Πρώτον σε διαμορφωμένες αντιλήψεις και πρακτικές. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν αδιανόητη και η σκέψη διεκδίκησης αυτού που αύριο γίνεται πραγματικότητα. Δεύτερον στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μια που θα πρέπει να αναμένουμε ανάλογη διεκδίκηση της επόμενες ημέρες μια που οι Τούρκοι συνήθως δεν παραχωρούν κάτι χωρίς να αιτηθούν ανάλογου ανταλλάγματος.
Τρίτον στη λειτουργία και τη δομή των προσφυγικών - ποντιακών σωματείων στη χώρα μας, όπου για πρώτη φορά αναδεικνύεται ως ισχυρή ηγετική φυσιογνωμία ένας Πόντιος του Εξωτερικού, ο Ιβάν Σαββίδης ο πρωτεργάτης του ονείρου της επαναλειτουργίας της Μονής.
Τέταρτον σε θέσφατα και αντιλήψεις μιας σκληροπυρηνικής κλειστής κοινωνίας , όπως αυτή της τουρκικής κοινωνίας και ειδικότερα της κοινωνίας του Πόντου που γέννησε και εξέθρεψε τον τουρκικό εθνικισμό και τους Γκρίζους Λύκους.
Αλλά όλα αυτά θα τα δούμε από μεθαύριο ... ενώ σήμερα για όλους εμάς τους Πόντιους σημασία έχει μόνο το αύριο.

Πάνω από 10.000 πιστοί θα βρίσκονται εκεί από τους πρόποδες μέχρι και το Μοναστήρι ενώ 500 θα παρακολουθήσουν την Θεία Λειτουργία στον αύλειο χώρο.
Για να φτάσουμε όμως εδώ ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος.Και φτάσαμε εδώ χάρις στην Ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Ποντιακού πείσματος του Σανταίου Ιβάν Σαββίδη.