“Ποιο ήταν εδώ το κρυφό, δεύτερο νόημα; Ότι μάλλον δεν υπάρχει ούτε πρώτο...”. Με ανέκδοτα αυτού του τύπου, που θα ταίριαζαν μια χαρά και στο ελληνικό μας πολιτικό δράμα, υποδέχθηκαν οι περισσότεροι σχολιαστές την πρώτη στα τρία χρόνια της θητείας του μεγάλη συνέντευξη Τύπου του προέδρου Μεντβέντεφ (φωτ.), ο οποίος προέβη κατά την άποψη των πιο αυστηρών σε “πολιτικό χαρακίρι” ενώπιον 800 και πλέον δημοσιογράφων.
Το βέβαιον είναι ότι στις περίπου δυόμισι ώρες της συνέντευξης, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ μοιάζει να απέδειξε ότι “θέλει, αλλά δεν μπορεί”, αποφεύγοντας τελικά να τοποθετηθεί επί της ουσίας της κεντρικής πολιτικής ίντριγκας στη Ρωσία, δηλαδή ποιος από το κυρίαρχο πολιτικό δίδυμο Πούτιν - Μεντβέντεφ θα διεκδικήσει την προεδρία το 2012.
Ένας εκ των δύο; Και πώς ακριβώς; Με φιλικό τρόπο, όπως μας διαβεβαίωναν μέχρι σήμερα; Ή σε τροχιά σύγκρουσης, όπως δείχνουν τα πολλά υπονοούμενα και μισόλογα από πλευράς Μεντβέντεφ και οι λίγες, αλλά καίριες παρεμβάσεις του Βλαντίμιρ Πούτιν, όπως η διαφωνία του με τη “χλιαρή” στάση της Ρωσίας στην κρίση της Λιβύης, που επέτρεψε την ανενόχλητη δράση του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Και σε ποιο βαθμό άραγε θα μπορούσε η “σύγκρουση” εντός του ηγετικού διδύμου της Ρωσίας να είναι απλώς μια καλά σκηνοθετημένη έμπνευση των εκλογομαγείρων του Κρεμλίνου για τη βέλτιστη χειραγώγηση του εκλογικού σώματος της χώρας, δημιουργώντας εκ του μη όντος μιαν αντιπαράθεση που θα οδηγήσει πειθαρχημένα τους πλέον απαθείς και απολίτικους ψηφοφόρους στις κάλπες, μοιρασμένους μάλιστα μεταξύ των δύο ηγετών, οι οποίοι κατά τη γνώμη πολλών δεν είναι από πολιτική άποψη παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Σε κάθε περίπτωση, ο ρώσος πρόεδρος κατάφερε με αυτήν την πρώτη μεγάλης διάρκειας και ευθείας δημοσιότητας να απογοητεύσει ταυτοχρόνως τόσο τους φιλελεύθερους / φιλοδυτικούς υποστηρικτές του, που είχαν αρχίσει να βλέπουν στο πρόσωπό του μια προωθητική δύναμη για ορισμένες μεταρρυθμίσεις στην “πυραμίδα της εξουσίας”, την οποία συγκροτούσε επί δεκαετία ο Βλαντίμιρ Πούτιν, όσο και τους συντηρητικούς / φιλοθεσμικούς ψηφοφόρους, που δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί ο “μαθητής” αρχίζει να δείχνει υπέρμετρες φιλοδοξίες έναντι του “δασκάλου” του.
Αποφεύγοντας να τοποθετηθεί επί της ουσίας ο κ. Μεντβέντεφ επανέλαβε τα γενικόλογα μάλλον σχέδιά του για ένα τεχνολογικό και καινοτόμο μέλλον της Ρωσίας, άφησε πολλά υπονοούμενα για τη δυνατότητά του να οδηγήσει στην παραίτηση ολόκληρη την κυβέρνηση, μαζί με τον πρωθυπουργό της Β. Πούτιν, η οποία δρα ως “ενιαίος οργανισμός” και χρειάζεται επειγόντως ανανέωση, και φυσικά δεν παρέλειψε να επαναλάβει τις προεδρικές του φιλοδοξίες, ορισμένες εκ των οποίων εκφράστηκαν και από την άκομψα συχνή χρήση της αντωνυμίας “εγώ”, την οποία φροντίζει να αποφεύγει ο ρώσος πρωθυπουργός.
Σαν να διεξάγει μια διαπραγμάτευση για την πολιτική του τύχη με τον πολιτικό πάτρωνά του μέσω του Τύπου, ο κ. Μεντβέντεφ συμμερίστηκε τις “δημόσιες πιέσεις” ότι η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων δεν μπορεί να αργήσει, όμως ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος Τύπου του ρώσου πρωθυπουργού, φρόντισε αμέσως μετά τη συνέντευξη και τηρώντας τα προσχήματα ευγενείας με τον μη σχολιασμό δηλώσεων του προέδρου να ξεκαθαρίσει ποιος έχει τον τελικό λόγο στην πολυαναμενόμενη απόφαση. “Ο κεντρικός υποψήφιος για την προεδρία της χώρας θα ανακοινωθεί στο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος της “Ενιαίας Ρωσίας”” είπε ο κ. Πεσκόφ, απωθώντας τον χρόνο των σχετικών ανακοινώσεων προς τον Αύγουστο - Σεπτέμβριο, δηλαδή λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου, το αποτέλεσμα των οποίων και θα αποδειχθεί καθοριστικό για τις εξελίξεις στην πορεία προς τις προεδρικές της ερχόμενης άνοιξης.
Ο Πούτιν ετοιμάζεται και είναι φαβορί
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ετοιμάζεται εντατικά για τις βουλευτικές εκλογές, μπαίνοντας επικεφαλής της καμπάνιας, που μόλις ξεκίνησε με ένα γερό “ρετούς” στη δημόσια εικόνα του εν πολλοίς γραφειοκρατικού κόμματος - κράτους “Ενιαία Ρωσία”. Στο πλευρό του κόμματος ιδρύθηκε, σε “ισότιμη μάλιστα βάση” των μελών του, το Πανρωσικό Λαϊκό Μέτωπο, το οποίο επανδρώνεται ήδη από πολλά φωτεινά μυαλά της χώρας, που θα εργαστούν στο Ινστιτούτο Κοινωνικών, Οικονομικών και Πολιτικών Μελετών για τη διαμόρφωση του πολιτικού προγράμματος της υπό διαμόρφωση συμμαχίας.
Ουδείς πλέον αμφιβάλλει ότι η ενεργός συμμετοχή του Β. Πούτιν, που διακήρυξε πρόσφατα από το βήμα της Βουλής ότι έως το 2020 η Ρωσία πρέπει να μπει στην πρώτη πεντάδα ανεπτυγμένων κρατών, αποτελεί και την καλύτερη επιβεβαίωση ότι θα διεκδικήσει το 2012 την επιστροφή του στον προεδρικό θώκο, όπως άλλωστε προβλέπουν και οι περισσότεροι σχολιαστές εδώ και πολλούς μήνες.
Υπ’ αυτήν την προϋπόθεση μοιάζουν πολύ αδύναμες οι διαφαινόμενες φιλοδοξίες του προέδρου Μεντβέντεφ να δημιουργήσει μια δική του “πολιτική βάση”, η οποία όπως έχει διαγνωστεί θα μπορούσε να είναι το κόμμα “Δίκαιη/Δεξιά υπόθεση”, την ηγεσία του οποίου δήλωσε πρόθυμος να αναλάβει ο ρώσος δισεκατομμυριούχος Μιχαήλ Πρόχοροφ. “Όπως καταλαβαίνετε, ο Β. Πούτιν δεν θα συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές για να χάσει”, εξηγούν οι καλά γνωρίζοντες, εκτιμώντας ότι το πιθανότερο σενάριο της περιόδου θέλει τους Μεντβέντεφ και Πούτιν να κατεβαίνουν ταυτόχρονα στις εκλογές, εκφράζοντας το ισχνό φιλοδυτικό/φιλελεύθερο ρεύμα από τη μια και την “παραδοσιακή ήρεμη δύναμη” από την άλλη.
Δεν λείπουν κι αυτοί που ρισκάρουν προβλέψεις του τύπου 65% - 15% για τους δύο βασικούς διεκδικητές της προεδρικής εξουσίας από το “κόμμα του Κρεμλίνου”, αλλά και το μελλοντικό ηγετικό-κυβερνητικό σχήμα, που θα μπορούσε να αποτελείται από τον 60χρονο το 2012 Β. Πούτιν στη θέση του προέδρου, με δυνατότητα παραμονής στην εξουσία επί δύο εξαετείς θητείες, έχοντας αρχικώς στο πλευρό του ως πρωθυπουργό τον τεχνοκράτη σημερινό υπουργό Οικονομικών Αλεξέι Κούντριν, ο οποίος διατυπώνει συχνά ακραία φιλελεύθερες απόψεις για την οικονομία, όμως δεν έχει ποτέ εκδηλώσει φιλοδοξίες αυτόνομης παρουσίας στην πολιτική σκηνή.
“Θα μπορούσα να επιστρέψω στη διδασκαλία” είπε αρκετές φορές τις τελευταίες ημέρες ο πρόεδρος Μεντβέντεφ, όταν ρωτήθηκε αν έχει σκεφτεί το μέλλον του εκτός προεδρίας κι αυτή φαίνεται να είναι η πιο ειλικρινής δήλωση της πολιτικής Ιφιγένειας, που μοιάζει να οδηγείται στη σφαγή, για να πληρωθεί το ρηθέν του πρωθυπουργού Πούτιν ότι “θα σας αρέσει αυτό που θα γίνει”, υπονοώντας πιθανώς το πρώτο στη Ρωσία πείραμα σύγκρουσης δύο “θεσμικών” υποψηφίων, που φαίνεται πως μας ετοιμάζει το Κρεμλίνο...
