Στα ξένα είναι ΕΛΛΗΝΑΣ και στην Ελλάδα ξένος ...

   Ακόμη και η γελοιότητα και η αθλιότητα πρέπει να έχουν επιτέλους όρια. Για άλλη μια φορά και με αφορμή τη Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά παρακουλουθούμε μια οργανωμένη επίθεση από εξαρτημένους κονδυλοφόρους και δημοσιογράφους προς τον Ιβάν Σαββίδη. Προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον καθοριστικό ρόλο που έχει διαδραματίσει, ενώ δια τηλεοράσεων και εφημερίδων αλληλοσυγχαίρονται για την επιτυχία, αυτοί που ανακάλυψαν το Μοναστήρι δύο μέρες πριν. Και φυσικά επειδή τα γεγονότα είναι δύσκολο να αμφισβητηθούν, ανακαλύπτουν και πάλι τον δάχτυλο της Μόσχας και του Πατριαρχείου της.
   Και πραγματικά προκαλεί την περιέργεια ο επιχειρούμενος εμπαιγμός της νοημοσύνης μας. Υπάρχει πραγματικά έστω και ένας που να πιστεύει ότι σε περίπτωση που η Ρωσία ή η Ρωσική Εκκλησία θα διεκδικούσαν κάτι στην Τραπεζούντα δεν θα το έπαιρναν; Υπάρχει πραγματικά κάποιος που να πιστεύει ότι η Ρωσία χρειάζεται τον Έλληνα Σαββίδη για να κατοχυρώσει κάτι στην περιοχή; Η Ρωσία που έχει υπογράψει συμφωνίες κάποιων δις ευρώ; Κατί την άποψή μου, θα αρκούσε ένα τηλέφωνο του Πούτιν προς τον Ερντογάν. Και ας βγει κάποιος από τους σεναριογράφους "δημοσιογράφους" να πει πως έχω άδικο.
   Αισθάνομαι λοιπόν σήμερα την ανάγκη να γράψω την αλήθεια. Αυτή την υποκειμενική δική μου αλήθεια όπως την έζησα εγώ, έχοντας την τύχη και την τιμή να βρεθώ δίπλα στον Ιβάν Σαββίδη από την αρχή αυτής της προσπάθειας μέχρι και σήμερα.

   Το πρώτο προσκύνημα, 2007 

   Τον Ιανουάριο του 2007, ο Ιβάν Σαββίδης εκλέγεται εν μέσω αμφισβήτησης Συντονιστής της Ε' Περιφέρειας χωρών πρώην ΕΣΣΔ του ΣΑΕ, με συμμετοχή μόνο των Ομοσπονδιών της Ουκρανίας, μέρους της Ρωσίας  και της Νεολαίας. Οι Ομοσπονδίες της Γεωργίας, Μολδαβίας, Λευκορωσίας, Αρμενίας, Καζαχστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζίας κ.α. όχι απλά δεν τον στηρίζουν αλλά απέχουν από το νέο όργανο.

   Ως πρώτο στόχο που βάζει είναι η ενοποίηση όλων των Ομοσπονδιών και η συμμετοχή τους στην Ε' Περιφέρεια. Αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται ένας στόχος που θα ενοποιήσει, όλες τις Ομοσπονδίες της πρώην ΕΣΣΔ αλλά και όλους τους Πόντιους σε όλο τον κόσμο. Τον Μάρτιο του 2007 υιοθετεί ως κεντρικό σύνθημα της Περιφέρειας "Η Ορθοδοξία στην ψυχή, η Ελλάδα στην καρδιά, η ένωσή μας στη σκέψη", και αποφασίζει να πραγματοποιήσει το πρώτο μαζικό προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά, στις 15 Αυγούστου του 2007.  
Όταν μου το ανέφερε σε μια συνάντησή μας στη Μόσχα τον Ιούνιο του 2007 του είπα "... θα σε συλλάβουν". Μου είπε "ποτέ, εσένα μπορεί, εμένα όχι .. δεν θα συλλάβουν έναν Βουλευτή της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας επειδή προσεύχεται." Το είπε και το έκανε ... Στις 15 Αυγούστου του 2007 ακολουθούμενος από 300 τον αριθμό εκπροσώπους ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γεωργίας και κάποιους από την Ελλάδα που πίστεψαν σε αυτό πραγματοποιήθηκε το πρώτο μαζικό προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά. Διαβάσθηκε παράκληση από τον ελληνικής καταγωγής Πρωθυερέα της Μητρόπολης του Νοβοτσερκάσκ, πατέρα Αλέξανδρο Γρηγοριάδη ο οποίος μάλιστα τελείωσε την παράκληση φωνάζοντας στα ελληνικά "Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να βρίσκομαι εδώ, ευχαριστώ το Θεό που με έκανε Πόντιο". Σ' αυτό το πρώτο προσκύνημα, αν και προσκλήθηκαν, κανείς από τους πανηγυρίζοντες για την επιτυχία τους "ηγέτες" του Ποντιακού χώρου, αλλά ούτε και τους Έλληνες πολιτικούς δεν ακολούθησαν. Το εγχείρημα ολοκληρώνεται με απόλυτη επιτυχία, χωρίς κανένα πρόβλημα από την Τουρκική πλευρά. Μάλιστα μετά το προσκύνημα στη Μονή επισκέπτεται τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του, τα χωριά της ηρωικής Σάντας.

   Το δεύτερο προσκύνημα, 2008.


 Η επιτυχία της πρώτης φοράς δίνει στον Ιβάν Σαββίδη τη δύναμη να συνεχίσει. Οργανώνει και χρηματοδοτεί το δεύτερο μαζικό προσκύνημα για τις 15 Αυγούστου του 2008.. Σκέφτεται ότι σ' αυτό το δεύτερο θα πρέπει να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερος συμβολισμός, αλλά παράλληλα να καταγραφεί και η θέληση τόσο η δική του όσο και των παρευρισκόμενων για ενοποίηση και κοινή πορεία. Τι θα μπορούσε να δώσει μεγαλύτερο συμβολισμό από την Εικόνα της Παναγίας Σουμελά... Η ιδέα να ανέβει η εικόνα έστω και ως αντίγραφο είναι δικιά του. Τον Μάιο του 2008 μου ζητάει να ψάξω και να αγοράσω ένα ακριβές αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας της Σουμελιώτισας. Παράλληλα παραγγέλνει σε κηροποιία δεσμίδες των 353 κεριών που το βάρος της καθεμιάς είναι 353 γραμμάρια σε ανάμνηση των 353.000 αθώων νεκρών της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Ετοιμάζεται και κείμενο "Χάρτης" για την ένωση όλων των Ελλήνων.

   Βρισκόμαστε στο Άγιο Όρος στα τέλη Ιουνίου του 2008 όταν του λέω ότι την εικόνα δεν θα πρέπει να την κουβαλήσουμε εμείς αλλά ιερείς ή Μοναχοί ακόμη καλύτερα, από το Όρος. Υιοθετεί την άποψή μου και στα μέσα Ιουνίου του 2008 απευθύνει αίτηση στην Ιερά Κοινότητα να συνοδευθεί η εικόνα από αντιπροσωπεία Μοναχών του Αγίου 'Ορους. Παράλληλα αιτείται ακρόαση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη για να ζητήσει την ευλογία του.
 

Η εικόνα στο γραφείο μου στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης στις 25 Ιουλίου 2008

   Στις 25 Ιουλίου του 2008, αγοράζεται από το Ίδρυμα "Παναγία Σουμελά" το ακριβές αντίγραφο της Σουμελιώτισας. Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος κ. Γιώργος Τανιμανίδης όταν πήγα να την παραλάβω μου ανακοίνωσε ότι είναι απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος να δωρισθεί η εικόνα, μια που προορίζεται για ένα τέτοιο σκοπό. Του είπα ότι η εντολή που μου δόθηκε είναι να αγοράσω την εικόνα και κατέβαλλα το αντίτιμο των 750 € που εγγράφηκε ως ενίσχυση του Ιδρύματος. Η εικόνα μεταφέρθηκε στο Βέρμιο και τοποθετήθηκε δίπλα στην πραγματική.


   Τις ημέρες εκείνες έρχεται και η θετική απάντηση της Ιεράς Κοινότητας. Ορίζεται αντιπροσωπεία 8 μοναχών και ψαλτών που θα συνοδεύσει την εικόνα στο Μοναστήρι με επικεφαλή τον Νικόδημο τον Αγιοπαυλίτη. Η απάντηση της Ιεράς Κοινότητας εκλαμβάνεται από εμάς και ως Πατριαρχική ευλογία. Σε αναμονή και της αιτούμενης ακρόασης από τον Οικουμενικό Πατριάρχη ξεκινάμε την προετοιμασία του ταξιδιού. Και αυτή τη φορά προσκαλούνται προσωπικά όλοι οι ηγέτες του Ποντιακού Κινήματος στη χώρα μας, πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Κάποιοι επιτέλους ανταποκρίνονται θετικά. Στο Δεύτερο προσκύνημα συμμετέχουν, ο Πρόεδρος της ΠΟΠΣ Χαράλαμπος Αποστολίδης, η Γ.Γ. κα Χριστίνα Σαχινίδου. Η ΠΟΕ ορίζει ως εκπρόσωπό της τον κ. Γαβρίηλ Αβραμίδη ο οποίος όμως τελικά λόγω προσωπικού προβλήματος δεν συμμετέχει. Τελικά η ΠΟΕ εκπροσωπείται από τον Στάθη Παπαδόπουλο και τον Τάσο Αμοιρίδη. Φροντίζω προσωπικά τα της μετάβασης των καλεσμένων και των Δημοσιογράφων που ανταποκρίνονται στο κάλεσμα. Μετακινούνται αεροπορικώς μέχρι και την Τραπεζούντα. Φροντίζω και τα θέματα της μετακίνησης της αντιπροσωπείας της Ιεράς Κοινότητας οι οποία πλαισιώνεται και από καμμιά δεκαριά λαϊκούς. Παράλληλα οργανώνω και τη μετακίνηση ενός λεωφορείου με εκπροσώπους Ποντιακών Σωματείων αλλά και φίλους και συγγενείς του Ιβάν Σαββίδη.
   Είναι 10 Αυγούστου του 2008 όταν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ιεράς Κοινότητας, Νικόδημος ο Αγιοπαυλίτης με ενημερώνει τηλεφωνικά ότι για να συμμετάσχει η αντιπροσωπεία θα πρέπει να υπάρξει έγγραφη άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχου. Αρχίζει ένας τηλεφωνικός μαραθώνιος επαφών με το Οικουμενικό Πατριαρχείο όπου η τηλεφωνική απάντηση έχει περίπου ως εξής: "Φυσικά και οι Μοναχοί έχουν την Ευλογία του Πατριάρχου, αλλά λόγω των ιδιατέρων συνθηκών δεν είναι δυνατόν να δωθεί γραπτή άδεια για τον Πόντο". Τελευταία επικοινωνία που πραγματοποιώ με το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι στις 12 Αυγούστου το απόγευμα και αμέσως μετά, σε μια τελευταία προσπάθεια να τον μεταπείσω μιλάω με τον Νικόδημο τον Αγιοπαυλίτη. Του λέω ότι θεωρώ αδιανόητο να ανέβει η εικόνα χωρίς τη συνοδεία ιερέων και με πιάνουν τα κλάματα στο τηλέφωνο. Αμέσως μετά ενημερώνω τον Ιβάν Σαββίδη ο οποίος επίσης στεναχωρημένος μου λέει να παραλάβω την εικόνα από το Βέρμιο στις 13 Αυγούστου και να τη μεταφέρω στην Τραπεζούντα με το λεωφορείο.
   Στις 06:00 το πρωί στις 13 Αυγούστου ανεβήκαμε στην Παναγία στο Βέρμιο και μέσα σε ένα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα ο Ηγούμενος της Μονής, παρέδωσε την εικόνα στον αδελφό του Ιβάν Παύλο. Κατά την έξοδο από τη Μονή και ενώ οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα, εκατοντάδες πιστοί μαθαίνοντας που πηγαίνει η εικόνα έσπευσαν να την προσκυνήσουν.     

   Στις 8:00 το πρωί στις 15 Αυγούστου η εικόνα παραδόθηκε από τα χέρια του Παύλου στον Ιβάν και αυτός την παρέδωσε για να τη μεταφέρουν, σε ομάδα ομογενών ιερέων της Ρωσικής Εκκλησίας με επικεφαλής και πάλι τον Αλέξανδρο Γρηγοριάδη πρωθιερέα της μητρόπολης του Νοβοτσερκάσκ που επιστρατέυθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και φυσικά δεν αποτελούσαν αντιπροσωπεία της Ρωσικής Εκκλησίας.

Στις 15 Αυγούστου του 2008 η εικόνα της Παναγίας ανέβηκε και πάλι στο φυσικό της χώρο μετά από 86 χρόνια απουσίας. Διαβάσθηκε όπως και το 2007 παράκληση από τον Ιερέα Αλέξανδρο Γρηγοριάδη στην Ελληνική και στη Ρωσική, ενώ ακολούθησε ομιλία του Ιβάν Σαββίδη στην ποντιακή που έκλεισε με τη φράση "ελάτε αντάμα να βοηθούμ τεμετέρτς και την Ελλάδαν". 
Σε αυτό το δεύτερο προσκύνημα συμμετείχαν 800 περίπου άτομα.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε αμέσως μετά σε εκπροσώπους του τύπου, ο Ιβάν Σαββίδης, έθεσε ξεκάθαρα το πλαίσιο της διεκδίκησης. "Διεκδικούμε την τέλεση Θείας Λειτουργίας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο στην Παναγία Σουμελά και την Αγία Σοφία. Στηρίζουμε το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και διεκδικούμε την ελευθερία στην άσκηση των καθηκόντων του Πατριάρχη μας". Οι παριστάμενοι δημοσιογράφοι θα θυμούνται ότι στο σημείο που αναφερόνταν στην καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Τουρκία υπήρξε διακοπή ρεύματος με αποτέλεσμα η συνέντευξη να ολοκληρωθεί με το φως των κεριών. 
     Όταν επιστρέψαμε στην Ελλάδα μέσα σε ένα πλήθος θετικών δημοσιευμάτων, διάβασα και το πρώτο περί ανάμειξης της Ρωσικής Εκκλησίας και παιχνιδιών επιρροής και μάλιστα σε άρθρο του φίλου Σταύρου Τζίμα διευθυντή του Αθηναϊκού Πρακτορείου. Ήταν ένα μόνο άρθρο και δεν θεώρησα χρήσιμο να απαντήσω. Πάντως του το κρατάω μέχρι σήμερα ... και του το είπα έκτοτε αρκετές φορές, είναι αυτός που ξεκίνησε τη σεναριογραφία.

   Το τρίτο προσκύνημα, 2009

   Το 2009, ο Ιβάν Σαββίδης οργανώνει και χρηματοδοτεί το τρίτο προσκύνημα μεγαλύτερο από κάθε προηγούμενη φορά. Τέσσερα αεροπλάνα, 22 λεωφορεία και ένα καράβι προσκυνητών ετοιμάζονται για την Τραπεζούντα .Αιτείται συνεχώς συνεχώς ακρόαση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη χωρίς όμως αυτή να πραγματοποιείται.
   Στις 4 Μαρτίου του 2009 βρίσκεται στην Αθήνα για να μιλήσει στη Συνεδριάση της Μόνιμης Ειδικής Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό. Την επομένη με τη συνοδεία του φίλου του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κου Σίμου Κεδίκογλου και τη δική μου, επισκέπτεται τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, ζητά και παίρνει την ευλογία του.

Ιούνιος 2009 στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

   Στις 19 Μαίου του 2009, την ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού,  ο Ιβάν Σαββίδης τελεί μνημόσυνο για τα αθώα θύματα στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα, ενώ το ίδιο βράδυ έρχεται να συμμετάσχει στην ανοιχτή συγκέντρωση που διοργανώνει η ΠΟΕ, όπου δεν του δίνεται καν' ο λόγος να απευθύνει χαιρετισμό!!!
   Επιδιώκει συνεχώς την ακρόαση και την ευλογία του Πατριάρχη. Αρχές Ιουνίου μαζί με όλο το ΔΣ του ΣΑΕ συναντάται μαζί του και ακούει θετικά σχόλια από την Παναγιότητά Του για το έργο και τις προσπάθειες που καταβάλλει... αλλά τίποτε άλλο.
    Τον Ιούλιο του 2009 μεταβαίνω προσωπικά στο Πατριαρχείο προσπαθώντας να επιτύχω μια συνάντηση χωρίς όμως αποτέλεσμα.

   Στις 14 Αυγούστου του 2009, ο Ιβάν Σαββίδης τιμάται για την προσφορά του στον Ποντιακό Ελληνισμό με το Χρυσό μετάλλιο του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά ενώ το αντίγραφο της εικόνας του παραδίδεται μετ' επαίνων από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάδης Ελλάδος Ιερώνυμο. Στις 15 Αυγούστου του 2009, η εικόνα μεταφέρεται για δεύτερη φορά στον Πόντο με ειδική πτήση τσάρτερ από τη Θεσσαλονίκη. Το πλήθος των προσκυνητών αγγίζει τις 4.000. Πέραν των οργανωμένων από τον Σαββίδη και άλλοι που απέφευγαν τις προηγούμενες χρονιές το Μοναστήρι αυτή τη μέρα, έρχονται να προστεθούν.    

   Η αντιμετώπιση δεν είναι ίδια όπως τις προηγούμενες χρονιές. Ίσως είναι ο όγκος των προσκυνητών που τρομάζει τους Τούρκους. Στο αεροδρόμιο επιβάλλουν την αφαίρεση των αμφίων στους ιερείς ενώ απαγορεύουν την κίνηση μέσα στην πόλη της Τραπεζούντας. Με δυσκολίες και εμπόδια η εικόνα ξανανέβηκε στο Μοναστήρι.

   Κατά την έναρξη της παράκλησης, εμφανίσθηκε ο Πατέρας Βησσαρίωνας, εφημέριος του Αγίου Γεωργίου και εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου. Αμέσως τον βάλαμε μπροστά θεωρώντας την συμμετοχή του ως ανταπόκριση του Οικουμενικού Πατριάρχη. Κάποιοι στην Ελλάδα (Γιώργος Γεωργιάδης) γράψανε ότι απάιτησε και επέβαλλε την παρουσία του. Τον Ιούνιο του 2010 επίτηδες, παρουσία και της Δημοσιογράφου του ΑΠΕ Σοφίας Παπαδοπούλου τον ρώτησα αν έγινε έτσι, γιατί στην Ελλάδα τέτοια γράφουνε... μου απάντησε ότι "φυσικά όχι ... στην Ελλάδα γράφουνε και ότι ο Χριστός διατηρούσε ... με τη ...." ήταν η ακριβής απάντηση.


   Η παράκληση διακόπτεται από την παρέμβαση της Διευθύντριας του Μουσείου και το μικροεπεισόδιο διαρκείας 4 ακριβώς λεπτών, παίρνει τεράστιες διαστάσεις στον ελληνικό τύπο. Ο Ελληνικός τύπος χάνει το δάσος των 4.000 προσκυνητών που με απόλυτη τάξη προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας στο Ιερό του Μοναστηριού και προβάλλει το δέντρο ενός προσχεδιασμένου σαφώς από την τουρκική πλευρά επεισοδίου.

   Το βράδυ επιστρέφοντας στην Ελλάδα αν και εξουθενωμένος συντάσσω και διανείμω του Δελτίο Τύπου του ΣΑΕ, τοποθετώντας τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

   Ο Σαββίδης δεν απογοητεύεται, εκτιμά ότι έγιναν λάθη και ίσως και να μετάνοιωσε για την παρουσία κάποιων πολιτικών εκεί. Δεσμεύεται να ανακινήσει το θέμα τόσο σε επίπεδο Ρωσικής Κυβέρνησης, όσο και Συμβουλίου της Ευρώπης και το κάνει. Παράλληλα αναζητεί και βρίσκει συμμαχίες και μέσα στο Τουρκικό Κοινοβούλιο. Τέλος τον Δεκέμβριο του 2009 μέσα σε θερμό κλίμα συναντιέται και λαμβάνει την Ευλογία του Παναγιοτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 

   Στις 13 Μαίου του 2010 μεταβαίνει στην Άγκυρα και την ίδια ημέρα παραλαμβάνει την άδεια στο όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχου. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας 3 στενοί του συνεργάτες λάβαμε το ίδιο mail. "Βιάζομαι να μοιρασθώ τη χαρά μαζί σας"αρχίζει η επιστολή.  Η άδεια έιναι στα χέρια του. Βγαίνει ένα μικρό Δελτίο Τύπου και δημοσιέυεται στην ιστοσελίδα του ΣΑΕ.

   Τον Ιούνιο του 2010 επισκέπτεται ξανά το Οικουμενικό Πατριαρχείο δηλώνοντας την πίστη και την υποταγή στον Έναν και Μοναδικό Πνευματικό Ηγέτη όλων των Ορθοδόξων. "Η ευλογία σας μας έδωσε τη δύναμη να τα καταφέρουμε" του λέει και θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του Πατριαρχείου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αυτή τη φορά απαντά ευγενικά αρνητικά σε όλα.

Οι προσκλήσεις για τη Λειτουργία μοιράζονται μισές - μισές ...

Τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία.

Ευτυχίδης Θράσος