Μια μεγάλη συνέντευξη εφ' όλης της ύλης έδωσε ο Ιβάν Σαββίδης, σε μιά από τις μεγαλύτερες κυκλοφορίας εφημερίδες της Ρωσίας. Απομονώσαμε, μεταφράσαμε και δημοσιεύουμε το κομμάτι που αφορά τις ελληνορωσικές σχέσεις, την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, το εμπάργκο,τη δύναμη της "λαϊκής διπλωματίας". Παλιά αλλά πάντα επίκαιρη.
"Ο Πρόεδρος του ΔΣ της ΑΓΚΡΟΚΟΜ, ή όπως τον ονομάζουν "ο κύριος 'Ελληνας της Ρωσίας", Ιβάν Σαββίδης μίλησε για τις προοπτικές της συνεργασίας Ρωσίας και Ελλάδας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Ναταλία Γκοροβάγια της εφημερίδας "ΚΟΜΜΕΡΣΑΝΤ".
«Ο Πούτιν χρειάζεται στους Έλληνες περισσότερο,
απ' ότι στους ρώσους»
— Ιβάν Ιγνάτιεβιτς, εσείς κατά τη διάρκεια πολλών χρόνων ασχολείσθαι με τα ζητήματα των ρωσο-ελληνικών σχέσεων. Τι είναι αυτό, που κατά την άποψή σας επιβάλλει τη συνάντηση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμήρ Πούτιν;
— Δε θα κουραστώ να επαναλαμβάνω, ότι η Ρωσία δεν μπορεί χωρίς την Ελλάδα, και η Ελλάδα δεν μπορεί χωρίς τη Ρωσία. Έτσι έγινε ιστορικά: στις χώρες μας υπάρχουν πολλές κοινές πολιτιστικές και πνευματικές παραδόσεις. για να μπορούν να υπάρξουν χωριστά η μία από την άλλη. Υπήρχαν περίοδοι, όπου οι ηγέτες των δύο χωρών συναντιόνταν το ελάχιστο, αρκετές φορές το χρόνο, συζητώντας το μέγιστο δυνατό κύκλο ζητημάτων, και μία τέτοια, κατά την άποψή μου στάση, στο μεγαλύτερο βαθμό απαντάει στα στρατηγικά συμφέροντα όπως της Ρωσίας, έτσι και της Ελλάδας.
Δυστυχώς, μετά την είσοδο της Ελλάδας στη σύνθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι σχέσεις Αθήνας και Μόσχας, κάθε χρόνο παγώνουν ακόμη περισσότερο: οι Βρυξέλλες απλά δεν μπορούν να επιτρέψουν την ιδιαίτερη στενή προσέγγιση ενός εκ των μελών τους με τη Ρωσία. Για να είμαι δίκαιος θα πρέπει να επισημάνω, ότι και η Ρωσία από κάποια στιγμή και μετά σταμάτησε να βλέπει την Ελλάδας ως ένα προοπτικό εταίρο, και επικεντρώθηκε στην επίλυση άλλων ζητημάτων.
Το ενδιαφέρον είναι, ότι ακόμη και αυτή την περίοδο, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων παρέμειναν προσανατολισμένοι στη συνεργασία με τη Ρωσία. Ο οποιοσδήποτε πολιτικός στην Ελλάδα, που μετέχει στις εκλογές, ακόμη και αυτός που κρατάει φιλοδυτική στάση, στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας, θα πρέπει οπωσδήποτε να συναντηθεί με το ρώσο Πατριάρχη και εκπροσώπους των ρωσικών πολιτικών και κοινωνικών κύκλων, διαφορετικά απλά χάνει τη στήριξη των ψηφοφόρων του. Περπατούσα μια μέρα σε ένα δρόμο στην Ελλάδα, με πλησίασε ένας περαστικός και μου είπε: «Εσείς Σαββίδη ... μεταφέρετε παρακαλώ, στον Πούτιν, ότι είναι απαραίτητος περισσότερο στους Έλληνες απ' ότι στους ρώσους!».
Σήμερα, που στην Ελλάδα άλλαξε η πολιτική κατάσταση, στις χώρες μας εμφανίσθηκε μια νέα ευκαιρία προσέγγισης.
Οι εκπρόσωποι των κυβερνητικών κύκλων της Ελλάδας, ήδη έχουν εκφράσει την επιθυμία να αποκαταστήσουν τις στενές σχέσεις με τη Ρωσία. Δεν το κρύβω, είμαι πραγματικά χαρούμενος - γιατί πίσω απ' αυτό υπάρχουν πολλές προσπάθειες, μεταξύ αυτών και δικές μου. Φυσικά, το αποτέλεσμα της συνάντησης μπορεί να είναι διαφορετικό, αλλά και μόνο το ότι αυτή επιτέλους πραγματοποιείται, μετά από αρκετά χρόνια μάλλον κρύων σχέσεων, - κατά τη δική μου οπτική, αποτελεί ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
— Ποιά τα ζητήματα, που αφορούν τη συνεργασία των δύο χωρών, κατλα την άποψή σας, είναι απαραίτητο σήμερα να επιλυθούν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο;
— Ο κύκλος αυτών των ζητημάτων μπορεί να είναι πολύ μεγάλος. Ο τουρισμός και η ενέργεια - είναι απλά θέματα, αυτό που βρίσκεται στην επιφάνεια. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψιν την εμφάνιση της πολεμικής διάθεσης στον κόσμο και στην Ευρώπη, νομίζω, είναι αναπόφευκτο να συζητηθούν και ζητήματα στρατιωτικής - τεχνολογικής συνεργασίας. Επισημαίνω, οι Έλληνες είναι έτοιμοι για την πλέον βαθιά διαδικασία ολοκλήρωσης.
— Κατά πόσο οι κυρώσεις και τα μέτρα από την πλευρά της Ρωσίας για την απαγόρευση εισαγωγής αγροτικών προϊόντων δυσκόλεψαν τις σχέσεις Ρωσίας - Ελλάδας;
— Η εισαγωγή του εμπάργκο στις αποστολές αγροτικών προϊόντων ήταν σε ένα μεγάλο βαθμό, αναγκαίο μέτρο για τη Ρωσία. Όμως, αν η χώρα μας προσέγγιζε λίγο διαφορετικά αυτό το ζήτημα, θα μπορούσαμε να έχουμε πολύ πιο απτά αποτελέσματα απ' αυτό το βήμα. Όπως είναι γνωστό, αν σε ένα μεγάλο βράχο υπάρχουν μικρές ρωγμές, τότε με τον καιρό και με την επίδραση πραγματικών φυσικών γεγονότων, μπορεί να καταρρεύσει. Έτσι και εμείς, θά έπρεπε να αφήσουμε μικρές ρωγμές στο εσωτερικό της Ε.Ε., και να μην επιβάλλουμε κυρώσεις ενάντια σε χώρες που ενδιαφερονται για συνεργασία με τη Ρωσία, - την Ουγγαρία, την Ελλάδα κ.α.
Και τώρα, αυτό που γίνεται είναι να τιμωρούμε στον ίδο βαθμό και αυτά τα κράτη, που θέλουν να κάνουν αδύνατη τη χώρα μας, αλλά και αυτά, που συνολικά διάκεινται θετικά σε σχέση με τη Ρωσία. Πολύ δε περισσότερο, που το οικονομικό νόημα σε αυτές τις κυρώσεις είναι στην πράξη μικρό: το εμπορικό ισοζύγιο Ελλάδας - Ρωσίας στον τομέα των αγροτικών προϊόντων - είναι 400 - 500 εκατ. €, τη στιγμή που το εξωτερικό χρέος της χώρας ξεπερνά τα 320 δισ. €. Γι αυτό για τους έλληνες, το εμπάργκο μας - είναι μια σταγόνα στον ωκεανό. Εκτός αυτού, θα πρέπει να κατανοήσουμε, ότι τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, φτάνουν ούτως ή αλλως στα ράφια των καταστημάτων μας - μέσω χωρών που δεν βρίσκονται στον κατάλογο κυρώσεων, όπως για παράδειγμα, η Τουρκία, όπου απλά αλλάζουν την ετικέττα με τη χώρα παραγωγό.
Το εμπάργκο - χτυπάει πιο πολύ το μεμονωμένο αγρότη. Και αυτό το ζήτημα, είναι βασικό και από την άποψη της πολιτικής. Για τους Έλληνες είναι πολύ δύσκολο και επίπονο να αναγνωρίζουν, ότι η Ρωσία, η "μεγάλη αδελφή" τους, επέβαλε εναντίον τους κάποιους περιορισμούς. Ειδικά γι αυτό, ακόμη από τον Αύγουστο του προηγούμενου έτους, ετοιμάσαμε και στείλαμε επιστολή στον Πρόεδρο Βλαντιμήρ Πούτιν με την παράκληση να αρθούν οι κυρώσεις για την Ελλάδα. Ελπίζω, αυτό το ζήτημα να συζητηθεί επίσης κατά τη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Να συμπληρώσω, ότι αν τα αποτελέσματα της συνάντησης είναι θετικά, τότε η Ρωσία, κατά την άποψή μου, αξίξει να αξιοποιεί ενεργητικότερα τις αρχές της "λαϊκής διπλωματίας" στην εξωτερική της πολιτική. Επειδή, για το ότι η Ελλάδα και η Ρωσία είναι έτοιμες και πάλι για διάλογο, υπάρχουν οι υπηρεσίες όχι μόνο των επίσημων προσώπων, αλλά και της κοινωνίας, των επιχειρηματιών που υποστηρίζουν αυτή τη διαδικασία.. Οι πόροι της «λαϊκής διπλωματίας"» στη Ρωσία, είναι δυστυχώς υποτιμημένοι. Για παράδειγμα, όταν στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, λόγω της οικονομικής κρίσης, κινδύνεψε να κλείσει η έδρα σλαβικών γλωσών, ανέλαβα εγώ τις υποχρεώσεις χρηματοδότησής της. Ήταν εξ ολοκλήρου δική μου πρωτοβουλία και είμαι υπερήφανος, γιατί με τη βοήθειά μου η ελληνική νεολαία συνεχίζει να μαθαίνει τη ρωσική γλώσα. Όμως, θα ήμουν ακόμη πιο χαρούμενος, αν αυτό το έργο, μου το ανέθετε η ρωσική ηγεσία, αν αυτό, ήταν κομμάτι της κρατικής πολιτικής. Γι αυτό θα ήθελα, όπως τα ανεπίσημα πρόσωπα, όσο το δυνατόν περισσότερο να ασχολούνται με τη διαδικασία προσέγγισης της Ρωσίας, με αυτές τις χώρες, οι οποίες βρίσκονται στον κύκλο των γεωπολιτικών της συμφερόντων."
bsgreeks.blogspot.com
