Του Θράσου Ευτυχίδη
Η χθεσινή επίθεση στο αεροδρόμιο της
Κωνσταντινούπολης «Κεμάλ Ατατούρκ», ήταν για μένα ένα πραγματικό σοκ. Μέχρι
τώρα άκουγα, έβλεπα, έγραφα για τρομοκρατικά χτυπήματα σε άλλα μέρη
αντιμετωπίζοντας τα σαν μια απλή είδηση. Το χθεσινό όμως χτύπημα ήταν
διαφορετικό. Βλέπετε σ’ αυτό το συγκεκριμένο αεροδρόμιο, έχω περάσει
εκατοντάδες ώρες της ζωής μου είτε σε αναμονή της πτήσης μου είτε περιμένοντας
κάποιον, είτε αποχαιρετώντας κάποιον. Για πρώτη φορά ένα τρομοκρατικό χτύπημα
γίνεται σε ένα χώρο που γνωρίζω πάρα πολύ καλά και θεωρώ θα έλεγα οικείο.
Για
πρώτη φορά έχει περάσει από το μυαλό μου η σκέψη ότι θα μπορούσα να είμαι και
εγώ εκεί.
Το αεροδρόμιο «Κεμάλ Ατατούρκ»
είναι ένας στόχος που αποδεικνύει για άλλη μια φορά, ότι κανένας μας δεν πρέπει
να αισθάνεται ασφαλής σε κανένα σημείο του πλανήτη. Είναι ένας χώρος που ακόμη
και από την πρώτη φορά που βρέθηκα εκεί, με είχαν εντυπωσιάσει τα μέτρα
ασφάλειας και επιτήρησης. Φυσικά αμέσως, ακούγοντας την είδηση κατάλαβα, ότι η
επίθεση δεν πραγματοποιήθηκε εντός του αεροδρομίου, αλλά σε κάποια από τις εισόδους.
Στο συγκεκριμένο αεροδρόμιο, τα
μέτρα ελέγχου και επιτήρησης αρχίζουν ένα περίπου χιλιόμετρο πριν την είσοδό
του. Όλα τα αυτοκίνητα που κατευθύνονται επιβραδύνουν και περνούν αργά από
αστυνομικούς στην πύλη του. Λίγο πιο κάτω και ανάλογα τον προορισμό (πτήσεις
εσωτερικού ή εξωτερικού) υπάρχει ο διαχωρισμός των αυτοκινήτων, που
κατευθύνονται είτε στο χώρο αναχωρήσεων, είτε αφίξεων, είτε στο πάρκινγκ του
αεροδρομίου.
Όλοι οι χώροι επιτηρούνται από
κάμερες ασφαλείας, ενώ εμφανής είναι η παρουσία αστυνομικών και μελών της ασφάλειας
του αεροδρομίου. Ο πρώτος έλεγχος πραγματοποιείται κατά την είσοδο στο
αεροδρόμιο, είτε πρόκειται για το επίπεδο των Αναχωρήσεων, είτε γι αυτό τον
αφίξεων. Όλοι όσοι προσπαθούν να εισέλθουν στο αεροδρόμιο υπόκεινται σε έλεγχο
από ανιχνευτή μετάλλων και οι αποσκευές περνούν από το γνωστό μηχάνημα με τις ακτίνες.
Ο έλεγχος πραγματοποιείται από άοπλα μέλη της ασφάλειας του αεροδρομίου (άντρες
και γυναίκες), αλλά σε κάθε είσοδο υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ένοπλοι
αστυνομικοί. Ο ίδιος έλεγχος πραγματοποιείται και στο υπόγειο του αεροδρομίου
σε όσους επιβάτες φθάνουν εκεί με το μετρό.
Οι τρείς ένοπλοι βομβιστές
αυτοκτονίας, έφθασαν στο αεροδρόμιο με ταξι. Προσπάθησαν να μπουν μέσα. Φυσικά
και αυτό ήταν αδύνατον, γι αυτό και χρησιμοποίησαν τα όπλα τους (καλάσνικοφ).
Πυροβολήθηκαν και ανατινάχθηκαν λίγα μέτρα μετά την είσοδο. Αν κατάφερναν να
εισχωρήσουν 50 μέτρα πιο μέσα, με δεδομένη την κίνηση του αεροδρομίου οι νεκροί
θα ανέρχονταν σε εκατοντάδες.
36 οι νεκροί και δεκάδες οι
τραυματίες, είναι ο τραγικός απολογισμός που οφείλεται στο γεγονός ότι, συνήθως
στις εισόδους και τα μηχανήματα ελέγχου υπάρχει σχεδόν πάντα συνωστισμός. Οι
ταυτότητες των βομβιστών και τα αίτια διερευνώνται.
Σκέφθηκα ότι αν αυτό συνέβαινε σε
ένα ελληνικό αεροδρόμιο σε ώρα αιχμής τα θύματα θα ήταν εκατοντάδες μια που δεν
υπάρχει έλεγχος κατά την είσοδο.
Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω την αλληλεγγύη μου προς τον τουρκικό
λαό ενάντια στη λαίλαπα της τρομοκρατίας.
Αισθάνομαι την ανάγκη να χτυπήσω καμπανάκι κινδύνου για τον ελλιπή
σχεδιασμό της ασφάλειας των ελληνικών αεροδρομίων. Μήπως επιτέλους θα πρέπει να
αρχίσουμε να σκεφτόμαστε;
Δείτε τα βίντεο από την απόπειρα εισόδου και τις εκρήξεις:
bsgreeks.blogspot.gr
