- Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε. Μόλις γιορτάσαμε τα 25 χρόνια από το τέλος του ψυχρού πολέμου, Τον προηγούμενο χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο παρατηρήσαμε ένα μεγάλο σύνολο πολέμων και κρίσεων, κάτι τέτοιο για πολλά χρόνια δεν υπήρξε. Τι κάναμε λάθος;
- Ξεκινήσατε αμέσως με μια ερώτηση κλειδί. Τα κάναμε όλα λάθος, από τα πρώτα βήματα. Δεν ξεπεράσαμε τη διαίρεση της Ευρώπης. 25 χρόνια πριν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, αλλά η διαίρεση της Ευρώπης δεν ξεπεράστηκε, τα αόρατα τείχη απλά μετακινήθηκαν στα ανατολικά. Αυτό δημιούργησε τις προϋποθέσεις γαι τις μελλοντικές αντεγκλήσεις . τις παρεξηγήσεις και τις κρίσεις. Πολλοί, μεταξύ των οποίων και στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, μου ασκούν κριτική για τη γνωστή ομιλία στο Μόναχο στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια. Και τι το ασυνήθιστο είπα;
Αμέσως μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, έλεγαν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ανατολικά. Αυτό το έλεγε ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, πολίτης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας κ. Βέρνερ, απ' ότι θυμάμαι. Μεταξύ άλλων, αρκετοί Γερμανοί πολιτικοί αυτής της περιόδου προειδοποιούσαν γι αυτό και προτείναν τις δικές τους λέσεις, για παράδειγμα, ο κ. Έγκον Μπαρ.
Ξέρετε, εγώ, πραγματικά, περιμένοντας τη συνάντηση με γερμανούς δημοσιογράφους, σκέφθηκα, ότι ούτως ή άλλως θα φτάσουμε σ αυτό το ζήτημα που μόλις τώρα θέσατε και πήρα από τα αρχεία τις συζητήσεις εκείνης της περιόδου της Σοβιετικής ηγεσίας του '90, με κάποιους γερμανούς πολιτικούς μεταξύ των οποίων και ο κ. Μπαρ.Αυτές δεν δημοσιέυθηκαν ποτέ.
- Είναι συνέντευξη;
- Όχι, είναι συζητήσεις εργασίας γερμανών πολιτικών, του Γκένσερ, του Κολ, του Μπαρ με τη σοβιετική ηγεσία - τον Γκορμπατσόβ, τον κ. Φάλιν, ο οποίος απ ότι γνωρίζω, ήταν τότε επικεφαλής του διεθνούς τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής. Αυτά δεν είναι κληρονομιά της διαφένειας. Θα είστε οι πρώτοι και οι αναγνώστες σας που θα μάθουν γι αυτή τη συζήτηση του '90. Κοιτάξτε τι λέει ο κ. Έγκον Μπαρ: "Αν με την ένωση της Γερμανίας δεν κάνουμε αποφασιστικά βήματα για να ξεπεράσουμε τη διαίρεση της Ευρώπης σε εχθρικά μπλοκ, τότε η ανάπτυξη θα μπορούσε να λέβει εξαιρετικά αρνητικά χαρακτηριστικά, καταδικάζοντας την ΕΣΣΔ σε διεθνή απομόνωση". Αυτό ειπώθηκε στις 26 Ιουνίου του 1990.
Ο κύριος Μπαρ πρότεινε συγκεκριμένα πράγματα. Μιλούσε για την αναγκαιότητα σύστασης στο κέντρο της Ευρώπης μιας καινούριας Ένωσης. Αυτή δεν θα έπρεπε να κινηθεί προς το ΝΑΤΟ. Ολόκληρη η Κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Γερμανίας ή και χωρίς αυτήν, θα έπρεπε να συνενωθεί σε μια ξεχωριστή ένωση με τη συμμετοχή της Σοβιετικής Ένωσης και των ΗΠΑ. Και να αυτός λέει: "Το ΝΑΤΟ ως οργανισμός, σε κάθε περίπτωση, οι στρατιωτικές του δομές δεν θα πρέπει να επεκταθούν στην Κεντρική Ευρώπη". Αυτός ήταν ήδη, αυτή την περίοδο πατριάρχης της ευρωπαϊκής πολιτικής, είχε τη δική του άποψη για το μέλλον της Ευρώπης και έλεγε στους σοβιετικούς συναδέλφους του: "Αν δεν συμφωνήσετε με αυτό και συμφωνήσετε αντίθετα με την επέκταση του ΝΑΤΟ, και η Σοβιετική Ένωση συμφωνήσει μ αυτό, τότε δε θα ξανάρθω ποτέ στη Μόσχα". Καταλαβαίνετε, ήταν πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος. Έβλεπε σε αυτό το βαθύτερο νόημα, ήταν απόλυτα βέβαιος ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη μορφή εντελώς, να φύγουμε από την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Και εμείς αυτό, δεν το κάναμε τίποτα.
- Ξαναήρθε στη Μόσχα;
- Δε γνωρίζω. Αυτή ήταν μια συνομιλία στις 27 Φεβρουαρίου του 1990. Αυτή είναι η καταγραφή της συνομιλίας μεταξύ του Φάλιν από την πλευρά της Σοβιετικής Ένωσης, από την πλευρά των γερμανών πολιτικών - ο κ. Έγκον Μπαρ και ο Φόιγκτ.
Τι έγινε στην πράξη; Έγινε αυτό, για το οποίο προειδοποιούσε ο κ. Μπαρ. Προειδοποιούσε ότι δε θα πρέπει να αναπτυχθούν πολεμικές δομές στην ανατολή από το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο.Θα πρέπει να φτιάξουμε κάτι κοινό, που θα ενώνει όλη την Ευρώπη. Τίποτε από αυτά δεν έγινε, και έγινε ακριβώς το αντίθετο, έγινε αυτό με το οποίο ήταν αντίθετος και προειδοποιούσε: η υποδομή του ΝΑΤΟ άρχισε να αναπτύσσεται στην ανατολη και πραγματοποιήθηκε επέκταση.
Χιλιάδες φορές ακούσαμε να επαναλαμβάνεται σε εμάς από αμερικανούς και ευρωπαίους πολιτικούς: οι χώρες έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν μόνες τους τον τρόπο διασφάλισης της ασφάλειάς τους. Ναι το γνωρίζουμε αυτό. Είναι αλήθεια. Αλλά είναι επίσης αλήθεια,ότι άλλες χώρες έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για την επέκταση των δικών τους οργανισμών ή τη μη επέκταση, λειτουργώντας όπως αυτές θεωρούν σκόπιμο, από την άποψη της διασφάλισης της κοινής διεθνούς ασφάλειας. Και τα κυρίαρχα μέλη του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να πουν: "Όχι, είμαστε ευτυχείς που επιθυμείτε να συνενωθείτε μαζί μας, αλλά δεν προτιθέμεθα να επεκτείνουμε τον οργανισμό μας, βλέπουμε διαφορετικά το μέλλον της Ευρώπης".
Τα προηγούμενα 20 - 25 χρόνια, ειδικότερα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που χάθηκε το δεύτερο κέντρο δύναμης στον κόσμο, γεννήθηκε η θέληση να λάβουν την απόλυτη ευχαρίστηση από τη μοναδική τους παραμονή στην κορυφή της παγκόσμιας δόξας, της εξουσίας και της ευημερίας. Και γενικά δεν υπήρχε καμμία θέληση ήδη, ούτε να απευθυνθούν στο Διεθνές Δίκαιο, ούτε στο Καταστατικό του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Εκεί, όπου τους ενοχλούσε, αμέσως ανακοίνωναν ότι ο ΟΗΕ πάλιωσε.
Εκτός της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην ανατολή, στον τομέα της ασφάλειας δημιουργήθηκε και το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας. Όλο αυτό στην Ευρώπη αναπτύσσεται με δικαιολογία της προστασίας από την Ιρανική πυρηνική απειλή.
Το 2009, ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ομπάμα είπε, ότι αν η πυρηνική απειλή του Ιράν σταματήσει να υπάρχει, τότε δεν θα υπάρχει και κίνητρο για τη δημιουργία συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας, το κίνητρο θα εξαφανιστεί. Η συμφωνία με το Ιράν υπογράφηκε, αυτή τη στιγμή εξετάζονται τα ζητήματα άρσης των κυρώσεων. Όλα τέθηκαν υπό τον έλεγχο του MAGATE, το πρώτο ουράνιο μεταφέρεται ήδη στο έδαφος της Ρωσίας για επεξεργασία, αλλά, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας συνεχίζει να αναπτύσσεται. Έχουν υπογραφεί διμερείς συνθήκες με την Τουρκία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, την Ισπανία. Στην Ισπανία εγκαιθίστανται ναυτικές δυνάμεις οι οποίες θα πρέπει να λειτουργήσουν στον τομέα της αντιπυραυλικής άμυνας. Στη Ρουμανία ληδη δημιουργήθηκε η περιοχή εγκατάστασης, στην Πολωνία θα δημιουργηθεί γύρω στο '18, στην Τουρκία τοποθετείται ραντάρ.
Είμασταν ενεργητικά αντίθετοι σ αυτό που γινόταν, ας πούμε, στο Ιράκ, στη Λιβύη, σε κάποιες άλλες χώρες. Λέγαμε: "Δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό, δεν χρειάζεται να πάτε εκεί και δεν χρειάζεται να κάνετε λάθη". Κανένας δε μας άκουγε! Το αντίθετο μάλλον, θεωρούσαν, ότι εμείς παίρνουμε κάποια αντιδυτική, εχθρική προς τη Δύση θέση. Και τώρα, όταν πια έχετε εκατοντάδες χιλιάδες, ήδη ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, τι νομίζετε, η θέση μας ήταν αντιδυτική ή φιλοδυτική;
- Απ' ότι κατάλαβα, παραθέσατε τα λάθη, τα οποία έκανε η Δύση σε σχέση με τη χώρα σας. Τι πιστεύετε, η Ρψσία από την πλευρά της, έκανε κάποια λάθη αυτά τα 25 χρόνια;
- Ναι, έκανε. Δεν κοινοποιήσαμε για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα και έπρεπε να το κάνουμε από την αρχή. Και τότε, ίσως ο κόσμος να ήταν πιο εξισσοροπημένος.
- Αυτό, που είπατε τώρα, σημαίνει, ότι ξεκινώντας από το 1990 - 1991, από τη στιγμή της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, και τα επόμενα χρόνια η Ρωσία σαφώς τα δικά της εθνικά συμφέροντα;
- Απόλυτα.
- Γνωρίζουμε, ότι έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με τη Γερμανία. Δέκα χρόνια πριν σε μια συνέντευξή σας σε μας με αφορμή τα 60 χρόνια από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, είπατε, ότι στην ιστορία της Ρωσίας και της Γερμανίας οι δύο χώρες ποτέ δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όπως τώρα. Τι απέμεινε, σύμφωνα με την άποψή ασς, απο αυτήν την προσέγγιση σήμερα;
- Η αλληλοσυμπάθεια των δύο λαών - αυτό είναι το σημαντικότερο, αυτό βρίσκεται στη βάση των σχέσεών μας.
- Εδώ τίποτε δεν άλλαξε?
- Πιστεύω πως όχι. Ανεξάρτητα από τις προσπάθειες - τις δικές σας προσπάθειες, τις προσπάθειες των συναδέλφων σας - να χαλάσουν τις σχέσεις μας με τη βοήθεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της αντιρωσικής προπαγάνδας, έχω την αίσθηση, ότι παρ όλα αυτά να το κάνουν αυτό, δεν το κατάφεραν, όπως εσείς θα θέλατε. Όχι οι δικοί σας προσωπικά, φυσικά. Εννοώ τα ΜΜΕ γενικά, ως σύνολο, μεταξύ αυτών και στη Γερμανία. Στη Γερμανία είναι πολύ δυνατή η εξωτερική επίδραση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και πάνω απ όλα, πέρα από τον Ωκεανό.
Είπατε, ότι παρέθεσα όλα, όσα θεωρούμε λάθη από την πλευρά της Δύσης.. Φυσικά και δεν τα παρέθεσα όλα, ανέφερα απλώς κάποια θέματα, τα πλεόν βασικά. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης δημιουργήθηκαν τέτοιου είδους δύκολες διαδικασίες στο εσωτερικό της ίδιας της Ρωσίας. Αυτά είναι, η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής, η διάλυση του κοινωνικού συστήματος, ο αυτονομισμός και, ιδιαίτερα, η πασιφανής επίθεση της διεθνούς τρομοκρατίας.
Φυσικά, εμείς οι ίδιοι φταίμε γι αυτά, τι να λέμε. Εδώ δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανένα. Αλλά για το ότι, η διεθνής τρομοκρατία χρησιμοποιήθηκε στην πάλη ενάντια της Ρωσίας, και κανένας δεν έδωσε σημασία σ' αυτό ή το αντίθετο, ενίσχυσε - τις αντικρατικές δυνάμεις της Ρωσίας δίνοντας βοήθεια, πολιτική, πληροφοριακή, οικονομική και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και στρατιωτική - είναι για μας ένα πασιφανές γεγονός. Και φυσικά, ξέρετε, είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που συνηδειτοποιήσαμε ότι οι συνομιλίες είναι συνομιλίες, ενώ τα γεωπολιτικά συμφέροντα - είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.
Σχετικά με τις ρωσο-γερμανικές σχέσεις. Πραγματικά, το 2005 έφτασαν σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, αλλά και μετά αναπτύχθηκαν με μεγάλη επιτυχία. Το εμπορικό ισοζύγιο αυξήθηκε και ξεπέρασε τα 80 και κάτι δις δολλάρια. Πάρα πολλές θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν στη Γερμανία, χάρις στη συνεργασία Ρωσίας και Γερμανίας. Μαζί, προσπαθήσαμε να εμποδίσουμε την αρνητική εξέλιξη των γεγονότων στη Μέση Ανατολή, στο Ιράκ ειδικότερα.
Κάναμε πολύ σοβαρά βήματα στην επέκταση της ενεργειακής συνεργασίας. Ένας τεράστιος αριθμός γερμανών επιχειρηματιών ανοίξαν επιχειρήσεις στη Ρωσία, χιλιάδες εταιρείες δημιουργήθηκαν. Αυξήθηκε ο αριθμός των ανταλλαγών μεταξύ πολιτών, αναπτύχθηκαν οι ανθρωπιστικές επαφές. Αυτή την περίοδο δημιουργήθηκε και το κοινωνικό φόρουμ "Sankt Peterburg Dialogue".
Σας είπα, ότι το εμπορικό ισοζύγιο μεταξύ μας ήταν 83 - 85 δις δολλάρια, και για τους πρώτους μήνες αυτού του έτους μειώθηκε κατά δύο φορές. Νομίζω, στο τέλος τους έτους θα είναι γύρω στα 40 δις, όχι παραπάνω. Μειώθηκε 50%.
Πέρα απ αυτό και παρ' όλα αυτά οι σχέσεις μας διατηρούνται, συναντιόμαστε τακτικά με την Ομοσπονδιακή Καγγελάριο σε διάφορες εκδηλώσεις, επτά φορές τον προηγούμενο χρόνο συναντηθήκαμε, 20 φορές συνομίλησα μαζί της τηλεφωνικά. Πραγματοποιύνται χρονιές λογοτεχνίας και γερμανικής γλώσσας και, αντίστοιχα, ρωσσικής γλώσσας στη Γερμανία, αυτή τη χρονιά προγραμματίζουμε να υλοποιήσουμε τη χρονιά ανταλλαγών νεολαίας - αυτό σημαίνει, ότι οι σχέσεις παρ' όλα αυτά αναπτύσσονται Δόξα Τω Θεώ. Ελπίζω, ότι και παρακάτω θα αναπτυχθούν. Θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες με τις οποίες έχουμε έρθει αντιμέτωποι σήμερα.
- Απ' ότι κατάλαβα από τα λεγόμενά σας. το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να πει στα ανατολικοευρωπαϊκά κράτη, ότι δεν θα τα δεχθεί στη σύνθεσή του. Τι πιστεύετε, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να το περάσει αυτό;
- Φυσικά.
- Αλλά αυτό καθορίζεται στο Καταστατικό του ΝΑΤΟ.
- Και ποιός γράφει το Καταστατικό: Άνθρωποι! Μήπως στο Καταστατικό του ΝΑΤΟ γράφει ότι είναι υποχρεωμένο να δέχεται όλους όσους θέλουν; Όχι. Χρειάζονται κριτήρια, χρειάζονται συνθήκες. Αν υπήρχε η πολιτική θέληση, θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα, αν το ήθελαν. Απλά δεν το ήθελαν. Ήθελαν να βασιλεύουν. Κάθησαν σ' αυτό το θρόνο. Και παρακάτω τι; Τώρα συζητάμε καταστάσεις κρίσεων.
Και αν τα έκαναν έτσι, όπως πρότεινε ο παλιός έξυπνος γερμανός κ. Έγκον Μπαρ, φτιάχνανε κάτι καινούριο, που θα ενωποιούσε την Ευρώπη, και οι κρίσεις αυτές δε θα υπήρχαν. Θα υπήρχε μια άλλη κατάσταση, θα υπήρχαν δικά μας προβλήματα. Ίσως αυτά να μην έφταναν σε τέτοια όξυνση, καταλαβαίνετε;
- Υπάρχει μια τέτοια θεωρία, ότι υπάρχουν δύο Πούτιν: ο ένας - νεαρός, μέχρι το 2007, ο οποίος εξέφραζε την αλληλεγγύη του με τους αμερικανούς, ο Σρέντερ ήταν φίλος του. Και μετά, από το 2007 εμφανίσθηκε ένας άλλος Πούτιν. Το 2000 είπατε: "Δε θα πρέπει ποτέ να έχουμε αντιπαράθεση στην Ευρώπη, θα πρέπει να κάνουμε τα πάντα ούτως ώστε να την ξεπεράσουμε". Και τώρα εμείς έχουμε μια τέτοια αντιπαράθεση. Έχω μια απόλυτα ευθεία ερώτηση: "Πότε θα πάρουμε πίσω τον παλιό Πούτιν;"
- Δεν άλλαξα ποτέ. Πρώτον, εγώ αισθάνομαι τον εαυτό μου νέο σήμερα. Ήμουν φίλος με το Σρέντερ και παραμένω φίλος με το Σρέντερ. Τίποτε δεν άλλαξε. Και σε ότι αφορά τη σχέση μου προς τα προβλήματα, τέτοια, όπως η πάλη ενάντια στην τρομοκρατία, επίσης δεν άλλαξε. Ναι, τότε, την 11η Σεπτεμβρίου, ήμουν ο πρώτος, που τηλεφώνησε στον Πρόεδρο Μπους και του εξέφρασε την αλληλεγγύη του. Και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα, για να αντιμετωπίσουμε μαζί την τρομοκρατία. Σήμερα, όταν συνέβησαν τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, επίσης μίλησα, και αμέσως μετά και συναντήθηκα με τον Πρόεδρο της Γαλλίας.
Εάν τότε ακούγανε το Σρέντερ, ακούγανε το Σιράκ, ακούγανε εμένα, ίσως, και να μην υπήρχαν τα σημερινά τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, γιατί δεν θα υπήρχε τέτοια έξαρση της τρομοκρατίας στις περιοχές του Ιράκ, της Λιβύης και άλλων χωρών της Μέσης Ανατολής.
Έχουμε κοινές απειλές, όπως θέλαμε, έτσι και σήμερα προσβλέπουμε στην ενοποίηση των δυνάμεων όλων των κρατών του κόσμου - και στην Ευρώπη, και στον κόσμο γενικότερα - για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις απειλές. Δεν είναι μόνο η τρομοκρατία, είναι και η εγκληματικότητα, το εμπόριο ανθρώπων, ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος - πολλά κοινά προβλήματα. Αλλά αυτό δε σημαίνει, ότι εμείς κάθε φορά θα πρέπει να συμφωνούμε με όλους για αυτά ή για άλλα ζητήματα. Και αν η θέση μας σε κάποιους δεν αρέσει, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος κάθε φορά να μας αδεικνύεται εχθρούς. Ίσως, καλύτερα να μας ακούσετε, να ξανασκεφθείτε κριτικά, σε κάτι να συνφωνήσετε και να αναζητήσετε κοινές λύσεις; Ειδικά γι αυτό μίλησα στη Νέα Υόρκη στα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΟΗΕ.
- Θα ήθελα να πω την άποψή μου, ότι σήμερα οι προσκλήσεις του αγώνα ενάντια στην ισλαμική τρομοκρατία είναι τόσο οξυμένες, που θα μπορούσαν να φέρουν τη Ρωσία εκ νέου ενωμένη με τη Δύση σ αυτό τον αγώνα, αλλά υπάρχει το πρόβλημα της Κριμαίας. Πραγματικά, το αξίζει αυτό η Κριμαία, ώστε να μπαίνει στο χάρτη της συνεργασίας με τη Δύση;
- Τι υποννοείται με τη λέξη "Κριμαία";
- Την αλλαγή των συνόρων.
- Εγώ όμως την αντιλαμβάνομαι ως άνθρωποι - 2,5 εκατομμύρια κατοίκων. Είναι άνθρωποι, οι οποίοιφοβήθηκαν από το πραξικόπημα, θα πρέπει να το πούμε ευθέως, θορυβήθηκαν από το κρατικό πραξικόπημα στην Ουκρανία. Και μετά το πραξικόπημα στο Κίεβο, και αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο παρά κρατικό πραξικόπημα, όσο και αν το ομόρφηναν. Ακραία εθνικιστικές δυνάμεις, που ήσθαν τότε στην εξουσία και, εν μέρει, σε σημαντικό βαθμό ήρθαν στην εξουσία, απλά ευθέως άρχισαν να απειλούν τους κατοίκους - τους ρώσους και τους ρωσόφωνους που ζουν στην Ουκρανία γενικά και στην Κριμαία ειδικότερα, γαιτί εκεί υπάρχει συγκέντρωση ρώσων και ρωσόφωνων μεγαλύτερη, απ ότι σε άλλα τμήματα της Ουκρανίας.
Τι κάναμε; Δεν πολεμήσαμε, δεν κατακτήσαμε κανένα, πουθενά σεν πυροβολήσαμε, ούτε ένας άνθρωπος δεν σκοτώθηκε ως αποτέλεσμα των γεγονότων στην Κριμαία. Ούτε ένας! Χρεισημοποιήσαμε τις Ένοπλες Δυνάμεις για να συγκρατήσουμε τις είκοσι και πλέον χιλιάδες Ουκρανών στρατιωτικών που βρίσκονταν εκεί, από την ανάμειξη τους, στην ελεύθερη έκφραση της θέλησης των ανθρώπων, που κατοικούν εκεί. Οι άνθρωποι προσήλθαν στο δημοψήφισμα και ψήφισαν. Θέλησαν να είναι στη σύνθεση της Ρωσίας.
Ερώτημα: τι είναι δημοκρατία; Δημοκρατία - είναι η θέληση του λαού. Οι άνθρωποι θέλησαν να ζήσουν έτσι όπως αυτοί ψήφισαν. Για εμένα είναι σημαντικό όχι το έδαφος και τα σύνορα, αλλά η μοίρα των ανθρώπων.
- Αλλά τα σύνορα - είναι συστατικό μέρος της Ευρωπαϊκής ειρηνικής τάξης. Είπατε ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό, μεταξύ αυτών, και σε σχέση με την επέκταση του ΝΑΤΟ.
- Είναι σημαντικό - να τηρείται πάντα το διεθνές δίκαιο.Στην περίπτωση της Κριμαίας το διεθνές δίκαιο δεν παραβιάστηκε. Σύμφωνα με το Καταστατικό του ΟΗΕ κάθε λαός έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Στην περίπτωση του Κοσόβου, το Διεθνές δικαστήριο του ΟΗΕ καθόρισε, ότι για την επίλυση του ζητήματος κυριαρχίας η άποψη των κεντρικών αρχών μπορεί να μη ληφθεί υπόψη. Πάρτε, αν είστε σοβαρή έκδοση, τίμια απέναντι στους αναγνώστες της, ανασύρρεται από τα αρχεία την ομιλία του εκπροσώπου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας σε αυτό το Διεθνές δικαστήριο και παραθέστε το. Πάρτε την επιστολή, αν δε κάνω λάθος του αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών, ή την ομιλία του εκπροσώπου της Μεγάλης Βρεταννίας. Πάρτε και διαβάστε τι γράφει εκεί. Το Κόσοβο ανακοίνωσε την ανεξαρτησία του, και όλος ο κόσμος το δέχθηκε, να και γνωρίζετε με ποιόν τρόπο.
- Μετά από πόλεμο;
- Όχι, με απόφαση του κοινοβουλίου.Δεν κάνανε ούτε δημοψήφισμα. Τι συνέβει στην Κριμαία; Πρώτον - το κοινοβούλιο της Κριμαίας εκλέχθηκε το 2010, και τότε η Κριμαία ήταν στη σύνθεση της Ουκρανίας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό πράγμα, αυτό για το οποίο τώρα μιλάω. Συγκεντρώθηκαν οι βουλευτές, οι οποίοι είχαν εκλεγεί από τότε που η Κριμαία αποτελούσε μέρος της Ουκρανίας, ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας και καθόρισαν δημοψήφισμα. Και οι πολίτες στο δημοψήφισμα ψήφισαν υπέρ της ένωσης με τη Ρωσία. Εκτός αυτού, όπως πολύ σωστά είπατε, τα γεγονότα στο Κόσοβο συνέβησαν μετά από αρκετά χρόνια πολέμου και πρακτικά την επέμβαση των χωρών του ΝΑΤΟ, μετά τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, τα πυραυλικά χτυπήματα στο Βελιγράδι.
Τώρα, θα ήθελα να σας ρωτήσω: αν οι κοσοβάροι στο Κόσοβο έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, γιατί οι κάτοικοι της Κριμαίας δεν έχουν το ίδιο ακριβώς δικαίωμα; Αν θέλουμε οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και των φίλων μας - των γειτόνων μας στην Ευρώπη και σ όλο τον κόσμο - να οικοδομούνται θετικά και εποικοδομητικά, θα πρέπει, ως ελάχιστο, να τηρούμε πάντα μία περίσταση, μία προϋπόθεση: θα πρέπει να σεβόμαστε ο ένας ον άλλον. να σεβόμαστε τα συμφέροντα ο ένας του άλλου και να κρατάμε τους ίδιους κανόνες, και όχι να τους αλλάζουμε κάθε φορά, όπως μας συμφέρει.
Με ρωτήσατε: ταπεινός υπηρέτης σας, αν είμαι φίλος ή δεν είμαι φίλος; Οι σχέσεις μεταξύ ων κρατών οικοδομούνται λίγο διαφορετικά, όχι όπως οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Δεν είμαι φίλος, ούτε νύφη και ούτε γαμπρός, είμαι ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 146 εκατομμυρίων ανθρώπων - αυτοί οι άνθρωποι έχουν τα δικά τους συμφέροντα και εγώ είμαι υποχρεωμένος να τα προασπίζω. Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε αυτό όχι με αντιπαράθεση, είμαστε έτοιμοι να αναζητήσουμε συμβιβασμούς, αλλά, φυσικά, στη βάση του διεθνούς δικαίου, όμοια απο όλους κατανοητού.
- Αν όπως λέτε, στην Κριμαία δεν υπήρξε παραβίαση του διεθνούς δικαίου, πως μπορείτε τότε να εξηγήσετε στο δικό σας πληθυσμό, στους δικούς σας ανθρώπους, ότι ως αποτέλεσμα αυτού του βήματος η Δύση, και ανάμεσα σε αυτούς, με πρωτοβουλία της η κυρία Μέρκελ, επέβαλε κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, από τις οποίες υποφέρει ο ρωσικός πληθυσμός;
- Ξέρετε, ο ρωσικός πληθυσμός αισθάνεται υπέροχα. Και με την καρδιά και το μυαλό, αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει. Ο Ναπολέων, κάπως το είπε, ότι η δικαιοσύνη - είναι η ενσάρκωση του Θεού επί της γης.Η ένωση της Κριμαίας με την Ρωσία - ήταν μια δίκαιη απόφαση.
Όσον αφορά την αντίδραση των δυτικών μας εταίρων, νομίζω ότι ήταν λανθασμένη και δεν είχε κατεύθυνση τη στήριξη της Ουκρανίας, αλλά τη συγκράτηση της αύξησης των δυνατοτήτων της Ρωσίας. Νομίζω, ότι αυτό δεν θα έπρεπε να το κάνουν και σ' αυτό βρίσκεται το κύριο λάθος. Και πρέπει, αντίθετα, να χρησιμοποιούμε τις δυνατότητες ο ένας του άλλου, για την από κοινού ανάπτυξη, για την από κοινού επίλυση των προβλημάτων, ενώπιον των οποίων βρισκόμαστε.
Είπατε για τις κυρώσεις. Νομίζω, ότι είναι μια κουτή απόφαση και ζημιογόνα. Σας μίλησα για το εμπορικό μας ισοζύγιο που ήταν με τη Γερμανία στα 83 - 85 δις δολλάρια, και χίλιες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν στη Γερμανία ως αποτέλεσμα αυτής της από κοινού δουλειάς. Για μας ποιοί είναι οι περιορισμοί; Δεν είναι το πιο σκληρό πράγμα το οποίο περνάμε, αλλά επίσης ζημιογόνο για την οικονομία μας - η έξοδος στις εξωτερικές οικονομικές αγορές.
Όσον αφορά τη μεγαλύτερη ζημιά, η οποία επιφέρετε από τη σημερινή κατάσταση, φυσικά, πάνω απ όλα, ζημιά για την οικονομία μας - είναι η ζημιά από τη μείωση των τιμών στα παραδοσιακά εμπορεύματα των εξαγωγών μας. Αλλά και στην πρώτη, και στη δεύτερη υπάρχουν αρνητικά, αλλά περιέργως και θετικά στοιχεία. Όταν οι τιμές του πετρελαίου είναι υψηλές, μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκρατηθούμε από τη χρήση των πετρελαϊκών εσόδων για τις τρέχουσες δαπάνες. Με αυτό τον τρόπο το έλλειμα στον τομέα του πετρελαίου και του αερίου αυξήθηκε, κατά την άποψή μου, σε πολύ επικίνδυνο σημείο. Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να το μειώσουμε. Και αυτό εξυγιαίνει ....
- — το έλλειμα στον προϋπολογισμό;
- Το μοιράζουμε. Έχουμε το συνολικό έλλειμα και έχουμε και τα έσοδα από πετρέλαιο και αέριο. Υπάρχουν τα έσοδα που έχουμε από το πετρέλαιο και το αέριο και μοιράζουμε και όλα τα υπόλοιπα.
Το συνολικό έλλειμα δεν είναι μεγάλο. Και αν καθαρίσουμε το πετρελαϊκό, γιατί από το πετρέλαιο και το αέριο γίνεται αρκετά μεγάλο. Και γι αυτό, για να το μειώσουμε, μιά χώρα όπως η Νορβηγία ας πούμε, για να το μειώσει, ένα μεγάλος μέρος των εσόδων πετρελαίου και αερίου το κατευθύνει στα αποθεματικά. Είναι πολύ δύσκολο να συγκρατηθείς από το να ξοδέψεις, για άλλη μια φορά το επαναλαμβάνω, στις τρέχουσες δαπάνες, τα έσοδα από το πετρέλαιο και το αέριο. Η μείωση ειδικά, αυτών των δαπανών, εξυγιαίνει την οικονομία. Αυτό είναι το πρώτο.
Και δεύτερο: μπορείς να αγοράσεις τα πάντα με πετροδολλάρια. Και όταν τα έσοδα από αυτά είναι υψηλά, τότε συμβαίνει να χάνονται τα κίνητρα της δικής σου ανάπτυξης, ειδικά στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας. Σε εμάς τώρα παρατηρείται πτώση του ΑΕΠ κατά 3,8%, της βιομηχανικής παραγωγής - κατά 3,3%, ανέβηκε ο πληθωρισμός στα 12,7%. Αυτό είναι πολύ, αλλά ακόμη και έτσι διατηρείται θετικό το ισοζύγιο στο εξωτερικό εμπόριο, και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αυξήθηκε σημαντικά ο όγκος εξαγωγών προϊόντων με υψηλή υπεραξία. Αυτό αποτελεί μια θετική διαδικασία στο εσωτερικό της οικονομίας.
Διατηρείται το υψηλό επίπεδο αποθεματικών στην Κεντρική Τράπεζα, περίπου340 δις χρυσού και συναλλαγματικών αποθεμάτικων, τώρα μπορεί να κάνω λάθος, αλλά πάνω από 300 δις. Και δύο αποθεματικά κεφάλαια της κυβέρνησης περίπου από 70 - 80 δις δολλάρια το καθένα. Το ένα 70, το άλλο 80. Υπολογίζουμε, ότι σταδιακά θα οδηγηθούμε παρ' όλα αυτά σε σταθεροποίηση και στην ανάπτυξη της οικονομίας. Ψηφίσαμε μια ολόκληρη σειρά προγραμμάτων, μεταξύ αυτών και το πρόγραμμα για την αντικατάσταση των εισαγωγών, και αυτό ακριβώς και είναι επένδυση στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας.
- Το ζήτημα των κυρώσεων, καθώς και το ζήτημα της Κριμαίας, τα συζητήσατε συχνά με την Ομοσπονδιακή Καγγελάριο κυρία Αγγέλα Μέρκελ. Την καταλαβαίνετε; Την εμπιστεύεστε;
Μιλήσατε για τις κυρώσεις. Όλοι λένε, ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθούν οι συμφωνίες του Μινσκ, και τότε μπορούμε να επανεξετάσουμε το ζήτημα των κυρώσεων. Πιστέψτε με, αυτό τώρα προσλαμβάνει το χαρακτήρα θεάτρου του παραλόγου, επειδή τα βασικά, που θα πρέπει να γίνουν για την υλοποίηση των συμφωνιών του Μίνσκ βρίσκονται στην πλευρά των σημερινών αρχών του Κιέβου. Δεν πρέπει να ζητάμε από τη Μόσχα, αυτό που πρέπει να κάνει το Κίεβο. Για παράδειγμα, το πιο βασικό ζήτημα σε ολόκληρη τη διαδικασία διακανονισμού, το ζήτημα κλειδί, είναι ένα ζήτημα πολιτικού χαρακτήρα, και στο κέντρο - η συνταγματική μεταρρύθμιση. Είναι το 11ο σημείο των συμφωνιών του Μινσκ. Εκεί γράφεται ξεκάθαρα, ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί συνταγματική μεταρρύθμιση, και φυσικά, αυτή η απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί στη Μόσχα!
Να κοιτάξτε, τα έχουμε όλα σημειωμένα: διεξαγωγή συνταγματικής μεταρρύθμισης στην Ουκρανία που θα τεθεί σε ισχύ στα τέλη του 2015. Σημείο 11. Το 2015 πέρασε.
- Η Συνταγματική μεταρρύθμιση θα έπρεπε να γίνει αμέσως μετά, αφού σταματήσουν όλες οι πολεμικές ενέργειες. Έτσι δεν γράφει εκεί;
- Όχι, δεν είναι έτσι. Κοιτάξτε, σας το δίνω στην αγγλική γλώσσα. Τι γραφει; Σημείο 9ο - αποκατάσταση πλήρους ελέγχου επί των κρατικών συνόρων από την πλευρά της κυβέρνησης της Ουκρανίας στη βάση του νόμου της Ουκρανίας για τη συνταγματική μεταρρύθμιση στο τέλος του 2015 υπό την προϋπόθεση εκπλήρωσης του σημείου 11. Δηλαδή, διεξαγωγή συνταγματικής μεταρρύθμισης. Δηλαδή, στην αρχή συνταγματική μεταρρύθμιση, πολιτικές διαδικασίες, και μετά, στη βάση αυτών των διαδικασιών δημιουργία ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης και εκπλήρωσης όλων των διαδικασιών, μεταξύ αυτών, το κλείσιμο των συνόρων. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας - η Καγγελάριος της ΟΔΓ, ο Πρόεδρος της Γαλλίας - θα πρέπει περισσότερο να διεισδύσουν, νομίζω, σε αυτά τα ζητήματα.
- Νομίζετε, δεν είναι έτσι;
- Νομίζω, ότι έχουν πολλά δικά τους προβλήματα. Αλλά αφού εμείς ασχολούμαστε με αυτό, θα πρέπει να διεισδύσουμε σε αυτό. Για παράδειγμα, εδώ γράφει, ότι οι αλλαγές στο σύνταγμα θα πρέπει να γίνουν σε μόνιμη βάση. Η Κυβέρνηση της Ουκρανίας, εισήγαγε στις μεταβατικές διατάξεις, την εφαρμογή ως προς αυτές του Νόμου για το ειδικό καθεστώς αυτών των περιοχών, που ψηφίστηκε νωρίτερα. Αλλά αυτός ο νόμος, τον οποίο εισήγαγαν στο Σύνταγμα, ψηφίσθηκε για τρία χρόνια.Τα δύο χρόνια ήδη πέρασαν. Όταν συναντηθήκαμε στο Παρίσι, και η Καγγελάριος της ΟΔΓ, και ο Πρόεδρος της Γαλλίας συμφώνησαν με το ότι, σ' αυτόν το νόμο θα έπρεπε να δοθεί ένας διαφορετικός χαρακτήρας, και θα πρέπει να εισαχθεί εκεί, σε μόνιμη βάση. Και ο Πρόεδρος της Γαλλίας και η καγγελάριος το επιβεβαιώνουν αυτό. Έτσι, αυτό το Σύνταγμα δεν ψηφίσθηκε ούτε καν στη μορφή που υπάρχει τώρα, και στο νόμο δε δόθηκε καθεστώς μόνιμου ισχύος. Πως μπορείται να ζητάτε από τη Μόσχα, αυτό που πρέπει να στο Κίεβο οι συνάδελφοί μας με απόφασή τους;
- Ποιές είναι οι σχέσεις σας τώρα με την κυρία Ομοσπονδιακή Καγγελάριο; Είπατε κάποια στιγμή, ότι θαυμάζατε πολλά από τα προτερήματά της. Πως είναι τα πράγματα τώρα;
- Πότε το είπα αυτό;
- Δηλαδή, την εκτιμάτε.
- Εγώ και τώρα έχω την ίδια σχέση προς αυτήν. Σας είπα ήδη, ότι είναι πολύ ειλικρινής άνθρωπος, πολύ επαγγελματίας. Σε κάθε περίπτωση, το επίπεδο εμπιστοσύνης, νομίζω, είναι πολύ υψηλό.
- Όχι φυσικά. Δεν ήξερα τίποτα γι αυτό. Αντίθετα ήθελα να την κάνω να αισθανθεί ευχάριστα, όταν της έδειξα το σκύλο μου. Μετά της εξήγησα και ζήτησα συγγνώμη γι αυτό.
bsgreeks.blogspot.com
μετάφραση από τη ρωσική: Θράσος Ευτυχίδης
