009 ο Ιβάν Σαββίδης κατάφερε να μας πείσει να πάμε ως Διοικητικό Συμβούλιο στην Πλατεία Αγίας Σοφίας και ας είχαν ναυαγήσει οι προηγούμενες διαβουλεύσεις για συνεννόηση. Το αποτέλεσμα το είχα προβλέψει. Δεν ανέφεραν καν’ την παρουσία μας, ενώ στον Ιβάν Σαββίδη που νωρίτερα του είχαν προτείνει να είναι ο κεντρικός ομιλητής, δε δόθηκε ο λόγος ούτε για σύντομο χαιρετισμό. Τι να πρωτοθυμηθώ;  

Για να μην δώσουμε την εικόνα της διάσπασης στον κόσμο, αναγκασθήκαμε να περιορισθούμε σε τελετές μνημοσύνης που πραγματοποιούνταν στο Μνημείο συνήθως πρωϊνές ώρες. 

Να σου θυμίσω τη δήλωσή μου πριν τρία χρόνια, όταν για άλλη μια φορά δεν καταφέραμε να βρούμε σημείο επαφής. Είχα πει τότε «Σας χαρίζουμε τα χώματα της πλατείας Αγίας Σοφίας και κρατάμε τα Άγια χώματα του Πόντου στην καρδιά μας».

Το τελευταίο διάστημα, η αλαζονεία κάποιων ξεπέρασε τα όρια με μόνιμες αναφορές σε αριθμούς και νούμερα σωματείων … λες και τα προβλήματα του ποντιακού χώρου είναι αριθμητικά, Έτσι ήρθε η απάντηση, μέσα από αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση.

Δηλαδή, ήταν αναμέτρηση με τους απέναντι;

   Σε καμία περίπτωση δεν ήταν αναμέτρηση. Συνδιοργανώθηκε από την ΠΟΠΣ και την Ομοσπονδία Παλιννοστούντων.  Ήταν μια μεγαλειώδης αλλά και σεμνή εκδήλωση, φόρος τιμής και μνήμης στα 353.00 αθώα θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

19 Μαίου 2016, η Πρόεδρος της ΠΟΠΣ Χριστίνα Σαχινίδου απευθύνει χαιρετισμό στην εκδήλωση Μνήμης στο Λευκό Πύργο (φώτο Γιάννης Καρυπίδης)

Η για πρώτη φορά Επίσημη Τελετή Υποστολής της Σημαίας με άγημα του Γ΄ Σώματος Στρατού και Ποντίων, ήταν μια εκδήλωση με τεράστιους συμβολισμούς που απευθυνόταν στη συλλογική μνήμη όλων των Ελλήνων. Μια τελετή, που ήθελε να τονίσει, ότι η Γενοκτονία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, όπως και όλη η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Και θέλω εδώ να τονίσω και τη συμμετοχή και της Αρμενικής Κοινότητας, της Αρμενικής Νεολαίας, Ιδιάιτερα όμως να επισημάνω, την για πρώτη φορά συμμετοχή και άλλων σωματείων, από την Κρήτη και τα Νησία του Αιγαίου, ως τη Μακεδονία και τη Θράκη, από την Κέρκυρα και τα νησιά του Ιονίου μέχρι τη Μικρά Ασία. Η Γενοκτονία αφορά όλους τους Έλληνες. Και θέλω ειλικρινά να τους ευχαριστήσω, γιατί ήταν εκεί, δίπλα μας. 

19 Μαίου 2016.

Δεν βγάλαμε δελτία τύπου να πανηγυρίσουμε, δεν αναφέραμε καν τις δεκάδες προσωπικότητες της δημόσιας ζωής που ήταν παρόντες. Για μένα όπως και για δεκάδες άλλους γνωρίζοντες, είχε ιδιαίτερη σημασία η παρουσία του πρώην Προέδρου της ΠΟΕ κ. Φαχαντίδη στην εκδήλωση. Και αυτό γιατί στο μικρό διάστημα που διετέλεσε Πρόεδρος της Παμποντιακής, η ενότητα είχε πλησιάσει στο να γίνει πράξη.

Για μας πέρα από αυτό, η εκδήλωση αυτή ήταν και είναι ένα ηχηρό μήνυμα και πρόσκληση για ενότητα.

Θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους, ότι ενωμένοι, μπορούμε καλύτερα, μπορούμε περισσότερα.

Κάποιοι λένε, ότι σημαντικό εμπόδιο στην προσέγγιση αποτελεί η διαφωνία ως προς το νομικό καθεστώς της Παναγίας Σουμελά. Ποια είναι ή άποψή σου;

   Η Παναγία Σουμελά, αποτελεί για όλους τους Έλληνες, όχι μόνο για τους Πόντιους, την αμφικτυονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Είναι δύο λέξεις που συμπυκνώνουν μια ιστορία αιώνων.

Η μεθοδευμένη στρατηγική και τακτική κάποιων, να θέτουν διαρκώς θέματα για το νομικό καθεστώς πέφτουν στο κενό.

Δεν κατανοώ πως το νομικό καθεστώς ενός αναγνωρισμένου νόμιμου σωματείου που ίδρυσε το Ίδρυμα μπορεί να αποτελεί θέμα και αντικείμενο διαπραγμάτευσης  σε δευτεροβάθμιο όργανο. Αυτό που προσπαθούν κάποιοι να κάνουν δεν έχει ούτε λογική, αλλά ούτε και νόμιμη βάση.

Η Παναγία Σουμελά, η Ορθοδοξία και η Πίστη μας ενώνουν και δεν πρέπει να μας χωρίζουν. 

Ας αφήσουμε λοιπόν τις διαφωνίες και ας κοιτάξουμε επιτέλους μπροστά.Τι είναι επιτέλους αυτό που μας χωρίζει και δε μας ενώνει;  Πιστεύω, ότι αυτά που μας χωρίζουν είναι σαφώς λιγότερα, ελάχιστα σε σχέση με αυτά που μας ενώνουν.

15 Μαίου 2016. Συνοδεύοντας την Εικόνα της Παναγίας Σουμελά στη Γερμανία

Ας αφήσουμε λοιπόν τις διαφωνίες του οργανωμένου Ποντιακού χώρου. Μίλησέ μας για την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων.

   Κοιτάς μπροστά, όταν δεν ξεχνάς από πού έρχεσαι. Η ΠΟΠΣ λειτουργεί εδώ και 44 χρόνια. ΟΙ πρωτοκαθεδρίες και οι ηγεμονισμοί είναι έξω από τις αρχές μας.

Είμαστε όλοι απλοί εργάτες της Ποντιακής ιδέας και τίποτε άλλο. Αυτή η απλή αρχή καθοδηγεί και τη σύγχρονη λειτουργία και δράση μας.

Για μας τα Πρωτοβάθμια Σωματεία δεν αποτελούν ένα ακόμη νούμερο που έρχεται να προστεθεί στην αριθμητική δύναμη της ΠΟΠΣ. Ο ρόλος των Πρωτοβάθμιων Σωματείων στη λειτουργία και τη δράση της ΠΟΠΣ, ήταν και είναι κυρίαρχος.

Μας ενώνει και μας καθοδηγεί η συλλογική μνήμη και οι κοινοί αγώνες. Και η ΠΟΠΣ στο μισό αιώνα λειτουργίας της, έχει πραγματικά αιτίες και δράσεις που δικαιούται να υπερηφανεύεται γι’ αυτές.

Ιούνιος 2009. Υποδοχή στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Μαριούπολης. (φώτο Αρχείο Θ.Ευτυχίδη)

Θα χρειαζόταν να μιλάμε ημέρες για να απαριθμήσουμε μία προς μία τις δράσεις, τις δραστηριότητες, αυτά που έκανε η ΠΟΠΣ όλα αυτά τα 44 χρόνια. Επιγραμματικά θα αναφέρω:

-         -  Τα δεκάδες συνέδρια Εθνικής Αυτογνωσίας

-         -  Τις ημερίδες σε Παγκόσμιο Επίπεδο

-         -  Τις χιλιάδες εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό

Η ΠΟΠΣ, είναι πιστοποιημένο κέντρο συνοδευτικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών.

Διαθέτει και λειτουργεί ραδιοφωνικό σταθμό στη Θεσσαλονίκη, τον 101,3

21.02.2016 Χαιρετίζει σε Ημερίδα της ΠΟΠΣ

Βέβαια, άφησα τελευταίες για να τις υπερτονίσω τις ενέργειες της ΠΟΠΣ για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Όλοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν τον καθοριστικό ρόλο της ΠΟΠΣ στην καθιέρωση της 19^ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από τη Βουλή των Ελλήνων. Τα Σωματεία, προσωπικότητες και η ΠΟΠΣ είναι αυτοί  που προετοίμασαν και έδωσαν φακέλους με στοιχεία στους Πόντιους Βουλευτές που προσυπέγραψαν την εισηγητική έκθεση του νόμου. Κάτι που αναγνώρισαν οι βουλευτές λέγοντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση, ότι παίρνουν τη σκυτάλη από τους Πόντιους και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων.

Και φυσικά και όλες οι σοβαρές ενέργειες για Διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας ξεκίνησαν και υλοποιήθηκαν από την ΠΟΠΣ. Και εδώ να θυμηθώ το Συνέδριο της Βοστώνης. Την κατάθεση υπομνήματος διαμέσου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ποντιακού Ελληνισμού στον ΟΗΕ. Τις συστηματικές και τεκμηριωμένες ενέργειες προς ξένες κυβερνήσεις, Αρχές, Κυβερνήτες και διεθνείς προσωπικότητες. Τις ενέργειές μας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ενέργειες που οργανώθηκαν και υλοποιήθηκαν από την ΠΟΠΣ, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το ξεχάσουν. Ένα τεράστιο σε έκταση έργο, μια μοναδική προσπάθεια που συνεχίζεται σήμερα με την ίδια ένταση.

Χριστίνα Σαχινίδου "Το μέλλον μας είναι οι νέοι" Ομαδική φωτογραφία από το 15ο Συνάπαντημα της Ποντιακής Νεολαίας στην Παναγία Σουμελά.

Πως βλέπεις το αύριο; Την εξέλιξη στο ποντιακό κίνημα; 

   Πολύ ωραία ερώτηση. Το μέλλον μας, είναι οι νέοι. Αυτοί είναι το αύριο.

Ένα αύριο που πιστεύω ότι έχει να κάνει με την παρουσία και τη δραστηριοποίηση του μεγάλου Έλληνα, μεγάλου Πόντιου, Ιβάν Σαββίδη.

19 Μαίου 2009, με τον Ιβάν Σαββίδη, το πρωί μνημόσυνο στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο και το βράδυ στην Πλ. Αγίας Σοφίας (φώτο Αρχείου Θ. Ευτυχίδη)

Θεωρώ, ότι ο ευπατρίδης έλληνας Ιβάν Σαββίδης, έχοντας τον Πόντο στην καρδιά και το νου, είναι σήμερα ο κύριος εκφραστής της προοπτικής ενότητας για τον ποντιακό χώρο.

Και επειδή πολλοί, θα βιαστούν να με χαρακτηρίσουν κόλακα, θα ήθελα να θυμίσω σε όλους, ότι εγώ είμαι με τον Σαββίδη πολλά χρόνια πριν έρθει στην Ελλάδα, πολλοί πριν τον «αγκαλιάσουν» όλοι. Το υπενθυμίζω αυτό και το τονίζω.

Ο Ιβάν είναι ένας μοναδικός άνθρωπος με την έννοια του «άνω θρώσκω». Θεωρεί την ενότητα όλων των Ποντίων, όλων των Ελλήνων, απαραίτητη προϋπόθεση και όρο επιβίωσης για τις δύσκολες στιγμές που περνάμε. Το σημαντικότερο δεν θέτει όρους και προϋποθέσεις για την ενότητα.

Η παρουσία του σηματοδοτεί μια σειρά σημαντικών γεγονότων όχι μόνο για τους Πόντιους, αλλά για όλους τους Έλληνες. Δεν θέλω να μιλήσω για τις επενδύσεις. Σε μια περίοδο που όλοι φεύγουν, αυτός ο «ρωσοπόντιος φιλοξενούμενος», όπως κάποιοι τόλμησαν να τον αποκαλέσουν, επενδύει τα χρήματά του στην Ελλάδα, βάζοντας πλάτη στη δύσκολη στιγμή.

Θα μιλήσω όμως για πράξεις και ενέργειες που για εμάς έχουν τεράστια σημασία. Ενέργειες και γεγονότα που έγιναν δυνατά χάρις στις δικές του προσπάθειες.

Η Λειτουργία στην Παναγία του Πόντου, στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, έγινε δυνατή χάρις στις δικές του προσπάθειες και αγώνα. Εγώ προσωπικά είχα την τύχη και την τιμή να συμμετάσχω σε αυτή την προσπάθεια από την αρχή.

Είναι κοινό μυστικό ότι ο Ιβάν Σαββίδης, βρίσκεται σήμερα πίσω από κάθε προσπάθεια για Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας, στηρίζοντας με κάθε μέσο τις ενέργειες όλων των Ομοσπονδιών χωρίς εξαιρέσεις.

Γνωρίζουν όλοι τις προσπάθειες που καταβάλλει για τη διαφύλαξη της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Στηρίζει την ψηφιοποίηση του Αρχείου του Πόντου.

Είναι τεράστιες και οι προσπάθειες που έχει καταβάλλει σε Διεθνές επίπεδο. Στη Διορθόδοξη Κοινοβουλευτική Σύνοδο, στο Διακοινοβουλευτική Ρωσίας - Ε.Ε., στη Ρωσική Βουλή.

Ξέρουν ότι χάρις στη δική του προσπάθεια, στη δική του συνδρομή πραγματοποιήθηκε η 2^η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας και χάρις στη δική του συνδρομή και στήριξη λειτουργεί και οργανώνει τις παγκόσμιες δράσεις της για αναγνώριση της Γενοκτονίας.

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για αυτά που έχει κάνει. Είναι τόσο πολλά. Οπωσδήποτε όμως αξίζει μια αναφορά στην τελευταία του ενέργεια. Και αναφέρομαι στην ίδρυση Έδρας Ποντιακών Σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μια έδρα που έλειπε  από την Ελλάδα και αποτελούσε αναγκαιότητα.

Η ενότητα, είναι το μέλλον. Αν αφήσουμε τους εαυτούς μας να μας ξεπεράσουν, τότε το κεράκι που ανάβουμε στη ,μνήμη των προγόνων μας, των 353.000 αθώων θυμάτων της Γενοκτονίας, θα γίνει φάρος φωτεινός και οδοδείκτης, δείχνοντας ότι ο δρόμος για Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι ένας και σ’ αυτόν, πρέπει να περπατήσουμε όλοι μαζί ενωμένοι.

Κλείνοντας;

   Θέλω να κλείσω αυτή τη συνέντευξη χρησιμοποιώντας λόγια του Ιβάν Σαββίδη.

«Ελάτε εντάμα. Η Ελλάδα αναμέν’ μας». Ελάτε μαζί, η Ελλάδα μας περιμένει

Σ΄ευχαριστώ.

bsgreeks.blogspot.gr