Ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς χαρακτήρισε «καταστροφή» τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον του Μίλοραντ Ντόντικ, του ντε φάκτο ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας και ενός από τους βασικούς συμμάχους της Μόσχας στα Βαλκάνια. Η κατάσταση μπορεί πράγματι να μετατραπεί σε καταστροφή - οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί η Ουάσιγκτον για να αποδυναμώσει τη θέση της Ρωσίας απειλούν να οδηγήσουν την περιοχή σε νέο πόλεμο.
Η πολιτική κρίση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (Β-Ε) είναι ποικιλόμορφη και σέρνεται εδώ και μισό χρόνο, αλλά θα τονίσουμε αμέσως το κύριο - τόσο στον τομέα της εισαγωγής όσο και στον τομέα των συμπερασμάτων.
Μέλος του Προεδρείου της Β-Ε εκπροσωπώντας τους Σέρβους ο Μίλοραντ Ντόντικ (τα καθήκοντα του προέδρου σε αυτή τη χώρα εκτελούνται από μια τριάδα Σέρβων, Κροατών και Βοσνίων) κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο συνεπείς και αξιόπιστους εταίρους της Ρωσίας στα Βαλκάνια.
Αυτή η καριέρα είναι μακρά και, θα έλεγε κανείς, εξαντλητική. Εκπαιδευμένος ως πολιτικός επιστήμονας, ο Ντόντικ υπηρέτησε τέσσερα χρόνια ως πρωθυπουργός της Δημοκρατίας των Σέρβων (Respublica Serbska), οκτώ χρόνια ως πρόεδρος της και εξακολουθεί να ηγείται του μεγαλύτερου κόμματός της, του SNSD. Απλώς δεν μπορείτε να βρείτε έναν Σέρβο με μεγαλύτερη επιρροή εκεί.
Για αυτόν (αλλά όχι μόνο αυτόν) τον λόγο, ο Ντόντικ είναι το «τρομερό παιδί» των Βαλκανίων στα μάτια της Δύσης, όπου κοιμούνται και ονειρεύονται πως να τον απομακρύνουν από την πολιτική με κάθε πρόσχημα. Μέχρι στιγμής δεν τα έχουν καταφέρει, γιατί; - βλέπε το πρώτο σημείο, σχετικά με το επίπεδο επιρροής στη δημοκρατία.
Στη Δύση, είναι αρκετά προκατειλημμένοι προς τους Σέρβους, αφού στη δεκαετία του 1990 πίστευαν στη δική τους προπαγάνδα για τους «δολοφόνους». Αλλά συγκεκριμένα, ο Ντόντικ δεν αγαπιέται «για τον σκοπό» - όχι μόνο επειδή είναι Σέρβος και ρωσόφιλος, αλλά και επειδή παραμένει ένα από τα κύρια εμπόδια στον τρόπο του ΝΑΤΟ να απορροφήσει όλα τα Δυτικά Βαλκάνια και τελικά να αποσπάσει τις ρωσικές θέσεις από αυτή την περιοχή.
Η Σερβία απέμεινε ένα σνακ για το ΝΑΤΟ: κατανοώντας κάτι για τα εθνικά τραύματα (εκ των οποίων οι βομβαρδισμοί του 1999 είναι ένα από τα κύρια), η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες δεν βιάζονται να πάρουν τους Σέρβους στη συμμαχία - περιμένουν, προετοιμάζουν το έδαφος, ρίχνοντας τεράστια κεφάλαια για «υποστήριξη της δημοκρατίας» μέσω ΜΚΟ, προετοιμάζοντας έτσι για το μέλλον μια απολύτως πιστή ελίτ. Αλλά ο Ντόντικ παρεμποδίζει εδώ και τώρα - η ενσωμάτωση της Β-Ε στο ΝΑΤΟ είναι αδύνατη χωρίς να μετατρέψει μια από τις τελευταίες συνομοσπονδίες στον πλανήτη τουλάχιστον σε ομοσπονδία, μεταφέροντας τις περισσότερες εξουσίες από τη Μπάνια Λούκα (πρωτεύουσα της RS) στο Σεράγεβο.
Αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα, είναι ένα λεπτό θέμα - οι Σέρβοι πλήρωσαν για τα πολυάριθμα αυτόνομα δικαιώματά τους με αίμα και δάκρυα, αναφέρονται ευθέως στη Συμφωνία του Ντέιτον, που έβαλε τέλος στον πιο καταστροφικό πόλεμο στην Ευρώπη από την εποχή του Χίτλερ - αυτού της Βοσνίας.
Θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τους δυτικούς διπλωμάτες και πολιτικούς εάν απαλλάσσονταν από την προκατάληψη τους και δεν προκαλούσαν για άλλη μια φορά τη Μπάνια Λούκα. Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν αυτό: έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από τα εγκλήματα πολέμου των Σέρβων (εν μέρει αληθινά), που καλύπτει τα εγκλήματα της «πελατείας» του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και σημαντικών λειτουργών του παρελθόντος, τύπου πρώην υπουργού Εξωτερικών. Μαντλίν Ολμπράιτ.
Οι ίδιοι οι Σέρβοι είναι σίγουροι ότι αυτός ο μύθος προστατεύεται και τροφοδοτείται με έναν πρακτικό στόχο - αργά ή γρήγορα την κατάργηση της Δημοκρατίας Σέρπσκα με το πρόσχημα ότι η κρατική υπόσταση δεν αξίζει σε έναν «γενοκτόνο λαό».
Όπως και να έχει, το περασμένο καλοκαίρι ο λεγόμενος ύπατος εκπρόσωπος, ένα είδος δυτικού γενικού κυβερνήτη της Βοσνίας, του οποίου η θέση ορίζεται από τις Συμφωνίες του Ντέιτον, υπέγραψε ένα διάταγμα υπό μορφή νόμου, σύμφωνα με το οποίο η άρνηση της γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα και η εξύμνηση των εγκληματιών πολέμου επισύρει ποινή φυλάκισης.
Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το ICTY, σχεδόν ολόκληρη η σερβική ηγεσία κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι εγκληματίες πολέμου, η Μπάνια Λούκα ανατράφηκε και ξεκίνησε ένα αυτόνομο ταξίδι. Μάλλον δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, γιατί ο σκανδαλώδης νόμος φυλακίζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της δημοκρατίας, με τη μια ή την άλλη μορφή μια που εξυμνεί αυτούς τους «εγκληματίες».
Έκτοτε, η κρίση σέρνεται, έχοντας αρκετές διαστάσεις, εκ των οποίων δύο αξίζουν να αναδειχθούν.
Πρώτον, το κοινοβούλιο της RS υπαναχώρησε σε μια σειρά εξουσιών από τις οποίες είχε παραιτηθεί ή μάλλον που «αγοράστηκαν» από τη δημοκρατία με αντάλλαγμα διάφορες επενδύσεις και μεταφέρθηκαν στο Σεράγεβο. Αυτό ισχύει για πολλά πράγματα, από τον διορισμό δασολόγων μέχρι τον διορισμό δικαστών, αλλά το πιο ευαίσθητο κομμάτι είναι η επανίδρυση του Στρατού της Δημοκρατίας Σέρπσκα, που κάποτε διοικούσε ο Ράτκο Μλάντιτς. Από τη σκοπιά του ΝΑΤΟ, αυτό είναι απαράδεκτη ανοησία - ένας νέος στρατός θα εμφανιστεί τώρα στην Ευρώπη, ο ίδιος που μετά βίας μπόρεσε να εξαλειφθεί πριν.
Δεύτερον, ο Ντόντικ προχώρησε επί της αρχής και τώρα ασκεί βέτο σε όλες τις αποφάσεις της κυβερνώσας τριάδας. Γενικά τα πάντα. Έπρεπε μάλιστα να εμποδίσει ακόμη και την είσπραξη 1,8 εκατομμυρίων ευρώ από την ΕΕ για τη ρύθμιση της συνοριακής ζώνης με τη Σερβία και το άνοιγμα υποκαταστήματος της ρωσικής πρεσβείας στη Μπάνια Λούκα, έως ότου το κοινοβούλιο της RS του «επιτρέψει» να ψηφίσει ξανά. με την έκδοση ειδικού ψηφίσματος.
Αυτή η αντιπαράθεση συνεχίζεται μέχρι σήμερα - απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεμπλοκάρουν οι Σέρβοι τις κεντρικές αρχές (μποϊκοτάρουν και το κοινοβούλιο) είναι η ακύρωση του σκανδαλώδους νόμου και μέχρι τότε ο Ντόντικ υπόσχεται να συνεχίσει τον αποκλεισμό και σταδιακά να επιστρέψει τα προηγουμένως χαμένα δικαιώματα. της RS.
Όλοι περίμεναν την απάντηση της Δύσης, αλλά η απάντηση καθυστέρησε: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, πολυάσχολος και ηλικιωμένος, άργησε να στρατολογήσει και να στείλει μια νέα ομάδα αξιωματούχων στα Βαλκάνια. Στα τέλη Οκτωβρίου, επέλεξε τελικά - από, σίγουρα, επαγγελματίες του χώρου τους. Σκέφτηκαν και μάντευαν, και τώρα τελικά αποφάσισαν από ποια πλευρά να πιέσουν τη Μπάνια Λούκα.
Τον Ιανουάριο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέβαλε περαιτέρω κυρώσεις κατά του Ντόντικ και του συνδεδεμένου τηλεοπτικού καναλιού Alternativna Televizija (το πρώτο πακέτο εγκρίθηκε το 2017). Επιπλέον, η Ουάσιγκτον απαίτησε να «διερευνηθεί» ο εορτασμός της 30ης επετείου της Δημοκρατίας Σέρπσκα, κατά την οποία «τιμήθηκαν οι εγκληματίες πολέμου» (δηλαδή οι ιδρυτές της RS). Και δεν χρειάζονται έρευνες για να γνωρίζουμε ότι η πανηγυρική παρέλαση με αφορμή την επέτειο έγινε προσωπικά από τον Ντόντικ.
«Δεν βάζεις ένα ολόκληρο έθνος στη φυλακή», απάντησε στην Ουάσιγκτον.
Και ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς, παρά τη δύσκολη στάση απέναντι στον Ντόντικ (δύσκολη, γιατί ο λαός υπαγορεύει να είναι σύμμαχοι, κάτι που χαλάει τις σχέσεις μεταξύ Βελιγραδίου και Δύσης), είπε τα εξής:
«Είπα κατάμουτρα σε όλους τους διεθνείς εκπροσώπους ότι οι κυρώσεις κατά του Ντόντικ είναι καταστροφή. Τον κατηγορείτε, αλλά εσείς οι ίδιοι πήρατε τον έλεγχο της δασοκομίας και της γεωργίας από τη Δημοκρατία Σέρπσκα. Εξηγήστε με ποιο δικαίωμα; Έχετε επιβάλει κυρώσεις και αφαιρείτε από την οντότητα της RS ό,τι δικαιούται βάσει της Συμφωνίας του Ντέιτον. Ήταν ο Ντόντικ που δημιούργησε τον στρατό που δηλώσατε ως απειλή;
Όχι βέβαια ο Ντόντικ. Και γενικά, η κατάσταση μαζί του είναι πολύ ενδεικτική στο πλαίσιο των κυρώσεων που απειλούν να επιβληθούν κατά της Ρωσίας σε περίπτωση «επιδείνωσης στην Ουκρανία». Αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η γλώσσα της λογικής και της κοινής λογικής είναι άχρηστη σε μια πολιτική αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν οι αντίπαλοι δεν έχουν συνείδηση, ούτε όλα αυτά θα λειτουργήσουν και οι Αμερικάνοι δεν έχουν συνείδηση.
Οι κυρώσεις κατά του Ντόντικ επιβάλλονται με το πρόσχημα της διαφθοράς και με βάση μια πράξη που εγκρίθηκε ειδικά πριν από χρόνια, η οποία παρείχε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το δικαίωμα να τιμωρεί όσους πολιτικούς της Β-Ε «υπονομεύουν» τις Συμφωνίες του Ντέιτον.
Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς για τη διαφθορά, η διαφθορά στα Βαλκάνια υπάρχει παντού και είναι η ραχοκοκαλιά του συστήματος. Δεν υπάρχουν δικαστικές ετυμηγορίες εναντίον του Ντόντικ, αλλά, φυσικά, υπάρχει διαφθορά στη RS, όχι σε μεγαλύτερο, αλλά μάλλον σε μικρότερο βαθμό από ό,τι μεταξύ των Βαλκανίων συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών, που πάντα ανταμείβονται και στους οποίους δεν επιβάλλονται ποτέ κυρώσεις. Ποιο ήταν το κόστος του καθεστώτος της μαφίας του Milo Djukanovic στο Μαυροβούνιο, για να μην αναφέρουμε την εθνοκρατία των ληστών στο Κοσσυφοπέδιο.
Όσο για τις Συμφωνίες του Ντέιτον, είναι αυτές που εγγυώνται στην RS και τον έλεγχο της γεωργίας, και ένα ανεξάρτητο σύστημα επιβολής του νόμου και τον δικό της στρατό. Δηλαδή, ο Ντόντικ δεν παραβιάζει τις αρχές του Ντέιτον, αντιθέτως, επαναφέρει τη δημοκρατία στο γράμμα του Ντέιτον, στο οποίο επέστησε την προσοχή ο Βούτσιτς.
Αλλά η λογική, όπως προαναφέρθηκε, δεν λειτουργεί για Αμερικανούς χωρίς συνείδηση. Δεδομένου ότι η ομάδα Μπάιντεν στα Βαλκάνια είναι γνωστή για tiw σκληρές μεθόδους thw και ο ίδιος ο Μπάιντεν έκανε εκστρατεία μεταξύ των Αμερικανών Αλβανών και Βόσνιων κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, μπορεί να φτάσει στο σημείο ο Ντόντικ να απομακρυνθεί από την εξουσία ακριβώς με αυτό το παράδοξο πρόσχημα - με το πρόσχημα της αντίθεσης του ςτις αρχές του Ντέιτον.
Οι ανώτατοι αντιπρόσωποι έχουν τέτοιες εξουσίες (και τις έχουν επανειλημμένα χρησιμοποιήσει), αλλά η Μπάνια Λούκα δεν αναγνωρίζει τις εξουσίες του σημερινού «ανώτατης αντιπροσώπου», επειδή, σε αντίθεση με τους προηγούμενους, δεν έχει εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. - Η Ρωσία μπλόκαρε την έκδοσή του. Αν κάποιος ακολουθήσει αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο, η κρίση, δεδομένης της επιρροής του Ντόντικ, θα βαθύνει και θα ενταθεί, ακόμη και στο σημείο της απειλής ενός νέου πολέμου, το φάσμα του οποίου πλανάται πάνω από τη Βοσνία.
Το πρόβλημα είναι ότι η Δύση μπορεί να ρισκάρει, αλλά ότι συμβαίνει με τις αμερικανικές κυρώσεις στην περίπτωση του Ντόντικ είναι χαζό, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την Αμερική. Η κατάσταση θα ήταν πολύ πιο οδυνηρή εάν επιβάλλονταν οι ίδιες κυρώσεις από την ΕΕ - και οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ θα συζητήσουν αυτό το θέμα στις 24 Ιανουαρίου. Αλλά ο Ούγγρος Πρόεδρος Βίκτορ Όρμπαν - ένα ακόμη "τρομερό βρέφος" σύμφωνα με αξιωματούχο των Βρυξελλών - έχει ήδη υποσχεθεί στον Ντόντικ, με τον οποίο έχει καλές προσωπικές σχέσεις, να εμποδίσει την πρωτοβουλία.
Σε αυτήν την κατάσταση, η Ρωσία μένει να «υποστηρίξει τους δικούς της». Υποστηρίζει και βοηθάει τον Ντόντικ. Για παράδειγμα, ένα πολυτελές δώρο γι 'αυτόν ήταν μια έκπτωση στο φυσικό αέριο που έχει αυξηθεί κατακόρυφα, για το οποίο οι Σέρβοι της RS πληρώνουν τώρα μόνο λίγο περισσότερο από τους Σέρβους της Σερβίας.
Τα χαμένα κέρδη είναι πάντα κρίμα, αλλά κανένας δεν υποσχ'εθηκε στη Ρωσία ότι η αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ, θα είναι δωρεάν. Επιτρέπεται να διατυπώνονται διάφορες διεκδικήσεις κατά του Ντόντικ, αλλά ως εταίρος της Μόσχας και φραγμός στην πορεία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας προς την τελική απορρόφηση των Βαλκανίων, δεν απέτυχε ποτέ ούτε μία φορά και μέρος των προβλημάτων του είναι κυριολεκτικά εξαιτίας της Ρωσίας. Η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να συγχωρήσει τους Βαλκάνιους πολιτικούς για τη διαφθορά, τη βεβήλωση του Ντέιτον και πολλά άλλα, αλλά όχι αν αυτού είναι φίλοι της Ρωσίας. Αν ο Ντόντικ ήταν ενάντια στη Ρωσία (και πάντα υπήρχαν πολλοί ενάντια στη Ρωσία στη σερβική ελίτ), θα είχαν μια εντελώς διαφορετική συζήτηση μαζί του.
Black Sea News με πληροφορίες από VZ.ru
