ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

   Πριν από λίγες μέρες δημοσιέυσαμε το πλήρες κείμενο της ανοιχτής επιστολής του Ιβάν Σαββίδη, με την ιδιότητα του ως Προέδρου της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε., προς τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της. Η επιστολή σχολιάσθηκε ποικιλότροπα.

   Ανάλογα με την τοποθέτηση του καθενός στα ενδοποντιακά ο καθένας επιχείρησε να δώσει τη δική του ερμηνεία ενός σαφέστατου κατά τα άλλα μηνύματος. Κανένας απολύτως δεν θέλησε να κατανοήσει και να αντιληφθεί τον πόνο ψυχής που έκρυβε η επιστολή. Και όσοι γνωρίζουν καλά τον Ιβάν Σαββίδη, καταλαβαίνουν, ότι για να φτάσει στο σημείο να απευθύνει μια τέτοια επιστολή έχει ενοχληθεί ιδιαίτερα από στάσεις και αντιλήψεις που κρατούν δέσμιο και μικρό, ολόκληρο το Ποντιακό Κίνημα.

   Ήταν η επιστολή αυτή ένα τελευταίο καμπανάκι. Ο Ιβάν Σαββίδης είπε για άλλη μια φορά το απλό και αυτονόητο. Ή θα ακολουθήσουμε το δρόμο ενότητας που χαράζει ή θα μείνουμε μικροί και ασήμαντοι, κατοχυρωμένοι πίσω από καρέκλες και Προεδριλίκια. Ο Ιβάν Σαββίδης δεν πιέζει, είπε απλά ότι δεν έχει ανάγκη και δεν τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δεν θέλει να συνεχίσει να προεδρεύει σε ένα παγκόσμιο όργανο που δεν κάνει απολύτως τίποτα εκτός από Συνέδρια αυτοεπιβεβαίωσης μιας κυριαρχίας ποιού; και σε ποιόν;

   Αντιμετωπίζει το Ποντιακό οργανωμένο Κίνημα, ως ένα κομμάτι του παζλ που συνθέτει την εικόνα των αδυναμιών της Ελληνικής Κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που επιτέλους αρχίζει να αφυπνίζεται και να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω της. Μιας κοινωνίας που σιχάθηκε τις καταστάσεις που η ίδια εξέθρεψε και αρχίζει να συσπειρώνεται.

  Αντιμετωπίζει και εξετάζει αυτό το υποσύνολο ενταγμένο στον Παγκόσμιο ιστό και στις εξελίξεις του σήμερα. Αλοίμονο σε αυτόν που δείχνει να μην καταλαβαίνει. Ο απλός Πόντιος μέλος ενός σωματείου της ΠΟΕ δεν διαφέρει σε τίποτα με τον απλό Πόντιο μέλος ενός σωματείου της ΠΟΠΣ, ο Έλληνας που κατοικεί στην Ελλάδα, δεν διαφέρει σε τίποτα, ούτε έχει περισσότερα δικαιώματα από τον Έλληνα της Ρωσίας ή της Αμερικής ή όποιας άλλης χώρας.

   Λέει απλά και ξεκάθαρα, ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της χώρας μας, αφορούν τα 18 εκατομμύρια Ελλήνων στον κόσμο και όχι τα 10 που κατοικούν στην Ελλάδα. Λέει ότι ο αγώνας για τη δικαίωση του Ποντιακού λαού αφορά όλους και ισότιμα. Ο ίδιος δεν διεκδικεί καμία πρωτοκαθεδρία. Καλεί για τελευταία φορά σε ΕΝΟΤΗΤΑ. Ο δρόμος που έχει ακολουθήσει μέχρι τώρα δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κανένα να το αμφισβητήσει αυτό.

   Μπαίνω στον πειρασμό να δώσω ένα ελάχιστο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο την αντιλαμβάνεται αυτή την ενότητα. Θα αναφερθώ στην περυσινή συγκέντρωση για τη Γενοκτονία στην Πλατεία Αγίας Σοφίας. Κλήθηκε τότε από την ΠΟΕ να είναι ο Κεντρικός Ομιλητής της εκδήλωσης. Απάντησε ότι δέχεται με μια απλή προϋπόθεση "να είμαστε όλοι μαζί". Ήρθε τρεις φορές στην Ελλάδα προσπαθώντας να πείσει η συγκέντρωση να γίνει από κοινού. Σε όλες τις περιπτώσεις συνάντησε την άρνηση του προέδρου της ΠΟΕ Γιώργου Παρχαρίδη και κανενός άλλου. "Εμείς διοργανώνουμε τη συγκέντρωση και όποιος θέλει ας έρθει". Αποφάσισε να μην είναι Ομιλητής. Θεώρησε όμως χρέος του να βρίσκεται εκεί και όχι μόνο. Στις 19 Μαίου το πρωί βρέθηκε στην Τραπεζούντα, ανέβηκε στην Παναγία Σουμελά και άναψε ευλαβικά το κερί για τα θύματα της Γενοκτονίας. Εκεί συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της ΠΟΠΣ κ. Χαράλαμπο Αποστολίδη και τη Γενική Γραμματέα κ. Χριστίνα Σαχινίδου. Επι τέσσερις ώρες τους μιλούσε για να τους πείσει να πάνε και αυτοί στην Πλατεία,  για να είμαστε τουλάχιστον εκεί όλοι μαζί. Επι τέσσερις ώρες απαντώντας σε σχετικές προσκλήσεις, τους έλεγε ότι δεν θέλει να είναι με κάποιον, αλλά θα πρέπει να είναι με όλους μαζί. Το βράδυ ήταν στην Πλατεία Αγίας Σοφίας. Ήταν εκεί και όλο το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΠΣ. Χωρίς κανέναν όρο. Ήταν εκεί κάνοντας το χατήρι στον Ιβάν,  γιατί έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί. Οι διοργανωτές θεώρησαν ότι δεν έπρεπε να απεύθυνει ούτε χαιρετισμό, δεν αναφέρθηκαν ούτε στην παρουσία του Δ.Σ. της ΠΟΠΣ κατί που το επεσήμανε ο Νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης στο χαιρετισμό του "Χαίρομαι γιατί σήμερα είμαστε όλοι μαζί και βλέπω μπροστά μου και τον Πρόεδρο της ΠΟΠΣ ...". Ο Ιβάν έφυγε από τη συγκέντρωση στεναχωρημένος και ζήτησε από τον γράφοντα να τηλεφωνήσει στους διοργανωτές και να τους συγχαρεί για την εκδήλωση. Ο γράφων τηλεφώνησε στον Γαβριήλ Αβραμίδη και του μετέφερε τα συγχαρητήρια του Ιβάν. Την επόμενη ημέρα διάβασα σχόλια κάποιον που χάρηκαν "γιατί ο υπερόπτης Ιβάν ταπεινώθηκε...". Αυτό θέλησαν να καταλάβουν, αυτό κατάλαβαν.  

   Θα μπορούσα να δώσω εκατοντάδες άλλα παραδείγματα. Δεν θα το κάνω γιατί το αυταπόδεικτο δεν απαιτεί αποδείξεις. Επιστρέφω στο σήμερα.

   Από σήμερα λοιπόν, μία μετά την άλλη 9 Ομοσπονδίες με επιστολές τους ανακοινώνουν την πρόθεσή τους να φύγουν από τη ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. αφήνοντας ένα τελευταίο παράθυρο. Έκτακτο Καταστατικό Συνέδριο και αλλαγές που θα επιτρέψουν την είσοδο και την έκφραση όλων στο Όργανο, κοινή εκδήλωση στις 19 Μαίου.

   Ας σκεφθούν λοιπόν καλά όλοι, τι θα κάνουν και που οδηγούν για άλλη μια φορά το οργανωμένο Ποντιακό Κίνημα.

   Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΣΥΝΕΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.

  ΕΦΕΤΟΣ ΣΤΙΣ 19 ΜΑΪΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

                                                   
                                                                                            Θράσος Ευτυχίδης