Του Χρίστου Θ. Γαλλή *
Με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου
πολέμου το 1945 η Ιαπωνική οικονομία ήταν ολοκληρωτικά κατεστραμμένη. Η
Ιαπωνία ήταν χώρα υπό στρατιωτική κατοχή και με μειωμένη εθνική
κυριαρχία.
Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα με
κατεστραμμένη την παραγωγική της οικονομία και με μειωμένη εθνική
κυριαρχία λόγο του διεθνούς οικονομικού ελέγχου από τους δανειστές της.
Η Ιαπωνική οικονομία κατόρθωσε να
ανορθωθεί από τα ερείπια και να αναπτυχθεί χωρίς κρατικές επιδοτήσεις,
χωρίς απολύσεις εργαζομένων και χωρίς τη χρεοκοπία των μεγάλων της
επιχειρήσεων.
Ο ρόλος-κλειδί σε αυτήν επιτυχημένη αναγέννηση της
οικονομίας οφείλεται στις παγκόσμια καινοτόμες οργανώσεις κοινοπραξιών
των Keiretsu που ήταν μέρος της ιαπωνικής επιχειρηματικής παράδοσης.
Αυτή είναι η πραγματική δύναμη της ιαπωνικής οικονομίας στην
μεταπολεμική περίοδο που χαρακτηρίζεται από την ικανότητά της σε μια
γρήγορη ήπια προσαρμογή στις τεχνολογικές εξελίξεις, στα περιοδικά
μακροοικονομικά παγκόσμια σοκ και την ομαλή μεταβίβαση από τις
κατεστραμμένες ή προβληματικές επιχειρήσεις σε τομείς στους οποίους η
δυναμική Ιαπωνική παγκόσμια ανταγωνιστικότητα παραμένει υψηλή.
Μια κοινοπραξία Keirestu χαρακτηρίζεται
από από μια οριζόντια και μια κάθετη οργανωτική δομή. Η κοινοπραξία της
Mitsubishi είναι ένα σύγχρονο παράδειγμα Keiretsu. Στην κορυφή του
κεντρικού πυρήνα της οριζόντιας οργάνωσής του βρίσκεται η Τράπεζα
Mitsubishi-Tokyo. Στον ίδιο πυρήνα βρίσκεται η Mitsubishi Motors
(κατασκευάζει αυτοκίνητα, αεροπλάνα, πλοία, μηχανές κτλ), η Mitsubishi
Trust and Banking, η Meiji Mutual Life Insurance Company που χορηγεί
συντάξεις και παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους
εργαζόμενους στο Keirestu Mitsubishi, και η Mitsubishi Shoji που
είναι η εμπορική εταιρεία του Keiretsu.
Η κάθετη δομή του Keiretsu αποτελείται
από πολυάριθμες και κάθε μεγέθους εταιρείες όπως προμηθευτές και
κατασκευαστές εξαρτημάτων, υπεργολάβοι παραγωγής, βιομηχανίες χάλυβα,
βιομηχανίες παραγωγής πλαστικών και ηλεκτρονικών, κτλ. Όλες αυτές οι
εταιρείες δραστηριοποιούνται οικονομικά και διοικητικά στην κάθετη δομή
του Keireretsu ενώ ταυτόχρονα ιδιοκτησιακά είναι και μέλη της οριζόντιας
δομής του. Αυτό γιατί οι ιδιοκτησιακές σχέσεις όλων των εταιρειών
παραπέμπουν μέσω μιας ιδιοκτησιακής διασύνδεσής τους με την αμοιβαία
ανταλλαγή μετοχών που έχει σαν αποτέλεσμα την στενή επιχειρηματική τους
σχέση, συχνά σαν προμηθευτές η μια της άλλης και αντίστροφα. Για
παράδειγμα η Mitsubishi Motors έχει μετοχές σε μια μικρή εταιρεία που
της προμηθεύει ένα εξάρτημα για τους κινητήρες πλοίων. Αντίστοιχα η
μικρή αυτή εταιρεία έχει μετοχές της Mitsubishi motors αλλά έχει και
ανταλλάξει μετοχές με μια άλλη εταιρεία που της προμηθεύει ένα εξάρτημα
για την κατασκευή του εξαρτήματος της Mitsubishi motors και ούτω
καθεξής. Η Τράπεζα του Keiretsu κατέχει συνήθως ένα μικρό ποσοστό από
κάθε μια εταιρεία μέλος και όλες οι εταιρείες μέλη κατέχουν ένα ποσοστό
των μετοχών της τράπεζας. Αυτό δομεί μια σχέση σύμπλεξης, ιδιαίτερα όταν
οι εταιρείες μέλη δανείζονται από την τράπεζα. Οι σχέσεις σύμπλεξης
επιτρέπουν στην τράπεζα να ελέγχει τους εταιρικούς δανεισμούς, να
ενδυναμώνει τις σχέσεις μεταξύ των εταιρειών-μελών, να ελέγχει και
παρακολουθεί τους πελάτες, και να βοηθά σε πρόβλημα όπως για παράδειγμα
με το δίκτυο προμηθευτών.
Αυτή η πολύπλοκη δομή της κοινοπραξίας
ελαχιστοποιεί τον ανταγωνισμό μέσα στο Keirerstu και προστατεύει τις
εταιρείες-μέλη από εξαγορά από άλλους εκτός Keiretsu. Στην Ιαπωνία
σήμερα κάθε μία από τις μεγάλες έξι εταιρίες κατασκευής αυτοκινήτων
ανήκει σε ένα από τα έξι μεγάλα Keiretsu όπως και κάθε μια από τις
μεγάλες ιαπωνικές εταιρίες ηλεκτρονικών. Η εικόνα 1 δείχνει την γενική
δομή των Keiretsu.
Η Ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα μετά από
6 χρόνια ύφεσης, χαρακτηρίζεται από το μικρό μέγεθος των εταιρειών, την
έλλειψη συνεργασίας μεταξύ εταιρειών, την έλλειψη κεφαλαίων και
ρευστού, αδυναμία παρακολούθησης των τεχνολογικών εξελίξεων και των
καινοτόμων αλλαγών στην παραγωγική διαδικασία, αδυναμία λειτουργίας
τμημάτων έρευνας και καινοτομίας, και κυρίως έλλειψη δυναμικότητας
ανταγωνισμού στις παγκόσμιες αγορές. Ο κίνδυνος δε αφελληνισμού των
Ελληνικής ιδιοκτησίας εταιρειών είναι ορατός και σε εξέλιξη.
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να
προτείνει μια νέα οργάνωση της Ελληνικής επιχειρηματικότητας, και κατ’
επέκταση και της Ελληνικής οικονομίας, που να ανταποκρίνεται στις
τωρινές ανάγκες, να έχει κοινωνικό προσανατολισμό, να δίνει προοπτική
ανάπτυξης και δυναμισμού στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Η Ιαπωνική πρακτική
των Keirestu θα μπορούσε να συνδυαστεί με τον παραδοσιακό Ελληνικό
κοινοτισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση δίνονται τρία παραδείγματα πιθανής
οργάνωσης των Ελληνικού τύπου κοινοπραξιών Keiretsu, χωρίς κρατικές και
ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Α. Μια μεγάλη κοινοπραξία θα μπορούσε να
αναπτυχθεί γύρω από τα Ελληνικά ναυπηγεία. Εκτός από τα ναυπηγεία στον
οριζόντιο οργανωτικό πυρήνα της κοινοπραξίας θα μπορεί να συμμετέχουν
Ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες, χαλυβουργίες, μηχανουργικές εταιρείας
και η κοινοπρακτική τράπεζα που κοινοπραξία θα δημιουργήσει. Ένας
ασφαλιστικό οργανισμό επικουρικής ασφάλισης όλων των εργαζόμενων μπορεί
να ιδρυθεί,. Στην κάθετη οργανωτική δομή της κοινοπραξίας θα συμμετέχουν
πολυάριθμες εταιρίες, ανεξαρτήτως μεγέθους, όπως εταιρίες χρωμάτων,
σχεδιασμού και ανάπτυξη, μηχανουργία, εταιρείες ηλεκτρικών και
ηλεκτρονικών, μηχανολογικού εξοπλισμού, ξενοδοχειακού εξοπλισμού, κτλ.
Όλες αυτές οι εταιρείες θα συνδέονται μέσω ιδιοκτησιακής σύμπλεξης με
κατοχή μετοχών η μια της άλλης. Οι εταιρίες της κάθετης δομής δεν θα
συνεργάζονται αποκλειστικά με την κοινοπραξία αλλά μπορούν να παράγουν
και συναλλάσσονται και με τρίτους. Να σημειωθεί εδώ πως περίπου 700
πλοία κατασκευάζονται σήμερα σε ναυπηγεία της αλλοδαπής και ανήκουν σε
Ελληνικές ναυτιλιακές εταιρίες. Ένα μέρος αυτών των πλοίων αν
κατασκευάζονταν στην Ελλάδα θα μπορούσε να δώσει τη ώθηση που χρειάζεται
η Ελληνική οικονομία. Η κοινοπραξία αυτή θα μπορεί να επεκταθεί και σε
άλλους τομείς κατασκευών και νέας επιχειρηματικότητας όπως για
παράδειγμα σιδηροδρομικό υλικό, μέσα μεταφοράς, κτλ. Έτσι θα
δημιουργηθεί μια μεγάλη εταιρεία που θα έχει την ικανότητα ανταγωνισμού
που απατούν οι παγκόσμιες συνθήκες.
Β. Η Ελλάδα έχει πολλές μικρές εταιρείες
που κατέχουν προηγμένη γνώση και κατασκευάζουν καινοτόμα τεχνολογικά
προϊόντα ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Λόγω του μικρού μεγέθους
όμως δεν μπορούν να έχουν τον δυναμισμό και τα εφόδια που απαιτεί ο
παγκόσμιος ανταγωνισμός. Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) θα
μπορούσε να είναι η εταιρεία πυρήνας μιας κοινοπραξίας αεροδιαστημικής,
τεχνολογίας τηλεπικοινωνιών, και αμυντικών εφαρμογών. Στον οριζόντιο
πυρήνα εκτός της ΕΑΒ θα μπορούσαν να συμμετέχουν τα Ελληνικά αμυντικά
συστήματα, μεγάλες Ελληνικές εταιρείες ηλεκτρονικών, και μια
κοινοπρακτική τράπεζα που θα μπορεί να ιδρυθεί από τις εταιρείες-μέλη.
Στην κάθετη οργάνωση θα συμμετέχουν εταιρείες που παράγουν λογισμικό,
συστήματα τηλεπικοινωνιών, εταιρείες αμυντικού υλικού, κραμάτων,
προϊόντων αλουμινίου και προηγμένων υλικών, μηχανουργεία, εταιρείες
ηλεκτρονικών, νανοτεχνολογίας κτλ. Έτσι θα δημιουργηθεί μια μεγάλη
κοινοπραξία που μπορεί να κερδίσει μέρος της μεγάλης παγκόσμιας αγοράς
και παράλληλα να εξελίξει και παράγει νέα δικά της προϊόντα και
συστήματα για την παγκόσμια αγορά.
Γ. Στον αγροτικό τομέα το μικρό μέγεθος
των εταιρειών είναι αρνητικό χαρακτηριστικό σε όλους τους τομείς
αγροτικής παραγωγής. Οι μικρές εταιρείες δεν έχουν τη δυνατότητα και τα
μέσα για μια δυναμική τοποθέτησή τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και
λόγω μεγέθους είναι σε μειονεκτική θέση στην προσπάθεια πρόσβασης στα
μεγάλα παγκόσμια δίκτυα διανομής αγροτικών προϊόντων και τροφίμων. Το
παράδειγμα αφορά στον τομέα του ελαιολάδου. Το Ελληνικό ελαιόλαδο είναι
κατά γενική παραδοχή από τα πιο ποιοτικά στον κόσμο. Δραστηριοποιούνται
όμως πολλές μικρές εταιρείες που δεν έχουν την δυνατότητα και τα μέσα
πρόσβασης στην παγκόσμια αγορά με όρους υπεροχής λόγο ποιότητας. Έτσι το
ποιοτικό Ελληνικό ελαιόλαδο φτάνει να πωλείται φθηνότερα από το
αντίστοιχο ιταλικό ή ισπανικό. Μεγάλο μέρος του Ελληνικού ελαιολάδου
πωλείται χύμα σε ιταλικές και ισπανικές εταιρείες. Ας πάρουμε για
παράδειγμα την Πελοπόννησο. Θα μπορούσε να ιδρυθεί μια μεγάλη
κοινοπραξία του Πελοποννησιακού Ελαιολάδου. Στην
οριζόντια οργάνωση της κοινοπραξίας θα συμμετέχουν οι ενώσεις
συνεταιρισμών και ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ελαιολάδου, δηλαδή
συνεταιριστικά και ιδιωτικά ελαιοτριβεία. Όλοι αυτοί οι παραγωγοί
ελαιολάδου θα αποτελούν μέλη της εταιρείας παραγωγής της κοινοπραξίας. Η
κοινοπραξία θα ιδρύσει επίσης μια εμπορική εταιρεία για την εμπορία και
προώθηση του ελαιολάδου στην παγκόσμια αγορά με ένα ενιαίο brand name.
Μια συνεταιριστική - κοινοπρακτική τράπεζα που θα ιδρυθεί θα βρίσκεται
στον πυρήνα της οριζόντιας οργάνωσης της κοινοπραξίας. Μια τέτοια
κοινοπραξία θα έχει το μέγεθος και τα μέσα για να έχει μια ανταγωνιστική
θέση στην παγκόσμια αγορά χωρίς να χάνει το ποιοτικό πλεονέκτημα του
Πελοποννησιακού ελαιολάδου.
Η Ελλάδα και η Ελληνική οικονομία
χρειάζονται ένα νέο καινοτόμο δυναμικό Ελληνοκεντρικό σχέδιο
οικονομικής οργάνωσης και ανάπτυξης που δεν θα βασίζεται στις κρατικές
επιδοτήσεις και στο κράτος αλλά στην συλλογική δυναμική της κοινωνίας
και στην Ελληνική επιχειρηματική ιδιοφυΐα και δυναμισμό. Το παρόν άρθρο
δίνει την ιδέα.
* Ο Χρίστος Θ. Γαλλής είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, Ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης και πρώην επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Hyogo της Ιαπωνίας
Σχήμα 1. Η Γενική Δομή του Keiretsu
Αναδημοσίευση από: liberal.gr
