Η Ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμου στη Μόρια της Λέσβου.

 Την ανάγκη να ξεκινήσει ένα "παγκόσμιο κίνημα ευαισθησίας", επεσήμανε στην ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δηλώνοντας επίσης ότι "Καμαρώνω για τους Έλληνες οι οποίοι, παρά τις δυσκολίες που περνούν, βοηθούν τους πρόσφυγες ώστε να γίνει ο Γολγοθάς τους ελαφρύτερος, ο ανηφορικός τους δρόμος λιγότερο τραχύς".

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

 

Με ιδιαίτερη χαρά υποδεχόμαστε σήμερα στη Λέσβο τον Πάπα Φραγκίσκο.

Θεωρούμε καθοριστικής σημασίας την παρουσία του στον τόπο μας, στα χώματα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Καθοριστική διότι μαζί, υπογραμμίζουμε ενώπιον ολόκληρου του χριστιανικού, και όχι μόνον, κόσμου την σύγχρονη τραγωδία των προσφύγων.

Ευχαριστώ θερμά τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη και αγαπητό εν Χριστώ αδελφό κ. Βαρθολομαίο που μας ευλογεί σημερα με την παρουσία του και ως Πρώτος της Ορθοδοξίας ήλθε για να ενώσει την προσευχή του, ώστε να γίνει η φωνή των Εκκλησιών στεντόρεια και να ακουστεί στα πέρατα του πολιτισμένου κόσμου.

Σήμερα ενώνουμε τις φωνές μας για να καταδικάσουμε τον ξεριζωμό των προσφύγων, να στηλιτεύσουμε κάθε μορφή απαξίωσης του ανθρώπινου προσώπου.

Από τούτο το νησί, τη Λέσβο, ελπίζω να ξεκινήσει ένα παγκόσμιο κίνημα ευαισθητοποίησης, ώστε να αλλάξoυν ρότα όσοι κρατούν τις τύχες του κόσμου στα χέρια τους και να επιστρέψει η ειρήνη και η ασφάλεια σε κάθε σπίτι, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε πολίτη.

Δεν είναι, δυστυχώς, η πρώτη φορά που καταδικάζουμε τις πολιτικές που έχουν οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους σε αδιέξοδο.

Θα ενεργούμε, όμως, μέχρι να πάψει αυτός ο παραλογισμός και η απαξίωση του ανθρώπινου προσώπου.

Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά λόγια. Μόνο όσοι δουν τα μάτια αυτών των μικρών παιδιών που συναντήσαμε στον καταυλισμό προσφύγων, θα μπορέσουν να αντιληφθούν αμέσως το πλήρες μέγεθος της "χρεοκοπίας" της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης που επιδεικνύει η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους και όχι μόνον.

Καμαρώνω για τους Έλληνες οι οποίοι, παρά τις δυσκολίες που περνούν, βοηθούν τους πρόσφυγες ώστε να γίνει ο Γολγοθάς τους ελαφρύτερος, ο ανηφορικός τους δρόμος λιγότερο τραχύς.

Η Εκκλησία της Ελλάδος και, εγώ προσωπικά, θρηνούμε τις χιλιάδες ψυχές που χάθηκαν στο Αιγαίο. Έχουμε κάνει αρκετά και θα εξακολουθήσουμε, όσο οι δυνατότητές μας το επιτρέπουν, να κάνουμε περισσότερα για να αντιμετωπίσουμε αυτή την προσφυγική κρίση.

Θα ήθελα να κλείσω τη δήλωσή μου κάνοντας μία έκκληση, μία παράκληση, μία παρότρυνση: να αναλάβει, επιτέλους, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, με τη μεγάλη εμπειρία που διαθέτει, να πράξει τα δέοντα, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η τραγική κατάσταση που ζούμε.

Ελπίζω να μην ξαναδούμε ποτέ παιδάκια να ξεβράζονται στις παραλίες του Αιγαίου. Εύχομαι σύντομα να τα βλέπουμε εκεί, να παίζουν ανέμελα και να χαίρονται τη ζωή.

bsgreeks.blogspot.com