Ολόκληρο το κείμενο της Συνέντευξης του Θράσου Ευτυχίδη στο SPUTNIK

 Θεσσαλονίκη, 22.02.22

Η συνέντευξη δόθηκε στον Λάμπρο Ζαχαρή του ειδησεογραφικού πρακτορείου SPUTNIK το βράδυ της Κυριακής, 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανέβηκε στην ιστοσελίδα σήμερα 22.02.2022.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο χωρίς περικοπές. Οι απόψεις μου ως γνωστόν δεν αλλάζουν ανάλογα με τις περιστάσεις

Ερώτηση: Τι εκτιμάτε ότι θα γίνει στην Ουκρανία και στις αυτοανακηρυχθείσες Λαϊκές Δημοκρατίες στο άμεσο και στη συνέχεια στο μεσοπρόθεσμο μέλλον; Μπορούμε να ελπίζουμε σε αναίμακτη επίλυση ή αποκλιμάκωση;

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην περιοχή σε μια μόνιμη βάση θεωρώ ότι μία πολιτική διπλωματική λύση θα πρέπει να αποτελεί μονόδρομο. Οποιαδήποτε λύση πέραν της ειρηνικής διευθέτησης του ζητήματος, στη βάση των Συμφωνιών του Μινσκ, θα αποτελούσε τεράστιο λάθος και θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες για όσους την επιδιώξουν, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο.

Όπως γνωρίζετε θεώρησα εξ αρχής τεχνητή την «κρίση» από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Εξέφρασα εξ αρχής την άποψη ότι η Ρωσία δεν θα επιτεθεί, δεν είχε άλλωστε κανένα λόγο να το κάνει. Έτσι μετά την «μη επίθεση» στις 16 Φεβρουαρίου, μπόρεσε να αναδείξει ακόμη περισσότερο τον ρόλο της ως δύναμης ευθύνης και σταθερότητας, εκθέτοντας τις ΗΠΑ και τους «σκληρούς ρωσοφοβικούς» του ΝΑΤΟ.

Τα κείμενα των δύο προτεινόμενων συμφωνιών προς της ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αποτελούν μια φωνή λογικής με την οποία δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να επιχειρηματολογήσει κατά των σημείων της και φέρνουν τη συλλογική Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και πάλι στο προσκήνιο. Όπως έχω γράψει Ευρωπαϊκή Ασφάλεια χωρίς τη Ρωσία, απλά δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό έχει μετατραπεί σε μια δυναμική πίεσης από μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία κύρια  και Γερμανία) αλλά και μετριοπαθών χωρών μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προς την Ουκρανία να προχωρήσει στην υλοποίηση των συμφωνιών του Μινσκ. Μάλιστα όπως γνωρίζουμε υπάρχει η δέσμευση από πλευράς Ουκρανίας να παρουσιάσει τα προσχέδια των νομοθετημάτων που θα κατοχυρώνουν την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ, στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα η σαφής και σταθερή θέση της Ρωσίας δημιούργησε ένα κύμα συναντίληψης στους Ευρωπαίους πολίτες που σημειωτέον πληρώνουν βαριά τις συνέπειες της «κρίσης».

Αν και κίνηση ματ από πλευράς Ρωσίας, θεωρώ λάθος την ανοιχτή πρόσκληση της κρατικής Δούμας της Ρωσίας προς τον Πρόεδρο Πούτιν να αναγνωρίσει τις «Δημοκρατίες». Εντείνει μεν την πίεση προς την Ουκρανία και την καθιστά υπεύθυνη για την πιθανή οριστική απώλεια των εδαφών της αλλά στη Δύση δίνει εντελώς λανθασμένα μηνύματα.

Ουσιαστικά στην Ουκρανία δόθηκαν δύο επιλογές: Ή να υλοποιήσει τις Συμφωνίες που έχει υπογράψει διατηρώντας τις περιοχές του Ντονιετσκ και του Λουγκάνσκ στο έδαφός της, έστω και με συνθήκες αυτονομίας, ή να προσπαθήσει (σε περίπτωση αναγνώρισης) να τις επανακτήσει με επιθετική ενέργεια, απέναντι σε δύο χώρες αναγνωρισμένες από τη Μόσχα κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο. Θεωρώ ότι ήταν μια πίεση αχρείαστη με βάση και τις συνθήκες και την εικόνα που κατόρθωσε η Ρωσία να διαμορφώσει για τον εαυτό της το προηγούμενο διάστημα. Φυσικά, ορθά ο Πρόεδρος Πούτιν κράτησε στο συρτάρι του αυτή την πρόσκληση.

Ακολούθησε η κλιμάκωση της έντασης και των παραβιάσεων στη γραμμή επαφής. Κλιμάκωση που στη συγκεκριμένη περίοδο εξυπηρετεί την Ουκρανία αλλά και τη ρητορική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που παλεύουν να αιτιολογήσουν τις νέες κυρώσεις. Στην κλιμάκωση αυτή, οι αποφάσεις για την εκκένωση του άμαχου πληθυσμού, για επιστράτευση και αντιπαράθεση δεν εξυπηρετούν σε καμία περίπτωση τη θέση της Ρωσίας η οποία θα όφειλε να δείξει αυτοσυγκράτηση. Ούτε φυσικά η μεταφορά «εθελοντών» - ανακοινώθηκε ήδη στις 18 το βράδυ από τον υπεύθυνο τύπου της «Λαϊκής Πολιτοφυλακής» του Λουγκάνσκ.

Με δεδομένο ότι και η Ουκρανία επίσης δηλώνει ότι, δεν θα προχωρήσει σε μαζική επίθεση εναντίον αυτών των περιοχών, η κρίση που πλέον λαμβάνει άλλα χαρακτηριστικά θα περιοριστεί σε τοπικό επίπεδο, ανταλλαγές πυρών και κινήσεις πρόκλησης. Μια δύσκολη περίοδος που ίσως διαρκέσει από μια ως δυό μέρες ακόμη, ως και λίγες εβδομάδες. Η υπομονή και η σταθερότητα θα είναι το κλειδί που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην αποκλιμάκωση. Ο ρόλος της Γαλλίας και του Προέδρου Μακρόν, μπορεί να είναι καταλυτικός στην εκτόνωση.

Η περίοδος διαπραγμάτευσης θα είναι μακρά αλλά τελικά θα υπάρξει συμφωνία. Πιστεύω στην ειρήνη και στη διασφάλιση της ασφάλειας στην περιοχή που θα πρέπει να παραμείνει με συνθήκες αυτονομίας στο έδαφος της Ουκρανίας.

Ερώτηση: Για ποιο λόγο τραβάει τόσο πολύ το σχοινί η Δύση; Κάποιοι λένε ότι αναδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες παρά την ένταση. Εσείς τι πιστεύετε;

Καταρχήν ο όρος Δύση που στη συγκεκριμένη περίπτωση αφορά ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. έχει πλέον διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του σκληρού πυρήνα στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Υπάρχουν διαμορφωμένες τάσεις που είναι αδύνατον να αγνοηθούν ως δυνάμεις συνθετικές αυτού του συνονθυλεύματος που σήμερα ονομάζουμε Δύση.

Είναι λοιπόν αδόκιμο να χρεώνουμε σε ολόκληρη τη Δύση το τράβηγμα του σκοινιού. Αυτοί που το τραβάνε βέβαια (ΗΠΑ), παραμένουν επικεφαλής και δυστυχώς η ανυπαρξία πλαισίου και θεσμών ασφάλειας από την Ε.Ε. τους επιτρέπουν να το κάνουν αυτό.

Η απάντηση είναι απλή. Οι ΗΠΑ και οι χώρες δορυφόροι τους, τραβάνε το σχοινί γιατί απλά τους συμφέρει. Αν θέλαμε να πούμε ακριβώς το γιατί, θα δούμε ξεκάθαρα μια σειρά λόγους.

-          Εσωτερικοί λόγοι. Τόσο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάυντεν όσο και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Τζόνσον βρίσκονται στο ναδιρ της δημοτικότητας τους. Κύρια αιτία η αποχώρηση από το Αφγανιστάν αλλά και η Συρία και γενικά το αποτυχημένο πρότζεκτ «Αραβική Άνοιξη»

-          Λόγοι Αγοράς Ενέργειας. Οι ΗΠΑ είναι ενοχλημένες από τη στενή ενεργειακή σχέση Ρωσίας – Ευρώπης. Το πρότζεκτ «ενεργειακή ασφάλεια» της Ευρώπης είναι μεν κοστοβόρο, αλλά δυστυχώς πουλάει. Για να καταλάβετε θα δώσω ένα απλό παράδειγμα, αυτό της χώρας μας, που θα πρέπει και αυτή να αλλάξει τον ενεργειακό προσανατολισμό της αν και πρακτικά δε νιώθουμε κίνδυνο από τη Ρωσία. Απορρίψαμε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και υποχρεωνόμαστε να δεχόμαστε τις μεγαλύτερες ποσότητες μέσω Τουρκίας από τον TAV και αυτό κάποιοι το λένε ενεργειακή ασφάλεια.

-          Πωλήσεις όπλων. Αρκεί να ρίξουμε μια απλή ματιά στους αμυντικούς προϋπολογισμούς των χωρών που έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ μετά το 1997, για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτή η προς τα πάνω διαφοροποίηση των αμυντικών τους προϋπολογισμών.

-          Λόγοι πολιτικο-στρατιωτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Πρακτικά οι νέες χώρες που προσδένονται στο άρμα της Δύσης ΝΑΤΟ, Ε.Ε. αποτελούν προνομιακούς υπάκουους χώρους άσκησης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Μια επένδυση που θα πρέπει να αποδώσει.

Βέβαια υπάρχει και το άλλο κομμάτι της Δύσης, αυτό που κρατάει μια μετριοπαθή στάση ή ακόμη και μια αρνητική σε ότι συμβαίνει. Και σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν βέβαια διαφορετικά κίνητρα, αλλά και διαφορετική αντιμετώπιση και από τη ρωσική εξωτερική πολιτική.

Είναι ακριβώς αυτό το κομμάτι που πιέζει σήμερα να δοθεί διπλωματική λύση. Η στάση λογικής της Ρωσίας μεγαλώνει το στρατόπεδο της διαλλακτικής δύσης. Μια λάθος κίνηση όμως θα δώσει κίνητρο στο σκληρό κομμάτι να επιβληθεί.

Η διαλλακτικότητα, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δημιουργήσει λάθος εντυπώσεις αναδίπλωσης στη Ρωσία. Σε κάθε περίπτωση σε περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει, η Δύση θα εμφανιστεί ενωμένη.

Ερώτηση: Ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της Ρωσίας;

Η Ρωσία σήμερα είναι μια χώρα που έχει διαμορφώσει τις συνθήκες αντίστασης στον άκριτο επεκτατισμό της δύσης. Οφείλει να αφήσει κακές πρακτικές του παρελθόντος που αν και επιβεβλημένες τον καιρό που υλοποιήθηκαν έχουν ξεπεραστεί. Η δημιουργία μη αναγνωρισμένων ψευτοκρατών και κρατιδίων είναι μια σαφέστατα λάθος πολιτική που καταδικάζει το μέλλον των πληθυσμών που την υφίστανται. Η τακτική της «Υπερδνειστερίας», «Αμπχαζίας», «Νότιας Οσετίας» αλλά και των «ΛΔ του Ντονιετσκ και του Λουγκάνσκ» είναι μια τακτική που δε δημιουργεί την εικόνα μιας σοβαρής υπερδύναμης, το αντίθετο μάλλον.

Στόχος λοιπόν θα πρέπει να είναι η στο άμεσο μέλλον επίλυση με διμερείς διαπραγματεύσεις των εκκρεμοτήτων στα σύνορά της, με αμοιβαίες εγγυήσεις. Φυσικά αυτό, δεν μπορεί να γίνει με χώρες μέλη κάποιου συνασπισμού όπως το ΝΑΤΟ. Αλλά τουλάχιστον με τη Γεωργία και την Ουκρανία σήμερα, υπάρχουν περιθώρια. Εδώ ίσως θα πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στάσης.

Πρακτικά και για να κατανοήσουμε καλύτερα τι εννοώ. Δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις υπάλληλο το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ ενώ από την άλλη να ζητάς από τον Ζελένσκι και το Κίεβο να μιλήσει με τους ηγέτες των αυτονομιστών. Κάποιος κοροϊδεύει κάποιον εδώ. Η Ρωσία λοιπόν πρέπει να αποδεχθεί να συνομιλήσει με την παράνομη μεν, de facto δε ηγεσία της Ουκρανίας.

Η Ρωσία είναι υπερδύναμη και αυτό το κατανοούν όλοι πλέον. Οφείλει στην ανθρωπότητα να αποτελεί πόλο σταθερότητας και προαγωγό της ειρήνης, εγγυητή της ασφάλειας χωρίς βέβαια να αποποιείται των δικών της δικαιωμάτων και το τελευταίο διάστημα το καταφέρνει καλά αυτό.

Ναι, είναι μια διαδικασία που θα τραβήξει σε μάκρος, αλλά η επίλυση με διπλωματικά μέσα, η ανυποχώρητη σταθερότητα στους όρους και τις εγγυήσεις ασφαλείας που ζητάει, αργά η γρήγορα θα διασφαλίσουν ένα νέο περιβάλλον ασφάλειας για την Ευρώπη και τον κόσμο.

Κλειδί είναι η εφαρμογή των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και η Ρωσία μπορεί να το επιβάλλει αυτό.

 

Υπάρχει βέβαια και το άλλο Δίκαιο, αυτό του ισχυρού, αλλά η εφαρμογή του αυτή τη στιγμή θα δικαιώσει το σκληρό – ρωσοφοβικό κομμάτι της Δύσης που το ασκεί, σβήνοντας την ελπίδα και των υπόλοιπων για μια μόνιμη και διαρκή ειρήνη και ασφάλεια.    

Πρακτικά λοιπόν για να έρθουμε στο σήμερα. Η αποκλιμάκωση από τη στιγμή που υπάρχει πραγματική θέληση είναι μια εύκολη διαδικασία. Η Ρωσία θα πρέπει να κινηθεί και να την επιδιώξει, καταδεικνύοντας τους υπεύθυνους. Να ζητήσει απομάκρυνση των Ουκρανικών επιθετικών σχηματισμών από τη γραμμή επαφής με ευθύνη και έλεγχο του ΟΑΣΕ.  Να αποδεχθεί μια επίσκεψη Ζελένσκι και να διασφαλίσει τους όρους λήξης αυτής της εκκρεμότητας ή να αποδεχθεί Τρίτη χώρα διαπραγματευτή σε μια τέτοια διαδικασία. Ρόλο που σήμερα παίζει η Γαλλία και ο Πρόεδρος Μακρόν. Η εμμονή της Ρωσίας σε σταθερές αρχές θα οδηγήσει στη λύση.

Ερώτηση: Πως σχολιάζετε την πρόσφατη επίσκεψη Δένδια στη Μόσχα. Μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό στις ελληνορωσικές σχέσεις;

Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που έχουν υπάρξει τόσο θετικά δημοσιεύματα στον ρωσικό τύπο πριν αλλά και μετά την επίσκεψη Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών.

Η χώρα μας είναι από αυτές που έχουν κρατήσει μια μετριοπαθή στάση στη διαμορφωθείσα κατάσταση ενώ η μόνιμη επωδός των δηλώσεων Δένδια σε όλες τις τελευταίες δηλώσεις του, είναι ότι «Ευρωπαϊκή ασφάλεια χωρίς τη Ρωσία δεν μπορεί να υπάρξει».

Υπάρχει πάντα το αγκάθι της Αλεξανδρούπολης. Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και η Ρωσία κατανοεί πλήρως το πλαίσιο των δεσμεύσεων που διέπουν τη συμπεριφορά και την εξωτερική πολιτική της.

Θεωρώ ότι διαμορφώνονται πλέον συνθήκες μιας νέας ανάπτυξης στις μεταξύ μας σχέσεις, πάντα μέσα στο υπάρχον πλαίσιο. Αυτό βέβαια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη δική μας στάση.

Η στάση της Ρωσίας απέναντι στην Τουρκία σε ζητήματα όπως το Κυπριακό, όπως οι ανεκδιήγητες διεκδικήσεις που κατά καιρούς εκφράζονται στο Αιγαίο, μπορούν επίσης να έχουν καταλυτικό ρόλο σε μια σχέση που έχει περάσει χίλια μύρια κύματα με υπαιτιότητα και των δύο πλευρών.

Το βασικό σε μια νέα διαδικασία προσέγγισης είναι ότι πλέον υπάρχει πραγματισμός. Και οι δύο αντιλαμβάνονται και κατανοούν  τα συμφέροντα και τις δεσμεύσεις του άλλου και αυτό εκφράζεται σε κάθε ευκαιρία.

Ναι υπάρχουν δυνατότητες.

Τη συνέντευξη, όπως τελικά δημοσιέυθηκε μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:

Ουκρανική κρίση: Για ποιο λόγο η Δύση «τραβάει το σχοινί» - 22.02.2022, Sputnik Ελλάδα (sputniknews.gr)

ΡΩΣΙΑ - ΚΙΝΑ. "Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει σύνορα." Τα βασικά σημεία της κοινής δήλωσης Πούτιν - Σι Τζινπινγκ

Και κάπου εδώ, τα δεδομένα αλλάζουν, πλέον απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ βρίσκεται όχι μόνο η Ρωσία, αλλά και η Κίνα.

Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία της κοινής δήλωσης των Προέδρων της Ρωσίας, Βλαντιμηρ Πούτιν και Κίνας Σι Τζινπινγκ.

 Σχέσεις Μόσχας και Πεκίνου

- Ο νέος τύπος των ρωσο-κινεζικών σχέσεων ξεπερνά τις στρατιωτικοπολιτικές συμμαχίες του Ψυχρού Πολέμου: «Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει σύνορα, δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες συνεργασίας, η ενίσχυση της διμερούς στρατηγικής συνεργασίας δεν στρέφεται εναντίον τρίτων χωρών. δεν επηρεάζεται από το ασταθές διεθνές περιβάλλον και τις αλλαγές της κατάστασης σε τρίτες χώρες».

- Η Μόσχα σημειώνει τη θετική σημασία της κινεζικής έννοιας μιας «κοινότητας με κοινό πεπρωμένο για την ανθρωπότητα» και το Πεκίνο σημειώνει τον θετικό ρόλο των ρωσικών προσπαθειών για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου πολυπολικού συστήματος διεθνών σχέσεων.

- Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να εντείνουν την ενοποίηση των αναπτυξιακών σχεδίων της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης και της πρωτοβουλίας One Belt, One Road και θα ενισχύσουν τη συνεργασία στο πλαίσιο πολυμερών μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών.

- Η Μόσχα και το Πεκίνο θα αυξήσουν τη συνεργασία στην ανάπτυξη και παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων κατά του κορωνοϊού. Αντιτίθενται στην πολιτικοποίηση του προβλήματος της προέλευσης μιας νέας μόλυνσης - «βρίσκεται στο επιστημονικό επίπεδο».

- Τα μέρη σκοπεύουν να υποστηρίξουν σταθερά το απαραβίαστο των αποτελεσμάτων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την καθιερωμένη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη πραγμάτων και να αντισταθούν στις προσπάθειες διαστρέβλωσης και παραποίησης της ιστορίας της.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ

- Η Ρωσία και η Κίνα αντιτίθενται στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και καλούν τη συμμαχία να εγκαταλείψει τις προσεγγίσεις του Ψυχρού Πολέμου. Το Πεκίνο «κατανοεί και υποστηρίζει» τις ρωσικές προτάσεις για τη διαμόρφωση μακροπρόθεσμων εγγυήσεων ασφάλειας στην Ευρώπη.

- Αντιτίθενται στον σχηματισμό «δομών κλειστού μπλοκ και αντίπαλων στρατοπέδων» στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και «παραμένουν σε μεγάλη επαγρύπνηση σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις στην ειρήνη και τη σταθερότητα» της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ινδο-Ειρηνικό. Ειδικότερα, και οι δύο πλευρές ανησυχούν σοβαρά για τη δημιουργία της εταιρικής σχέσης AUKUS μεταξύ των ΗΠΑ, του ΗΒ και της Αυστραλίας.

- Η Μόσχα και το Πεκίνο προτρέπουν την Ουάσιγκτον να εγκαταλείψει τα σχέδια ανάπτυξης επίγειων πυραύλων μέσου και μικρότερου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και θα ενισχύσουν τον συντονισμό σε αυτό το θέμα.

- Τα μέρη καταδικάζουν επίσης την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από ορισμένες διεθνείς συνθήκες: «Η καταγγελία ορισμένων σημαντικών διεθνών συμφωνιών στον τομέα του ελέγχου των εξοπλισμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. "

Διεθνείς σχέσεις

- Η Μόσχα και το Πεκίνο ανησυχούν βαθιά για τις προκλήσεις στον τομέα της διεθνούς ασφάλειας και είναι βέβαιοι ότι κανένα κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να διασφαλίσει την ασφάλειά του σε βάρος άλλων.

- Επιβεβαιώνουν τη «σταθερή αμοιβαία υποστήριξη» σε θέματα προστασίας των θεμελιωδών συμφερόντων, της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής τους ακεραιότητας. Η Μόσχα τηρεί την αρχή της «μίας Κίνας» και αντιτίθεται στην ανεξαρτησία της Ταϊβάν «με οποιαδήποτε μορφή».

- Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να αντιταχθούν στην παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών «με κάθε πρόσχημα», να αντιταχθούν στις λεγόμενες έγχρωμες επαναστάσεις και θα αυξήσουν τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα.

- Όλες οι πυρηνικές δυνάμεις θα πρέπει «να εγκαταλείψουν τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου και τα παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος, να μειώσουν τον ρόλο των πυρηνικών όπλων στις πολιτικές τους <...>, να αποσύρουν τα πυρηνικά όπλα που αναπτύσσονται στο εξωτερικό, να αποκλείσουν την απεριόριστη ανάπτυξη της παγκόσμιας αντιπυραυλικής άμυνας».

- Η Μόσχα και το Πεκίνο αντιτίθενται στις προσπάθειες να μετατραπεί το διάστημα σε «αρένα ένοπλης σύγκρουσης» και ζητούν να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις το συντομότερο δυνατό για τη σύναψη πολυμερούς συνθήκης για την αποτροπή της τοποθέτησης όπλων στο διάστημα. Οι δεσμεύσεις των χωρών να μην είναι οι πρώτες που θα το τοποθετήσουν «θα πρέπει να συμπληρώνουν, αλλά όχι να αντικαθιστούν» μια νομικά δεσμευτική συμφωνία.

- Η Ρωσία και η Κίνα υπερασπίζονται ένα πολυμερές εμπορικό σύστημα βασισμένο στον κεντρικό ρόλο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ενάντια στον προστατευτισμό. Αντιτίθενται επίσης στη δημιουργία νέων φραγμών στο διεθνές εμπόριο με το πρόσχημα της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Αρχές δημοκρατίας

- Η Μόσχα και το Πεκίνο συμφωνούν ότι η δημοκρατία δεν είναι "προνόμιο μεμονωμένων κρατών": "Η δημοκρατία δεν χτίζεται σύμφωνα με στένσιλ. Ανάλογα με την κοινωνικοπολιτική δομή, την ιστορία, τις παραδόσεις και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου κράτους, ο λαός του έχει το δικαίωμα να επιλέγουν τέτοιες μορφές και μεθόδους εφαρμογής της δημοκρατίας που ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες ενός δεδομένου κράτους.Το δικαίωμα να κρίνουμε αν ένα κράτος είναι δημοκρατικό επιφυλάσσεται μόνο για τον λαό του».

- «Οι προσπάθειες μεμονωμένων κρατών να επιβάλουν σε άλλες χώρες «δημοκρατικά πρότυπα» <...> αποτελούν στην πραγματικότητα παράδειγμα καταπάτησης της δημοκρατίας και αποχώρησης από το πνεύμα και τις αληθινές αξίες της». Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης σε άλλες χώρες και ανάμειξης στις εσωτερικές τους υποθέσεις.

- Όλα τα κράτη πρέπει να ακολουθούν τις βασικές αρχές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά «λόγω εθνικών ιδιαιτεροτήτων <...> είναι απαραίτητο να συσχετιστεί η οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την πραγματική κατάσταση σε μια συγκεκριμένη χώρα».

- Η Ρωσία και η Κίνα υποστηρίζουν ίσα δικαιώματα για τον έλεγχο του Διαδικτύου και θεωρούν απαράδεκτες οποιεσδήποτε προσπάθειες περιορισμού του κυριαρχικού τους δικαιώματος να ρυθμίζουν και να διασφαλίζουν την ασφάλεια των εθνικών τους τμημάτων.

Πηγή: TASS                                                                        bsgreeks.blogspot.com

ΕΝΟΙΚΙΑ ΜΕ ΟΣΜΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΣΤΗ FRONTEX

 Γενικά η FRONTEX (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνοριακής Φύλαξης) είναι μία από τις πλέον προσοδοφόρες επαγγελματικά Υπηρεσίες.

Η αλήθεια είναι ότι αποτελεί περιζήτητη υπηρεσία για κάθε Αστυνομικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των παροχών αλλά και των όρων συνταξιοδότησης.

Μισή Ευρωπαϊκή Σύνταξη στην πενταετία, ολόκληρη στη δεκαετία υπηρεσίας.

Φυσικά θα πρέπει να είναι εξοπλισμένη με τα πλέον σύγχρονα μέσα. Και εδώ δεν υπάρχει καμία αντίρρηση.

ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΟΜΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ, γιατί ουσιαστικά τα χρήματα των Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων φορολογουμένων είναι αυτά που πληρώνουν τις ομορφιές της FRONTEX.

Και τα ωραία στην FRONTEX, άρχισαν με το καλημέρα.

Κάθε νέος Ευρωπαίος Συνοριοφύλακας, παρέλαβε το τελευταίο κινητό τηλέφωνο I-PHONE και προσωπικό υπολογιστή κόστους περίπου 2.000 – 2.500 €!!! Μόνο το τελευταίο έτος προσελήφθησαν 1.000!!!

Αυτό όμως είναι πταίσμα σε ό,τι ακολουθεί.

Και αυτοί που αντιδρούν πρώτοι είναι οι ίδιοι οι συνοριοφύλακες, αν και δεν επιβαρύνεται η τσέπη τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ

Σύμφωνα λοιπόν με απόλυτα επιβεβαιωμένες πληροφορίες, οι τοποθετημένοι συνοριοφύλακες της FRONTEX με βάση συμφωνία που έκλεισε η συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία, είναι αναγκασμένοι να ενοικιάζουν τα σπίτια τους από συγκεκριμένη εταιρία.

Τα χρήματα δεν επιβαρύνουν τους ίδιους προσωπικά, αλλά τα ποσά είναι τόσο εξοργιστικά που πολλοί ήδη έχουν διαμαρτυρηθεί στην Κεντρική Υπηρεσία.

Φυσικά η απάντηση που παίρνουν είναι ότι το ζήτημα θα διερευνηθεί…

Έτσι λοιπόν, για παράδειγμα (τα παραδείγματα είναι απολύτως αληθινά), για συνοριοφύλακα της FRONTEX που τοποθετείται στη Γεωργία, όπου το μηνιαίο ενοίκιο ενός πολύ, μα πολύ καλού σπιτιού είναι από 200 – 500€ το μήνα, ο Συνοριοφύλακας υποχρεούται να αποδεχθεί την πρόταση της συγκεκριμένης εταιρίας και να ενοικιάσει το σπίτι που του υποδεικνύει προς 200€ την ημέρα!!! Δηλαδή από 6.000 – 6.200€ το μήνα.

Στην Αλβανία!!! προς 160 €/μέρα, δηλαδή πάνω κάτω 4.800 το μήνα!!!

Στη χώρα μας την Ελλάδα ο εδώ τοποθετημένος συνοριοφύλακας πληρώνει … ΑΚΟΥΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ … 145 € την ημέρα, πάνω κάτω 4.350 μηνιαίο ενοίκιο.

Αντιλαμβάνεστε ότι με βάση τον αριθμό συνοριοφυλάκων που τοποθετεί η FRONTEX, μιλάμε για ένα κόστος κάποιων τουλάχιστον εκατομμυρίων Ευρώ.

Δεν γνωρίζουμε ποιο ακριβώς ποσό πληρώνει η χώρα μας η φτωχή Ελλάδα ως συμμετοχή στην FRONTEX, ή αν τα χρήματα προέρχονται απευθείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε κάθε περίπτωση κάποιος θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά…

Πηγή: Τribune.gr