Ολόκληρο το κείμενο της Συνέντευξης του Θράσου Ευτυχίδη στο SPUTNIK

 Θεσσαλονίκη, 22.02.22

Η συνέντευξη δόθηκε στον Λάμπρο Ζαχαρή του ειδησεογραφικού πρακτορείου SPUTNIK το βράδυ της Κυριακής, 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανέβηκε στην ιστοσελίδα σήμερα 22.02.2022.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο χωρίς περικοπές. Οι απόψεις μου ως γνωστόν δεν αλλάζουν ανάλογα με τις περιστάσεις

Ερώτηση: Τι εκτιμάτε ότι θα γίνει στην Ουκρανία και στις αυτοανακηρυχθείσες Λαϊκές Δημοκρατίες στο άμεσο και στη συνέχεια στο μεσοπρόθεσμο μέλλον; Μπορούμε να ελπίζουμε σε αναίμακτη επίλυση ή αποκλιμάκωση;

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην περιοχή σε μια μόνιμη βάση θεωρώ ότι μία πολιτική διπλωματική λύση θα πρέπει να αποτελεί μονόδρομο. Οποιαδήποτε λύση πέραν της ειρηνικής διευθέτησης του ζητήματος, στη βάση των Συμφωνιών του Μινσκ, θα αποτελούσε τεράστιο λάθος και θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες για όσους την επιδιώξουν, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο.

Όπως γνωρίζετε θεώρησα εξ αρχής τεχνητή την «κρίση» από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Εξέφρασα εξ αρχής την άποψη ότι η Ρωσία δεν θα επιτεθεί, δεν είχε άλλωστε κανένα λόγο να το κάνει. Έτσι μετά την «μη επίθεση» στις 16 Φεβρουαρίου, μπόρεσε να αναδείξει ακόμη περισσότερο τον ρόλο της ως δύναμης ευθύνης και σταθερότητας, εκθέτοντας τις ΗΠΑ και τους «σκληρούς ρωσοφοβικούς» του ΝΑΤΟ.

Τα κείμενα των δύο προτεινόμενων συμφωνιών προς της ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αποτελούν μια φωνή λογικής με την οποία δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να επιχειρηματολογήσει κατά των σημείων της και φέρνουν τη συλλογική Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και πάλι στο προσκήνιο. Όπως έχω γράψει Ευρωπαϊκή Ασφάλεια χωρίς τη Ρωσία, απλά δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό έχει μετατραπεί σε μια δυναμική πίεσης από μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία κύρια  και Γερμανία) αλλά και μετριοπαθών χωρών μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προς την Ουκρανία να προχωρήσει στην υλοποίηση των συμφωνιών του Μινσκ. Μάλιστα όπως γνωρίζουμε υπάρχει η δέσμευση από πλευράς Ουκρανίας να παρουσιάσει τα προσχέδια των νομοθετημάτων που θα κατοχυρώνουν την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ, στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα η σαφής και σταθερή θέση της Ρωσίας δημιούργησε ένα κύμα συναντίληψης στους Ευρωπαίους πολίτες που σημειωτέον πληρώνουν βαριά τις συνέπειες της «κρίσης».

Αν και κίνηση ματ από πλευράς Ρωσίας, θεωρώ λάθος την ανοιχτή πρόσκληση της κρατικής Δούμας της Ρωσίας προς τον Πρόεδρο Πούτιν να αναγνωρίσει τις «Δημοκρατίες». Εντείνει μεν την πίεση προς την Ουκρανία και την καθιστά υπεύθυνη για την πιθανή οριστική απώλεια των εδαφών της αλλά στη Δύση δίνει εντελώς λανθασμένα μηνύματα.

Ουσιαστικά στην Ουκρανία δόθηκαν δύο επιλογές: Ή να υλοποιήσει τις Συμφωνίες που έχει υπογράψει διατηρώντας τις περιοχές του Ντονιετσκ και του Λουγκάνσκ στο έδαφός της, έστω και με συνθήκες αυτονομίας, ή να προσπαθήσει (σε περίπτωση αναγνώρισης) να τις επανακτήσει με επιθετική ενέργεια, απέναντι σε δύο χώρες αναγνωρισμένες από τη Μόσχα κάτι που είναι πρακτικά αδύνατο. Θεωρώ ότι ήταν μια πίεση αχρείαστη με βάση και τις συνθήκες και την εικόνα που κατόρθωσε η Ρωσία να διαμορφώσει για τον εαυτό της το προηγούμενο διάστημα. Φυσικά, ορθά ο Πρόεδρος Πούτιν κράτησε στο συρτάρι του αυτή την πρόσκληση.

Ακολούθησε η κλιμάκωση της έντασης και των παραβιάσεων στη γραμμή επαφής. Κλιμάκωση που στη συγκεκριμένη περίοδο εξυπηρετεί την Ουκρανία αλλά και τη ρητορική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που παλεύουν να αιτιολογήσουν τις νέες κυρώσεις. Στην κλιμάκωση αυτή, οι αποφάσεις για την εκκένωση του άμαχου πληθυσμού, για επιστράτευση και αντιπαράθεση δεν εξυπηρετούν σε καμία περίπτωση τη θέση της Ρωσίας η οποία θα όφειλε να δείξει αυτοσυγκράτηση. Ούτε φυσικά η μεταφορά «εθελοντών» - ανακοινώθηκε ήδη στις 18 το βράδυ από τον υπεύθυνο τύπου της «Λαϊκής Πολιτοφυλακής» του Λουγκάνσκ.

Με δεδομένο ότι και η Ουκρανία επίσης δηλώνει ότι, δεν θα προχωρήσει σε μαζική επίθεση εναντίον αυτών των περιοχών, η κρίση που πλέον λαμβάνει άλλα χαρακτηριστικά θα περιοριστεί σε τοπικό επίπεδο, ανταλλαγές πυρών και κινήσεις πρόκλησης. Μια δύσκολη περίοδος που ίσως διαρκέσει από μια ως δυό μέρες ακόμη, ως και λίγες εβδομάδες. Η υπομονή και η σταθερότητα θα είναι το κλειδί που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην αποκλιμάκωση. Ο ρόλος της Γαλλίας και του Προέδρου Μακρόν, μπορεί να είναι καταλυτικός στην εκτόνωση.

Η περίοδος διαπραγμάτευσης θα είναι μακρά αλλά τελικά θα υπάρξει συμφωνία. Πιστεύω στην ειρήνη και στη διασφάλιση της ασφάλειας στην περιοχή που θα πρέπει να παραμείνει με συνθήκες αυτονομίας στο έδαφος της Ουκρανίας.

Ερώτηση: Για ποιο λόγο τραβάει τόσο πολύ το σχοινί η Δύση; Κάποιοι λένε ότι αναδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες παρά την ένταση. Εσείς τι πιστεύετε;

Καταρχήν ο όρος Δύση που στη συγκεκριμένη περίπτωση αφορά ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. έχει πλέον διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του σκληρού πυρήνα στα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Υπάρχουν διαμορφωμένες τάσεις που είναι αδύνατον να αγνοηθούν ως δυνάμεις συνθετικές αυτού του συνονθυλεύματος που σήμερα ονομάζουμε Δύση.

Είναι λοιπόν αδόκιμο να χρεώνουμε σε ολόκληρη τη Δύση το τράβηγμα του σκοινιού. Αυτοί που το τραβάνε βέβαια (ΗΠΑ), παραμένουν επικεφαλής και δυστυχώς η ανυπαρξία πλαισίου και θεσμών ασφάλειας από την Ε.Ε. τους επιτρέπουν να το κάνουν αυτό.

Η απάντηση είναι απλή. Οι ΗΠΑ και οι χώρες δορυφόροι τους, τραβάνε το σχοινί γιατί απλά τους συμφέρει. Αν θέλαμε να πούμε ακριβώς το γιατί, θα δούμε ξεκάθαρα μια σειρά λόγους.

-          Εσωτερικοί λόγοι. Τόσο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάυντεν όσο και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Τζόνσον βρίσκονται στο ναδιρ της δημοτικότητας τους. Κύρια αιτία η αποχώρηση από το Αφγανιστάν αλλά και η Συρία και γενικά το αποτυχημένο πρότζεκτ «Αραβική Άνοιξη»

-          Λόγοι Αγοράς Ενέργειας. Οι ΗΠΑ είναι ενοχλημένες από τη στενή ενεργειακή σχέση Ρωσίας – Ευρώπης. Το πρότζεκτ «ενεργειακή ασφάλεια» της Ευρώπης είναι μεν κοστοβόρο, αλλά δυστυχώς πουλάει. Για να καταλάβετε θα δώσω ένα απλό παράδειγμα, αυτό της χώρας μας, που θα πρέπει και αυτή να αλλάξει τον ενεργειακό προσανατολισμό της αν και πρακτικά δε νιώθουμε κίνδυνο από τη Ρωσία. Απορρίψαμε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και υποχρεωνόμαστε να δεχόμαστε τις μεγαλύτερες ποσότητες μέσω Τουρκίας από τον TAV και αυτό κάποιοι το λένε ενεργειακή ασφάλεια.

-          Πωλήσεις όπλων. Αρκεί να ρίξουμε μια απλή ματιά στους αμυντικούς προϋπολογισμούς των χωρών που έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ μετά το 1997, για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτή η προς τα πάνω διαφοροποίηση των αμυντικών τους προϋπολογισμών.

-          Λόγοι πολιτικο-στρατιωτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Πρακτικά οι νέες χώρες που προσδένονται στο άρμα της Δύσης ΝΑΤΟ, Ε.Ε. αποτελούν προνομιακούς υπάκουους χώρους άσκησης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Μια επένδυση που θα πρέπει να αποδώσει.

Βέβαια υπάρχει και το άλλο κομμάτι της Δύσης, αυτό που κρατάει μια μετριοπαθή στάση ή ακόμη και μια αρνητική σε ότι συμβαίνει. Και σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν βέβαια διαφορετικά κίνητρα, αλλά και διαφορετική αντιμετώπιση και από τη ρωσική εξωτερική πολιτική.

Είναι ακριβώς αυτό το κομμάτι που πιέζει σήμερα να δοθεί διπλωματική λύση. Η στάση λογικής της Ρωσίας μεγαλώνει το στρατόπεδο της διαλλακτικής δύσης. Μια λάθος κίνηση όμως θα δώσει κίνητρο στο σκληρό κομμάτι να επιβληθεί.

Η διαλλακτικότητα, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δημιουργήσει λάθος εντυπώσεις αναδίπλωσης στη Ρωσία. Σε κάθε περίπτωση σε περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει, η Δύση θα εμφανιστεί ενωμένη.

Ερώτηση: Ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της Ρωσίας;

Η Ρωσία σήμερα είναι μια χώρα που έχει διαμορφώσει τις συνθήκες αντίστασης στον άκριτο επεκτατισμό της δύσης. Οφείλει να αφήσει κακές πρακτικές του παρελθόντος που αν και επιβεβλημένες τον καιρό που υλοποιήθηκαν έχουν ξεπεραστεί. Η δημιουργία μη αναγνωρισμένων ψευτοκρατών και κρατιδίων είναι μια σαφέστατα λάθος πολιτική που καταδικάζει το μέλλον των πληθυσμών που την υφίστανται. Η τακτική της «Υπερδνειστερίας», «Αμπχαζίας», «Νότιας Οσετίας» αλλά και των «ΛΔ του Ντονιετσκ και του Λουγκάνσκ» είναι μια τακτική που δε δημιουργεί την εικόνα μιας σοβαρής υπερδύναμης, το αντίθετο μάλλον.

Στόχος λοιπόν θα πρέπει να είναι η στο άμεσο μέλλον επίλυση με διμερείς διαπραγματεύσεις των εκκρεμοτήτων στα σύνορά της, με αμοιβαίες εγγυήσεις. Φυσικά αυτό, δεν μπορεί να γίνει με χώρες μέλη κάποιου συνασπισμού όπως το ΝΑΤΟ. Αλλά τουλάχιστον με τη Γεωργία και την Ουκρανία σήμερα, υπάρχουν περιθώρια. Εδώ ίσως θα πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στάσης.

Πρακτικά και για να κατανοήσουμε καλύτερα τι εννοώ. Δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις υπάλληλο το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ ενώ από την άλλη να ζητάς από τον Ζελένσκι και το Κίεβο να μιλήσει με τους ηγέτες των αυτονομιστών. Κάποιος κοροϊδεύει κάποιον εδώ. Η Ρωσία λοιπόν πρέπει να αποδεχθεί να συνομιλήσει με την παράνομη μεν, de facto δε ηγεσία της Ουκρανίας.

Η Ρωσία είναι υπερδύναμη και αυτό το κατανοούν όλοι πλέον. Οφείλει στην ανθρωπότητα να αποτελεί πόλο σταθερότητας και προαγωγό της ειρήνης, εγγυητή της ασφάλειας χωρίς βέβαια να αποποιείται των δικών της δικαιωμάτων και το τελευταίο διάστημα το καταφέρνει καλά αυτό.

Ναι, είναι μια διαδικασία που θα τραβήξει σε μάκρος, αλλά η επίλυση με διπλωματικά μέσα, η ανυποχώρητη σταθερότητα στους όρους και τις εγγυήσεις ασφαλείας που ζητάει, αργά η γρήγορα θα διασφαλίσουν ένα νέο περιβάλλον ασφάλειας για την Ευρώπη και τον κόσμο.

Κλειδί είναι η εφαρμογή των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και η Ρωσία μπορεί να το επιβάλλει αυτό.

 

Υπάρχει βέβαια και το άλλο Δίκαιο, αυτό του ισχυρού, αλλά η εφαρμογή του αυτή τη στιγμή θα δικαιώσει το σκληρό – ρωσοφοβικό κομμάτι της Δύσης που το ασκεί, σβήνοντας την ελπίδα και των υπόλοιπων για μια μόνιμη και διαρκή ειρήνη και ασφάλεια.    

Πρακτικά λοιπόν για να έρθουμε στο σήμερα. Η αποκλιμάκωση από τη στιγμή που υπάρχει πραγματική θέληση είναι μια εύκολη διαδικασία. Η Ρωσία θα πρέπει να κινηθεί και να την επιδιώξει, καταδεικνύοντας τους υπεύθυνους. Να ζητήσει απομάκρυνση των Ουκρανικών επιθετικών σχηματισμών από τη γραμμή επαφής με ευθύνη και έλεγχο του ΟΑΣΕ.  Να αποδεχθεί μια επίσκεψη Ζελένσκι και να διασφαλίσει τους όρους λήξης αυτής της εκκρεμότητας ή να αποδεχθεί Τρίτη χώρα διαπραγματευτή σε μια τέτοια διαδικασία. Ρόλο που σήμερα παίζει η Γαλλία και ο Πρόεδρος Μακρόν. Η εμμονή της Ρωσίας σε σταθερές αρχές θα οδηγήσει στη λύση.

Ερώτηση: Πως σχολιάζετε την πρόσφατη επίσκεψη Δένδια στη Μόσχα. Μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό στις ελληνορωσικές σχέσεις;

Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που έχουν υπάρξει τόσο θετικά δημοσιεύματα στον ρωσικό τύπο πριν αλλά και μετά την επίσκεψη Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών.

Η χώρα μας είναι από αυτές που έχουν κρατήσει μια μετριοπαθή στάση στη διαμορφωθείσα κατάσταση ενώ η μόνιμη επωδός των δηλώσεων Δένδια σε όλες τις τελευταίες δηλώσεις του, είναι ότι «Ευρωπαϊκή ασφάλεια χωρίς τη Ρωσία δεν μπορεί να υπάρξει».

Υπάρχει πάντα το αγκάθι της Αλεξανδρούπολης. Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και η Ρωσία κατανοεί πλήρως το πλαίσιο των δεσμεύσεων που διέπουν τη συμπεριφορά και την εξωτερική πολιτική της.

Θεωρώ ότι διαμορφώνονται πλέον συνθήκες μιας νέας ανάπτυξης στις μεταξύ μας σχέσεις, πάντα μέσα στο υπάρχον πλαίσιο. Αυτό βέβαια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη δική μας στάση.

Η στάση της Ρωσίας απέναντι στην Τουρκία σε ζητήματα όπως το Κυπριακό, όπως οι ανεκδιήγητες διεκδικήσεις που κατά καιρούς εκφράζονται στο Αιγαίο, μπορούν επίσης να έχουν καταλυτικό ρόλο σε μια σχέση που έχει περάσει χίλια μύρια κύματα με υπαιτιότητα και των δύο πλευρών.

Το βασικό σε μια νέα διαδικασία προσέγγισης είναι ότι πλέον υπάρχει πραγματισμός. Και οι δύο αντιλαμβάνονται και κατανοούν  τα συμφέροντα και τις δεσμεύσεις του άλλου και αυτό εκφράζεται σε κάθε ευκαιρία.

Ναι υπάρχουν δυνατότητες.

Τη συνέντευξη, όπως τελικά δημοσιέυθηκε μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:

Ουκρανική κρίση: Για ποιο λόγο η Δύση «τραβάει το σχοινί» - 22.02.2022, Sputnik Ελλάδα (sputniknews.gr)

ΡΩΣΙΑ - ΚΙΝΑ. "Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει σύνορα." Τα βασικά σημεία της κοινής δήλωσης Πούτιν - Σι Τζινπινγκ

Και κάπου εδώ, τα δεδομένα αλλάζουν, πλέον απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ βρίσκεται όχι μόνο η Ρωσία, αλλά και η Κίνα.

Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία της κοινής δήλωσης των Προέδρων της Ρωσίας, Βλαντιμηρ Πούτιν και Κίνας Σι Τζινπινγκ.

 Σχέσεις Μόσχας και Πεκίνου

- Ο νέος τύπος των ρωσο-κινεζικών σχέσεων ξεπερνά τις στρατιωτικοπολιτικές συμμαχίες του Ψυχρού Πολέμου: «Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει σύνορα, δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες συνεργασίας, η ενίσχυση της διμερούς στρατηγικής συνεργασίας δεν στρέφεται εναντίον τρίτων χωρών. δεν επηρεάζεται από το ασταθές διεθνές περιβάλλον και τις αλλαγές της κατάστασης σε τρίτες χώρες».

- Η Μόσχα σημειώνει τη θετική σημασία της κινεζικής έννοιας μιας «κοινότητας με κοινό πεπρωμένο για την ανθρωπότητα» και το Πεκίνο σημειώνει τον θετικό ρόλο των ρωσικών προσπαθειών για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου πολυπολικού συστήματος διεθνών σχέσεων.

- Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να εντείνουν την ενοποίηση των αναπτυξιακών σχεδίων της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης και της πρωτοβουλίας One Belt, One Road και θα ενισχύσουν τη συνεργασία στο πλαίσιο πολυμερών μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών.

- Η Μόσχα και το Πεκίνο θα αυξήσουν τη συνεργασία στην ανάπτυξη και παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων κατά του κορωνοϊού. Αντιτίθενται στην πολιτικοποίηση του προβλήματος της προέλευσης μιας νέας μόλυνσης - «βρίσκεται στο επιστημονικό επίπεδο».

- Τα μέρη σκοπεύουν να υποστηρίξουν σταθερά το απαραβίαστο των αποτελεσμάτων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την καθιερωμένη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη πραγμάτων και να αντισταθούν στις προσπάθειες διαστρέβλωσης και παραποίησης της ιστορίας της.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ

- Η Ρωσία και η Κίνα αντιτίθενται στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και καλούν τη συμμαχία να εγκαταλείψει τις προσεγγίσεις του Ψυχρού Πολέμου. Το Πεκίνο «κατανοεί και υποστηρίζει» τις ρωσικές προτάσεις για τη διαμόρφωση μακροπρόθεσμων εγγυήσεων ασφάλειας στην Ευρώπη.

- Αντιτίθενται στον σχηματισμό «δομών κλειστού μπλοκ και αντίπαλων στρατοπέδων» στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και «παραμένουν σε μεγάλη επαγρύπνηση σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις στην ειρήνη και τη σταθερότητα» της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ινδο-Ειρηνικό. Ειδικότερα, και οι δύο πλευρές ανησυχούν σοβαρά για τη δημιουργία της εταιρικής σχέσης AUKUS μεταξύ των ΗΠΑ, του ΗΒ και της Αυστραλίας.

- Η Μόσχα και το Πεκίνο προτρέπουν την Ουάσιγκτον να εγκαταλείψει τα σχέδια ανάπτυξης επίγειων πυραύλων μέσου και μικρότερου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και θα ενισχύσουν τον συντονισμό σε αυτό το θέμα.

- Τα μέρη καταδικάζουν επίσης την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από ορισμένες διεθνείς συνθήκες: «Η καταγγελία ορισμένων σημαντικών διεθνών συμφωνιών στον τομέα του ελέγχου των εξοπλισμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. "

Διεθνείς σχέσεις

- Η Μόσχα και το Πεκίνο ανησυχούν βαθιά για τις προκλήσεις στον τομέα της διεθνούς ασφάλειας και είναι βέβαιοι ότι κανένα κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να διασφαλίσει την ασφάλειά του σε βάρος άλλων.

- Επιβεβαιώνουν τη «σταθερή αμοιβαία υποστήριξη» σε θέματα προστασίας των θεμελιωδών συμφερόντων, της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής τους ακεραιότητας. Η Μόσχα τηρεί την αρχή της «μίας Κίνας» και αντιτίθεται στην ανεξαρτησία της Ταϊβάν «με οποιαδήποτε μορφή».

- Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να αντιταχθούν στην παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών «με κάθε πρόσχημα», να αντιταχθούν στις λεγόμενες έγχρωμες επαναστάσεις και θα αυξήσουν τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα.

- Όλες οι πυρηνικές δυνάμεις θα πρέπει «να εγκαταλείψουν τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου και τα παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος, να μειώσουν τον ρόλο των πυρηνικών όπλων στις πολιτικές τους <...>, να αποσύρουν τα πυρηνικά όπλα που αναπτύσσονται στο εξωτερικό, να αποκλείσουν την απεριόριστη ανάπτυξη της παγκόσμιας αντιπυραυλικής άμυνας».

- Η Μόσχα και το Πεκίνο αντιτίθενται στις προσπάθειες να μετατραπεί το διάστημα σε «αρένα ένοπλης σύγκρουσης» και ζητούν να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις το συντομότερο δυνατό για τη σύναψη πολυμερούς συνθήκης για την αποτροπή της τοποθέτησης όπλων στο διάστημα. Οι δεσμεύσεις των χωρών να μην είναι οι πρώτες που θα το τοποθετήσουν «θα πρέπει να συμπληρώνουν, αλλά όχι να αντικαθιστούν» μια νομικά δεσμευτική συμφωνία.

- Η Ρωσία και η Κίνα υπερασπίζονται ένα πολυμερές εμπορικό σύστημα βασισμένο στον κεντρικό ρόλο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και ενάντια στον προστατευτισμό. Αντιτίθενται επίσης στη δημιουργία νέων φραγμών στο διεθνές εμπόριο με το πρόσχημα της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Αρχές δημοκρατίας

- Η Μόσχα και το Πεκίνο συμφωνούν ότι η δημοκρατία δεν είναι "προνόμιο μεμονωμένων κρατών": "Η δημοκρατία δεν χτίζεται σύμφωνα με στένσιλ. Ανάλογα με την κοινωνικοπολιτική δομή, την ιστορία, τις παραδόσεις και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου κράτους, ο λαός του έχει το δικαίωμα να επιλέγουν τέτοιες μορφές και μεθόδους εφαρμογής της δημοκρατίας που ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητες ενός δεδομένου κράτους.Το δικαίωμα να κρίνουμε αν ένα κράτος είναι δημοκρατικό επιφυλάσσεται μόνο για τον λαό του».

- «Οι προσπάθειες μεμονωμένων κρατών να επιβάλουν σε άλλες χώρες «δημοκρατικά πρότυπα» <...> αποτελούν στην πραγματικότητα παράδειγμα καταπάτησης της δημοκρατίας και αποχώρησης από το πνεύμα και τις αληθινές αξίες της». Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης σε άλλες χώρες και ανάμειξης στις εσωτερικές τους υποθέσεις.

- Όλα τα κράτη πρέπει να ακολουθούν τις βασικές αρχές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά «λόγω εθνικών ιδιαιτεροτήτων <...> είναι απαραίτητο να συσχετιστεί η οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την πραγματική κατάσταση σε μια συγκεκριμένη χώρα».

- Η Ρωσία και η Κίνα υποστηρίζουν ίσα δικαιώματα για τον έλεγχο του Διαδικτύου και θεωρούν απαράδεκτες οποιεσδήποτε προσπάθειες περιορισμού του κυριαρχικού τους δικαιώματος να ρυθμίζουν και να διασφαλίζουν την ασφάλεια των εθνικών τους τμημάτων.

Πηγή: TASS                                                                        bsgreeks.blogspot.com

ΕΝΟΙΚΙΑ ΜΕ ΟΣΜΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΣΤΗ FRONTEX

 Γενικά η FRONTEX (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Συνοριακής Φύλαξης) είναι μία από τις πλέον προσοδοφόρες επαγγελματικά Υπηρεσίες.

Η αλήθεια είναι ότι αποτελεί περιζήτητη υπηρεσία για κάθε Αστυνομικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των παροχών αλλά και των όρων συνταξιοδότησης.

Μισή Ευρωπαϊκή Σύνταξη στην πενταετία, ολόκληρη στη δεκαετία υπηρεσίας.

Φυσικά θα πρέπει να είναι εξοπλισμένη με τα πλέον σύγχρονα μέσα. Και εδώ δεν υπάρχει καμία αντίρρηση.

ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΟΜΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΠΟΥ ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ, γιατί ουσιαστικά τα χρήματα των Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων φορολογουμένων είναι αυτά που πληρώνουν τις ομορφιές της FRONTEX.

Και τα ωραία στην FRONTEX, άρχισαν με το καλημέρα.

Κάθε νέος Ευρωπαίος Συνοριοφύλακας, παρέλαβε το τελευταίο κινητό τηλέφωνο I-PHONE και προσωπικό υπολογιστή κόστους περίπου 2.000 – 2.500 €!!! Μόνο το τελευταίο έτος προσελήφθησαν 1.000!!!

Αυτό όμως είναι πταίσμα σε ό,τι ακολουθεί.

Και αυτοί που αντιδρούν πρώτοι είναι οι ίδιοι οι συνοριοφύλακες, αν και δεν επιβαρύνεται η τσέπη τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ

Σύμφωνα λοιπόν με απόλυτα επιβεβαιωμένες πληροφορίες, οι τοποθετημένοι συνοριοφύλακες της FRONTEX με βάση συμφωνία που έκλεισε η συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία, είναι αναγκασμένοι να ενοικιάζουν τα σπίτια τους από συγκεκριμένη εταιρία.

Τα χρήματα δεν επιβαρύνουν τους ίδιους προσωπικά, αλλά τα ποσά είναι τόσο εξοργιστικά που πολλοί ήδη έχουν διαμαρτυρηθεί στην Κεντρική Υπηρεσία.

Φυσικά η απάντηση που παίρνουν είναι ότι το ζήτημα θα διερευνηθεί…

Έτσι λοιπόν, για παράδειγμα (τα παραδείγματα είναι απολύτως αληθινά), για συνοριοφύλακα της FRONTEX που τοποθετείται στη Γεωργία, όπου το μηνιαίο ενοίκιο ενός πολύ, μα πολύ καλού σπιτιού είναι από 200 – 500€ το μήνα, ο Συνοριοφύλακας υποχρεούται να αποδεχθεί την πρόταση της συγκεκριμένης εταιρίας και να ενοικιάσει το σπίτι που του υποδεικνύει προς 200€ την ημέρα!!! Δηλαδή από 6.000 – 6.200€ το μήνα.

Στην Αλβανία!!! προς 160 €/μέρα, δηλαδή πάνω κάτω 4.800 το μήνα!!!

Στη χώρα μας την Ελλάδα ο εδώ τοποθετημένος συνοριοφύλακας πληρώνει … ΑΚΟΥΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ … 145 € την ημέρα, πάνω κάτω 4.350 μηνιαίο ενοίκιο.

Αντιλαμβάνεστε ότι με βάση τον αριθμό συνοριοφυλάκων που τοποθετεί η FRONTEX, μιλάμε για ένα κόστος κάποιων τουλάχιστον εκατομμυρίων Ευρώ.

Δεν γνωρίζουμε ποιο ακριβώς ποσό πληρώνει η χώρα μας η φτωχή Ελλάδα ως συμμετοχή στην FRONTEX, ή αν τα χρήματα προέρχονται απευθείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε κάθε περίπτωση κάποιος θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά…

Πηγή: Τribune.gr

Μετά τα drones, η Τουρκία προχωρά στην κατασκευή mini - υποβρυχίων.

To Bsgreeks.blogspot.com ήταν το πρώτο ελληνικό μέσο που παρουσίασε τις κινήσεις της Τουρκίας για να καταστεί παγκόσμια δύναμη στην κατασκευή drones (UAV). Σήμερα παρουσιάζουμε και τις προσπάθειες κατασκευής mini-υποβρυχίων. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην τουρκική SABAH.

Αφού εξασφάλισε την επιτυχία στην ανάπτυξη, λειτουργία και εξαγωγή εγχώριων μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV), η Τουρκία προετοιμάζεται για παρόμοιες ιστορίες επιτυχίας με μίνι-υποβρύχια στο εγγύς μέλλον. Ένας ερευνητής στον τομέα της άμυνας και της ναυτιλίας είπε ότι τα μαχητικά drones "game changer" θα έχουν ένα αντίστοιχο σε μίνι-υποβρύχια που μπορούν να λειτουργούν στη "Γαλάζια Πατρίδα" που αντιπροσωπεύει τις θάλασσες που περιβάλλουν τη χώρα.

Ο Kozan Selçuk Erkan, ο οποίος είναι ένας από τους ειδικούς που παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, μιλώντας για τις δεξιότητες κατασκευής υποβρυχίων της Τουρκίας, είπε στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό TRT Haber ότι «υπάρχει μια ήσυχη και βαθιά διαδικασία σύμφωνα με το πνεύμα του υποβρυχίου».

Δηλώνοντας ότι η Άγκυρα απέκτησε αυτή τη στρατηγική προσέγγιση χάρη στα προγράμματα κατασκευής υποβρυχίων που συνεχίζονται από τη δεκαετία του 1980, ο Erkan επισημαίνει ότι με κάθε νέα παραγωγή αποκτώνται περισσότεροι ρυθμοί τοπικής προσαρμογής και νέες δεξιότητες παραγωγής.

Με την ανάπτυξη των υποβρυχίων κλάσης Reis – υποβρυχίων με σύστημα πρόωσης ανεξάρτητα από τον αέρα που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του New Type Submarine Project – η βιομηχανία της χώρας έχει φτάσει σε πολύ υψηλότερα επίπεδα, είπε ο Erkan.

Σχολιάζοντας τα μίνι-υποβρύχια, ο Erkan υπογράμμισε ότι τα μικρά υποβρύχια, λόγω της φύσης τους, θα είναι πιο δύσκολο να αναπτυχθούν επειδή πάρα πολλά υποσυστήματα πρέπει να ενσωματωθούν σε μικρούς όγκους.

«Αλλά αυτό είναι κάτι που η ναυπηγική μας βιομηχανία μπορεί να χειριστεί τώρα», είπε.

Είπε ότι το μίνι-υποβρύχιο, με κωδικό STM-500, το οποίο αναπτύχθηκε από την STM που στο παρελθόν έχει αναλάβει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των υποβρυχίων κατηγορίας Reis, θα είναι μια πλατφόρμα όπου τα χρησιμοποιούμενα εγχώρια εξαρτήματα  θα είναι περισσότερα.

«Όλοι γνωρίζουν σε τι είδους εμπάργκο είναι εκτεθειμένη η χώρα μας σε ορισμένα στρατηγικά υποσυστήματα», σχολίασε, σημειώνοντας ότι «με τα μίνι υποβρύχια που θα παράγουμε, θα προκύψει μια κατηγορία στην οποία η εξάρτηση από το εξωτερικό σε αυτόν τον τομέα θα παραμείνει στο χαμηλότερο επίπεδο. ."

Περιγράφοντας αυτές τις πλατφόρμες ως «ισχυρά οχήματα υψηλής εμβέλειας που μπορούν να μείνουν υποβρύχια για μεγάλο χρονικό διάστημα», ο Ερκάν επεσήμανε τη γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας, εξηγώντας: «Μπορεί να μην είναι δυνατό να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα με μεγάλα υποβρύχια σε περιοχές όπως το Αιγαίο, το οποίο είναι γνωστό και ως Θάλασσα των Νησιών, με μερικώς μικρό βάθος, και η Μαύρη Θάλασσα, η οποία είναι κλειστή θάλασσα.

«Η Τουρκία, η οποία βρίσκεται στο δρόμο να γίνει παγκόσμιος παίκτης, χρειάζεται υποβρύχια όπως η κατηγορία Reis, όπου η τεχνολογία βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο». Συνέχισε λέγοντας, «ωστόσο, τα μίνι-υποβρύχια, τα οποία είναι οικονομικά αποδοτικά για την κατασκευή και τη λειτουργία τους, είναι ζωτικής σημασίας για εμάς σε κοντινά νερά». 

Τα προϊόντα που παράγει η Τουρκία στην αμυντική βιομηχανία βρίσκουν αγοραστές σε διάφορες αγορές του κόσμου, είπε ο Ερκάν, και «η Τουρκία έχει ανέβει στην κορυφαία κατηγορία στη στρατιωτική ναυπηγική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια», πρόσθεσε.

"Όσον αφορά τα μίνι υποβρύχια, είμαστε ακριβώς στη θέση των UAV τακτικής κατηγορίας... Όταν η Τουρκία άρχισε να παράγει UAV τακτικής κατηγορίας, υπήρχαν μόνο μεγάλης κατηγορίας ή ακριβά τακτικά UAV στον κόσμο. Δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι η Άγκυρα φούντωσε αυτή την αγορά στον κόσμο με τη σωστή επιλογή», ​​εξήγησε.

«Στην κατηγορία των μικρών υποβρυχίων, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο αυτήν τη στιγμή. Με άλλα λόγια, ενώ η Δύση προσανατολίζεται είτε προς πολύ μεγάλα και ακριβά υποβρύχια είτε προς πολύ τεχνολογικά και ακριβά υποβρύχια, ο προσανατολισμός μας σε αυτόν τον τύπο μικρού υποβρυχίου μπορεί να δημιουργήσει διαφορετική αγορά για εμάς», πρόσθεσε.

Ο Ερκάν είπε ότι πολλές χώρες στον κόσμο θέλουν να έχουν ένα υποβρύχιο αλλά δεν θέλουν να υποστούν το βάρος του λειτουργικού κόστους.

«Πιστεύω ότι τα εθνικά μίνι-υποβρύχια έχουν τη δυνατότητα να είναι ένας διαφορετικός πολλαπλασιαστής ισχύος όπως τα UAV», είπε.

Πηγή: Daily Sabah

Bsgreeks.blogspot.com

Τα σημαντικότερα σημεία της Ομιλίας Λαβρώφ στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας

Μόσχα, 26 Ιανουαρίου 2022

 Η Δύση βρίσκεται πλέον σε «στρατιωτικό παροξυσμό» και θέλει μια πραγματική πρόκληση στην Ουκρανία, αν και το ίδιο το Κίεβο ήδη ζητά ηρεμία. Η Ρωσία είναι έτοιμη για οποιαδήποτε εξέλιξη των γεγονότων - όσοι της επιτέθηκαν έπαιρναν πάντα αυτό που τους άξιζε, δήλωσε την Τετάρτη ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.

Μιλώντας στην ώρα της κυβέρνησης στην Κρατική Δούμα, ο υπουργός διαβεβαίωσε ότι η Μόσχα δεν θα επιτρέψει να «συρρικνωθούν» οι πρωτοβουλίες της για τις εγγυήσεις ασφαλείας, μίλησε για μείωση της εξάρτησης από το δολάριο και δήλωσε: η Δύση προσπαθεί να «αντιταχθεί στην αντικειμενική πορεία της ιστορίας», αλλά αυτοί που θέλουν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά «για τους γηραιούς συντρόφους στην Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες, ολοένα λιγοστεύουν.

Για την κατάσταση στην Ουκρανία

Τώρα η Δύση «θέλει πολύ μια πραγματική προβοκάτσια»: «Βλέπουμε ότι οι δυτικοί συνάδελφοί μας βρίσκονται, χωρίς υπερβολή, σε κάποιου είδους στρατιωτικό παροξυσμό. Μιλούν μόνο για αυτό: θα σας τιμωρήσουμε [αν] επιτεθείτε, θα σας τιμωρήσουμε , θα σώσουμε την Ουκρανία, δεν θα φανεί αρκετό».

Η εκκένωση δυτικών διπλωματών προκαλεί μόνο υστερία, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Ουκρανοί πολιτικοί καλούν ήδη για ηρεμία: «Αλλά η Δύση δεν θέλει να ηρεμήσουν και δεν θέλει να ηρεμήσει η ίδια, αυτό είναι το θέμα».

Οι δυτικές χώρες, με την «σουρεαλιστική συμπεριφορά» τους προσπαθούν να κάνουν το Κίεβο «να ξεσπάσει σε στρατιωτική επιχείρηση στο Ντονμπάς», ή αλλιώς να θάψουν τις συμφωνίες του Μινσκ. Ωστόσο, η Ρωσία συνεχίζει να επιμένει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική σε αυτές.

Τώρα η Μόσχα είναι έτοιμη για κάθε σενάριο: "Είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε εξέλιξη των γεγονότων. Δεν επιτεθήκαμε σε κανέναν, πάντα μας επιτίθενταν και όσοι το έκαναν έπαιρναν πάντα αυτό που τους άξιζε".

Σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας

«Δεν θα επιτρέψουμε τα σχέδιά μας να τυλιχτούν σε ατελείωτες συζητήσεις, και μια τέτοια γραμμή είναι ξεκάθαρα ορατή, ειδικά στις προσπάθειες να εγκαταλειφθεί όλο αυτό το θέμα στον ΟΑΣΕ ή με επίμονες εκκλήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση να βρει μια θέση σε αυτές τις συζητήσεις, δεν θα τους δώσουμε αυτή τη δυνατότητα».

«Εάν δεν υπάρξει εποικοδομητική απάντηση και η Δύση συνεχίσει την επιθετική της πορεία, τότε η Μόσχα, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα ο πρόεδρος [της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Πούτιν], θα λάβει τα απαραίτητα αντίποινα. Σε κάθε περίπτωση, όλοι θα πρέπει να προχωρήσουν λαμβάνοντας υπόψιν γεγονός ότι η ασφάλεια της Ρωσίας και των πολιτών της αποτελεί άνευ όρων προτεραιότητα και θα είναι ασφαλής υπό οποιεσδήποτε συνθήκες».

Ταυτόχρονα, η Ρωσία αναμένει από τις Ηνωμένες Πολιτείες τις υποσχόμενες γραπτές απαντήσεις στις προτάσεις της αυτή την εβδομάδα: «Υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι αυτή τη φορά [δεν θα μας απογοητεύσουν] και θα κρατήσουν τον λόγο τους». Εάν ζητήσει η Ουάσιγκτον, η Μόσχα δεν θα δημοσιεύσει το κείμενο, αλλά θα μεταφέρει στο κοινό την ουσία και το περιεχόμενό του.

Για τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ

"Ξέρετε, εδώ και καιρό δεν βλέπω τις δηλώσεις του. Κατά τη γνώμη μου, έχει ήδη χάσει την επαφή με την πραγματικότητα".

Για την πολιτική της Δύσης

«Οι δυτικοί υπό την ηγεσία των ΗΠΑ προσπαθούν να αντιταχθούν στην αντικειμενική πορεία της ιστορίας, επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν ένα μονομερές πλεονέκτημα για τους εαυτούς τους», ενώ «οι διαφωνούντες που ακολουθούν μια ανεξάρτητη πολιτική -κυρίως η χώρα μας και η ΛΔΚ- προσπαθούν, όπως λένε, να τιμωρούνται με τη βοήθεια κάθε είδους άχρηστων εργαλείων όπως διαφόρων ειδών κυρώσεων, δαιμονοποίηση στον χώρο των μέσων ενημέρωσης, προβοκάτσιες ειδικών υπηρεσιών και πολλά άλλα».

Η Δύση δεν είναι έτοιμη να δεχτεί τον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο, αλλά «θυσιάζει θεμελιώδη εθνικά συμφέροντα, αυτοί που βγάζουν, όπως λένε, τα κάστανα από τη φωτιά για τους γηραιούς συντρόφους από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι όλο και λιγότερο πρόθυμοι».

Για την εμπιστοσύνη στο δολάριο

«Προσπαθούμε να μειώσουμε την εξάρτηση από το δολάριο και οι Αμερικανοί μας βοηθούν ενεργά σε αυτό, γιατί κάνουν σχεδόν ό,τι είναι δυνατό για να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη σε αυτό το νόμισμα, να το καταστήσουν επικίνδυνο για διεθνείς διακανονισμούς, όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά για οποιονδήποτε χώρα στον κόσμο».

Η τόνωση της μετάβασης από τη Μόσχα σε διακανονισμούς με εταίρους σε εθνικά νομίσματα «αρχίζει ήδη να προκαλεί στη Δύση <...> ανησυχητικές συζητήσεις μεταξύ πολιτικών επιστημόνων και οικονομολόγων», αλλά την ίδια στιγμή, οι ντόπιοι οικονομικοί φορείς «αισθάνονται ανακούφιση».

Το ρωσικό ανάλογο του SWIFT, που αναπτύχθηκε από την Κεντρική Τράπεζα, λειτουργεί, αν και δεν είναι τόσο καλά εδραιωμένο: "Νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Είναι πολύ σημαντικό να μην βγάλουμε την οικονομία εκτός ισορροπίας".

Σχετικά με τα βιολογικά εργαστήρια

"Οι περισσότερες γειτονικές μας χώρες διαθέτουν αμερικανικά, και μάλιστα βιολογικά εργαστήρια του Πενταγώνου. Είναι πολύ, πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι γίνεται σε αυτά. Και τώρα ολοκληρώνουμε τη διαδικασία διαπραγμάτευσης με <...> γειτονικές χώρες που έχουν τέτοια εργαστήρια, ώστε να λειτουργούν με διαφάνεια, ώστε να μην υπάρχει ξένο στρατιωτικό προσωπικό <...>».

Για τις σχέσεις με τη Λατινική Αμερική

Στη Λατινική Αμερική, η Ρωσία έχει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την Κούβα, τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα και σε πρόσφατες τηλεφωνικές συνομιλίες ο Πούτιν και οι συνάδελφοί του συμφώνησαν να διερευνήσουν περαιτέρω τρόπους εμβάθυνσης της «στρατηγικής εταιρικής σχέσης σε όλους τους τομείς ανεξαιρέτως».

Αλλά η Μόσχα δεν συνεργάζεται μόνο με αυτές τις τρεις χώρες - πρόσφατα ο αριθμός των φίλων της στην ήπειρο αυξάνεται: έχουν δημιουργηθεί στενές επαφές με την Αργεντινή, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, η νέα κυβέρνηση της Χιλής «ενδιαφέρεται ώστε οι σχέσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία να μη πέσουν θύμα του λεγόμενου Δόγματος Μονρό» .

Bsgreeks.blogspot.com με πληροφορίες από TASS

To NATO απάντησε γραπτά στη Ρωσία

 ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, 26 Ιανουαρίου 2022

Το ΝΑΤΟ έδωσε στη Ρωσία τη γραπτή του απάντηση στις προτάσεις ασφαλείας της Μόσχας. Αυτό ανακοίνωσε την Τετάρτη σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ.

"Σήμερα, το ΝΑΤΟ παρέδωσε τη γραπτή απάντηση προς τη Ρωσίας στις προτάσεις ασφαλείας. Το κάναμε παράλληλα με τις Ηνωμένες Πολιτείες", είπε.

Σύμφωνα με τον Στόλτενμπεργκ, η γραπτή απάντηση του ΝΑΤΟ στη Ρωσία για την ασφάλεια επέτρεψε να παρουσιαστούν στη Μόσχα πιο λεπτομερείς προτάσεις για τη μείωση των κινδύνων, ιδίως αυτών που σχετίζονται με την ανάπτυξη πυραύλων, και την ενίσχυση της ασφάλειας για τη Ρωσική Ομοσπονδία και τις χώρες της συμμαχίας. 

Επιπλέον, ο Γενικός Γραμματέας πιστεύει ότι η γραπτή επικοινωνία μπορεί να είναι επωφελής και για τα δύο μέρη. «Αποφασίσαμε να απαντήσουμε εγγράφως γιατί είμαστε πολύ σοβαροί σχετικά με τις προσπάθειες να σημειωθεί πρόοδος στον διάλογο με τη Ρωσία. Είναι χρήσιμο όχι μόνο να συναντηθούμε στο πλαίσιο του NRC [Συμβούλιο Ρωσίας-ΝΑΤΟ], αλλά και να κάνουμε ένα βήμα περαιτέρω και να γράψουμε και να συμφωνήσουμε προτάσεις, ιδέες, θέματα στα οποία πιστεύουμε ότι είναι εφικτή η πρόοδος και ένας δρόμος προς τα εμπρός, τομείς στους οποίους μπορούμε να συμφωνήσουμε», είπε, τονίζοντας ότι το γεγονός ότι υπάρχει ένα έγγραφο ανοίγει τον δρόμο για λεπτομέρειες και ακρίβεια για τη δημιουργία ένας διαλόγου. 

"Πιστεύουμε ότι η Ρωσία μπορεί επίσης να δει οφέλη γι αυτήν την ίδια και ότι μπορούμε να ενισχύσουμε τόσο την ασφάλεια του ΝΑΤΟ όσο και την ασφάλεια της Ρωσίας. Ελπίζουμε ότι η Ρωσία θα είναι έτοιμη για περαιτέρω διάλογο", πρόσθεσε ο Στόλτενμπεργκ.

Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα, οι θέσεις της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ διαφέρουν πολύ, αλλά τα μέρη πρέπει να είναι σε θέση να αποτρέψουν μια νέα σύγκρουση στην Ευρώπη. «Δεν είναι μυστικό ότι οι θέσεις μας απέχουν πολύ μεταξύ τους και ότι έχουμε σοβαρές διαφορές, αλλά ταυτόχρονα είναι ακόμη πιο σημαντικό να ακούμε ο ένας τις ανησυχίες του άλλου και να προσπαθήσουμε να βρούμε μια πολιτική λύση στην οποία μπορούμε να αποτρέψουμε μια νέα ένοπλη Αυτό μπορεί να είναι πολύ σοβαρό και πρέπει όλοι να το αποτρέψουμε», πρόσθεσε.

Πηγή: TASS

Οι ΗΠΑ παρέδωσαν την γραπτή τους απάντηση στη Ρωσία για τις εγγυήσεις ασφαλείας

ΜΟΣΧΑ, 26 Ιανουαρίου 2022

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα Τζον Σάλιβαν παρέδωσε χθες Τετάρτη, σε συνάντηση με τον Ρώσο υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάντερ Γκρούσκο τη γραπτή απάντηση της Ουάσιγκτον στο ρωσικό σχέδιο διμερούς συνθήκης για εγγυήσεις ασφαλείας.

«Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματικής αποστολής παρέδωσε τη γραπτή απάντηση της αμερικανικής κυβέρνησης στο σχέδιο διμερούς συνθήκης για τις εγγυήσεις ασφαλείας που είχε παρουσιάσει προηγουμένως η ρωσική πλευρά», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν επιβεβαίωσε τη μετάδοση της γραπτής απάντησης.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε μετά από αίτημα του Πρέσβη των ΗΠΑ.

Ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα Τζον Σάλιβαν επισκέφθηκε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών. Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν γραπτή απάντηση στη Ρωσία αναφέρθηκε νωρίτερα στο Twitter από τη δημοσιογράφο του Bloomberg, Τζένιφερ Τζέικομπς. «Η γραπτή απάντηση των ΗΠΑ στη Ρωσία έχει ήδη παραδοθεί», έγραψε.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, μιλώντας σε κυβερνητική ώρα κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της ολομέλειας της Κρατικής Δούμας, είπε ότι η Ρωσία δεν θα δημοσιεύσει την απάντηση των ΗΠΑ σχετικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας εάν ζητηθεί από τις ΗΠΑ. Παράλληλα, σημείωσε ότι η ουσία και το περιεχόμενο της αντίδρασης της Ουάσιγκτον θα μεταδοθεί στο κοινό.

Πηγή: TASS

Η κατάρρευση του Λεβιάθαν. Τι πραγματικά συνέβη με τον East Med. Άρθρο της ρωσικής Izvestija.

Του Ντιμίτρι Μιγκούνοφ

 Η κρίση φυσικού αερίου αυτού του χειμώνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανάγκασε πολλούς να θυμηθούν και μάλιστα βιαστικά να αναζητήσουν εναλλακτικές γραμμές τροφοδοσίας καυσίμων για την Ευρώπη. Οι πόροι παραδοσιακών προμηθευτών όπως η Αλγερία και η Νορβηγία δεν επαρκούν τώρα, το υγροποιημένο αέριο από τις ΗΠΑ και το Κατάρ έχει νόημα μόνο σε συνθήκες εξαιρετικά υψηλών τιμών και κανείς δεν θέλει να ενισχύσει την ενέργεια άνθρακα για περιβαλλοντικούς λόγους. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν έργα αυτού του είδους, αλλά αποδεικνύεται ότι η υλοποίησή τους είναι προβληματική. Αυτό ακριβώς συνέβη με τον αγωγό EastMed, ο οποίος θα φέρει αέριο από τα μεσογειακά κοιτάσματα βαθέων υδάτων του Ισραήλ και της Κύπρου στην Ελλάδα και περαιτέρω στη νότια Ευρώπη. Το έργο δέχτηκε καταστροφική κριτική από Αμερικανούς αξιωματούχους, που αμέσως έσπειρε αμφιβολίες για το μέλλον του. Ενώ ορισμένοι είναι πρόθυμοι να δουν αυτή την κριτική ως αμερικανική κακία και δόλωμα δυνητικών ανταγωνιστών, ο αγωγός είναι πράγματι προβληματικός. H Iζβέστια κατάλαβε τι ακριβώς δεν πήγαινε καλά μαζί του.

Aπροσδόκητος πλούτος

Το 2009, Αμερικανοί γεωλόγοι της Noble Energy ανακάλυψαν ένα κοίτασμα φυσικού αερίου στον πυθμένα της Μεσογείου, 100 χιλιόμετρα από τις ακτές του Ισραήλ, σε μια περιοχή όπου κανείς δεν έχει ποτέ εξορύξει υδρογονάνθρακες. Αποδείχθηκε ότι δεν ήταν απλώς μεγάλο, αλλά κολοσσιαίο. Τα ανακτήσιμα αποθέματα του Tamar (αυτό είναι το όνομα που δόθηκε στην τοποθεσία) ανήλθαν σε 300 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα - σχεδόν το ήμισυ της ετήσιας παραγωγής φυσικού αερίου στη Ρωσία. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, ανακαλύφθηκε ένα νέο κοίτασμα, το Leviathan, με αποθέματα διπλάσια από το Tamar (και επιπλέον περιείχε και 1,7 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου).

Αυτή η γεωλογική επανάσταση ήταν ένα σημείο καμπής στην οικονομία όχι μόνο του Ισραήλ, αλλά ολόκληρης της περιοχής. Το εβραϊκό κράτος, που μέχρι εκείνη τη στιγμή εισήγαγε με μεγάλη δυσκολία όλους τους πόρους καυσίμων, μέσα σε λίγα χρόνια μετατράπηκε σε έναν από τους δυνητικά μεγαλύτερους εξαγωγείς, αφού τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν αρκετά για να καλύψουν πολλές φορές τις εγχώριες ανάγκες της χώρας.

Όμως το Ισραήλ δεν έχει μονοπώλιο σε ολόκληρο τον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν έγινε σαφές ότι η περιοχή ήταν εξαιρετικά πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, οι γεωλόγοι άρχισαν να ελέγχουν για πόρους και αποκλειστικές οικονομικές ζώνες άλλων χωρών. Το 2011, το κοίτασμα Αφροδίτη (πάνω από 100 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις) ανακαλύφθηκε στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου και το 2018 η ExxonMobil ανακάλυψε άλλο ένα, διπλασιάζοντας τα υπεράκτια αποθέματα φυσικού αερίου του νησιού.

Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια έχει εκτυλιχθεί ο αγώνας για την αγορά φυσικού αερίου. Από τη μια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρ' όλη τη ρητορική, έκλεισε προς το παρόν τα μάτια στην κατασκευή και επέκταση των Nord Stream. Από την άλλη, μπλόκαρε την κατασκευή του «South Stream» από τη Ρωσία, που έπληξε τους καταναλωτές της μεσογειακής πλευράς του και πρωτίστως την Ελλάδα. Η Αθήνα άρχισε να σκέφτεται εναλλακτικές. Μόλις εκείνη τη στιγμή, έγινε σαφές ότι οι προοπτικές για τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου ως πηγή τροφοδοσίας φυσικού αερίου στη Νότια Ευρώπη είναι πολύ σοβαρές.

Σύστημα διαδρόμων

Το 2020 ξεκίνησε η παραγωγή στο Leviathan. Η εξαγωγή έγινε με δεξαμενόπλοια LNG, αλλά τέτοιο αέριο είναι πολύ πιο ακριβό. Ωστόσο, η κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου από καμία από τις χώρες της περιοχής δεν θα μπορούσε να τραβηχτεί από μόνη της - μόνο ένα κοινό έργο θα μπορούσε να λύσει ένα τέτοιο πρόβλημα. Το Ισραήλ αρχικά προσπάθησε να διαπραγματευτεί με την Τουρκία για να δημιουργήσει έναν αγωγό φυσικού αερίου μέσω της επικράτειάς του και το έργο ήταν πραγματικά μεγάλης κλίμακας: 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, από τα οποία τα 10 δισεκατομμύρια θα πήγαιναν για τις ανάγκες της ίδιας της Τουρκίας. τα υπόλοιπα θα πήγαιναν στην Ευρώπη. Ωστόσο, δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας με την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε μεγάλο βαθμό λόγω των τεταμένων τουρκο-ισραηλινών σχέσεων γενικότερα.

Ως αποτέλεσμα, δόθηκε προτίμηση σε μια πιο περίπλοκη και ακριβή επιλογή. Ο αγωγός θα έπρεπε να τοποθετηθεί κατά μήκος του βυθού της Μεσογείου με μια κλήση προς την Κύπρο. Έτσι, δύο σημαντικοί προμηθευτές θα συμμετείχαν στην πλήρωση του σωλήνα ταυτόχρονα. Σύντομα η Ελλάδα εντάχθηκε σε αυτή τη συνεργασία, σχηματίζοντας έτσι μια συμμαχία παραγωγών και καταναλωτών του πόρου. Στις 2 Ιανουαρίου 2020, οι κυβερνήσεις των τριών κρατών υπέγραψαν συμφωνία πλαίσιο για να εργαστούν στο έργο. Το συνολικό μήκος του αγωγού φυσικού αερίου υποτίθεται ότι ήταν περίπου 2.000 km και του θαλάσσιου αγωγού - 1.300 km. Το κόστος του έργου για την περίοδο έως το 2027 υπολογίστηκε στα 7 δισ. ευρώ. Στο μέλλον, ο αγωγός θα μπορούσε να επεκταθεί στην Ιταλία - όπως θεωρήθηκε, υπήρχαν αρκετοί πόροι για την πλήρωσή του.

Το έργο έλαβε ευρεία υποστήριξη σε όλα τα επίπεδα στο εξωτερικό. Στην ΕΕ, το επαίνεσαν επειδή ταίριαζε καλά με τα σχέδια των Βρυξελλών για τον τερματισμό της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο. Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ ήταν γενικά ευχαριστημένη, καθώς ο αγωγός φυσικού αερίου ήταν επωφελής για αυτήν από κάθε άποψη: εκτός από τη μείωση της αναφερόμενης εξάρτησης, ικανοποίησε το ενεργό φιλοϊσραηλινό λόμπι στον τότε Λευκό Οίκο και υποστήριξε επίσης αμερικανικές εταιρείες που εργάζονταν σε παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή. Με την υποστήριξη τέτοιων παικτών, οι συμμετέχοντες στο «ενεργειακό τρίγωνο» θα μπορούσαν να υπολογίζουν στην επιτυχή υλοποίηση του έργου.

Οι αντιρρήσεις 

Όλα αυτά τα όνειρα κατέρρευσαν τον Ιανουάριο του 2022, δύο χρόνια μετά την υπογραφή της «ιστορικής» συμφωνίας. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έστειλε σημείωμα στις κυβερνήσεις όλων των χωρών που συμμετέχουν στο έργο, εκφράζοντας την αποδοκιμασία του για αυτό το έργο. Η κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν έχει απαριθμήσει διάφορους λόγους για τους οποίους ο EastMed θα ήταν καλύτερος στα χαρτιά.

Πρώτον, υπάρχουν περιβαλλοντικοί προβληματισμοί. Σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία υποστήριζε έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου με κάθε δυνατό τρόπο, ιδίως με τη συμμετοχή αμερικανικών εταιρειών, η σημερινή είναι σταθερά προσηλωμένη στην επίτευξη των κλιματικών στόχων. Συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης από πηγές ενέργειας υδρογονανθράκων. Αντί για αγωγό, οι ΗΠΑ συνιστούν στους Έλληνες και τους Κύπριους να σκεφτούν τη δημιουργία ενός δικτύου ηλεκτρικών καλωδίων που θα κάλυπτε τις ανάγκες όλων των συμμετεχόντων - κυρίως μέσω «πράσινων» τεχνολογιών.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι η οικονομική σκοπιμότητα του έργου. Αυτός ο αγωγός φυσικού αερίου θα είναι η μεγαλύτερη υποθαλάσσια διαδρομή στον κόσμο. Μόνο η συντήρησή του θα κόστιζε 90 εκατομμύρια δολάρια το μήνα, κάτι που θα μπορούσε να είναι βαρύ φορτίο για την εμπορική επιχείρηση που θα το λειτουργούσε.

Ο τρίτος παράγοντας είναι η αύξηση της διεθνούς έντασης. Με απλά λόγια, η σύγκρουση με την Τουρκία. Από την πρώτη στιγμή οι Τούρκοι αντιτάχθηκαν ενεργά στην κατασκευή αγωγού που θα παρέκαμπτε το έδαφός τους. Οι φιλοδοξίες της χώρας είναι τόσο μεγάλες που επιμένει να ελέγχει ένα τμήμα της Μεσογείου από ακτή σε ακτή μαζί με τη Λιβύη. Αυτό δεν αφήνει τη δυνατότητα τοποθέτησης αγωγού φυσικού αερίου μέσω αδιαμφισβήτητων εδαφών. Επιπλέον, η Τουρκία απαιτεί η παραγωγή φυσικού αερίου στην Κύπρο να γίνεται προς το συμφέρον της Βόρειας Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία δεν αναγνωρίζεται από καμία τρίτη χώρα και είναι βαθιά συνδεδεμένη με την ίδια την Τουρκία.

Τα επιχειρήματα της αμερικανικής πλευράς δημιούργησαν κάποιες αμφιβολίες. Η απομάκρυνση από το φυσικό αέριο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι ευπρόσδεκτη στο ορατό μέλλον: ακόμη και η ΕΕ αναγνώρισε επίσημα την αεριοποίηση πέρυσι ως σημαντικό μέρος της στρατηγικής της για οικολογικό ενεργειακό περιβάλλον. Όσον αφορά την οικονομική σκοπιμότητα του έργου, τα στοιχεία υπέρ ή εναντίον του δεν είναι ακόμα πολύ καλά τόσο για τους υποστηρικτές όσο και για τους αντιπάλους του. Το κοινό δεν έχει δει ακόμη σοβαρούς υπολογισμούς. Το τρίτο επιχείρημα είναι το πιο διαφανές: πράγματι, η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου σίγουρα θα περιπλέξει τις σχέσεις Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας. Επιπλέον, οι Αμερικάνοι δεν θα ήθελαν να σημειωθούν τέτοιου είδους επιδείνωση πριν από το 2023, όταν οι Τούρκοι θα εκλέξουν τον πρόεδρό τους.

Κατέφυγαν στην άρνηση

Θα περίμενε κανείς ότι η σκληρή, αν και μη δημόσια δήλωση της αμερικανικής κυβέρνησης θα προκαλέσει θύελλα οργής από την Ελλάδα και την Κύπρο, για τις οποίες αυτό το έργο είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αλλά τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Στην Αθήνα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου επιβεβαίωσε την υποστήριξη του EastMed, αλλά αναγνώρισε ότι οι Έλληνες σκέφτονται επίσης «εναλλακτικές επιλογές» για την ενεργειακή ασφάλεια, όπως η τοποθέτηση καλωδίου υψηλής τάσης από την Αίγυπτο. Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, ένας από τους πιο ένθερμους λομπίστες του έργου, κατήγγειλε τα μέσα ενημέρωσης για «πρόωρη ταφή» του αγωγού, αλλά δεν είπε τίποτα για να ενθαρρύνει τους υποστηρικτές της ιδέας. Απ' έξω φαίνεται ότι η Αθήνα και η Λευκωσία παραιτήθηκαν από το υπό κατάρρευση έργο και, επιπλέον, ήταν πλήρως προετοιμασμένες για μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων.

Κάτι γίνεται πιο ξεκάθαρο αν δούμε τη θέση του Ισραήλ, που είναι βασικός παίκτης στο «ενεργειακό τρίγωνο». Ο κύριος υποστηρικτής του EastMed στη χώρα ήταν ο πρώην πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Παρόλα αυτά, ακόμη και υπό αυτόν (και την προηγούμενη ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας για την κατασκευή του EastMed), ξεκίνησαν οι προμήθειες φυσικού αερίου στην Αίγυπτο. Τώρα ο Ναφτάλι Μπένετ, που αδιαφορεί παντελώς για αυτό το έργο, έχει γίνει Πρωθυπουργός της χώρας. Ταυτόχρονα, τον περασμένο Οκτώβριο, έγινε γνωστό ότι το Ισραήλ σχεδίαζε να κατασκευάσει έναν χερσαίο αγωγό φυσικού αερίου προκειμένου να διπλασιάσει τις προμήθειες μπλε καυσίμου στη χώρα των πυραμίδων. Με μια τόσο ενεργή πώληση πόρων, το Ισραήλ είναι απίθανο να έχει αρκετή χωρητικότητα για να γεμίσει τον αγωγό φυσικού αερίου σε άλλη στρατηγική κατεύθυνση.

Κρίνοντας από το γεγονός ότι κανείς δεν έχει δει ακόμη ένα συγκεκριμένο έργο αγωγού φυσικού αερίου, έχει κανείς την αίσθηση ότι υπήρχε μόνο στα μνημόνια των πολιτικών. Δεν έγιναν ουσιαστικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και ίσως οι ηγέτες της Ελλάδας και της Κύπρου να ανάσαναν ακόμη και με ανακούφιση όταν έμαθαν ότι η κατάρρευση του παιδιού τους, μπορεί πλέον να αποδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τουρκία.

Η ιστορία με τον EastMed δείχνει ξεκάθαρα ότι η κατασκευή αγωγών και γενικά η διαφοροποίηση των πηγών παροχής ενέργειας είναι ένα απίστευτα δύσκολο έργο που δεν μπορεί να επιλυθεί μόνο με «πολιτική βούληση». Οποιεσδήποτε δηλώσεις ότι οποιαδήποτε χώρα θα μπορέσει να απαλλαγεί από την «ενεργειακή εξάρτηση» με τη θέλησή της είναι τις περισσότερες φορές ένα πολιτικό παιχνίδι για το κοινό και όχι ένα καλά μελετημένο σχέδιο δράσης.

Πηγή: IZVESIJA                                                    bsgreeks.blogspot.com

Ποιός επιτίθεται στην Ευρώπη; Οι ΗΠΑ ή η Ρωσία; Πως θα βγούμε από μια τεχνητή κρίση; Μια εκτίμηση επίλυσης.

 Του Θράσου Ευτυχίδη

Και ξαφνικά εκεί που υπήρχε μια γενικότερη ήσυχη κατάσταση οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ούτε λίγο ούτε πολύ ότι πάμε προς τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί οι Ρώσοι μετακίνησαν στρατεύματα κοντά στα σύνορά τους με την Ουκρανία. Λες και δεν έχουν το δικαίωμα....

Μέχρι εκείνη τη στιγμή συνέβησαν βέβαια διάφορα περίεργα στα οποία δε θα πρέπει να δίνουμε σημασία γιατί ... Μα γιατί άλλο να προασπίζεσαι τη δημοκρατία και άλλο να προκαλείς τον αθώο δυτικό κόσμο μετακινώντας στρατεύματα μέσα στα σύνορά σου.

Διότι οι φίλοι και σύμμαχοι έχουν μάθει να ακούνε YES και ξαφνικά κάποιος τους χαλάει αυτό που φτιάχνουν ή μάλλον αυτό που επένδυσαν για να διαλύσουν. Και φυσικά τεράστια ευθύνη φέρουμε και εμείς οι Ευρωπαίοι που απλά είμαστε ανύπαρκτοι και επιτρέπουμε και στους δυό να παίζουν παιχνίδια στην πλάτη μας. Ίσως βέβαια εξυπηρετώντας και κάποια συμφέροντα των μεγαλο Ευρωπαίων.

Η αλήθεια είναι ότι οι Ρώσοι κουράστηκαν να είναι παρατηρητές των εξελίξεων και θέλησαν να υπενθυμίσουν την ύπαρξή τους.

Με τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, βρέθηκαν στη θέση του ηττημένου. Λένε ότι αποχωρώντας από το Βερολίνο, είχαν λάβει διαβεβαιώσεις ότι το ΝΑΤΟ δε θα επεκτείνονταν ανατολικά. Βέβαια αυτό αμφισβητείται από τις ΗΠΑ (βλέπε δηλώσεις Μπλίνκεν στις 6.1.22). Για να αντιτείνουν οι Ρώσοι υπενθυμίζοντας την υπογραφή του Εγγράφου της Κωνσταντινούπολης το 1999 και του Χάρτη Ευρωπαϊκής Ασφαλείας (ΟΑΣΕ).

Πρακτικά αυτό που λένε οι Ρώσοι είναι ότι το ΝΑΤΟ ενίσχυσε την ασφάλειά του (sic), γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του την ασφάλεια της Ρωσίας, που σημειώστε κι αυτό, σύμφωνα με το νέο Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ, η Ρωσία είναι ο εχθρός.

Να θυμίσω σε όσους έχουν ασθενή ή επιλεκτική μνήμη ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ στα Ανατολικά, δεν ήταν πάντα μια βελούδινη διαδικασία. Στην περίπτωση των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας για παράδειγμα που χρειάσθηκε να τη βομβαρδίσει (άνευ αδείας του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) ή για να πάμε στο περσινό παράδειγμα της ένταξης της ονομαζόμενης σήμερα Βόρειας .... όπου χρειάσθηκε οι "φίλοι και σύμμαχοι" να πατήσουν την εθνική μας αξιοπρέπεια χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Βέβαια το επόμενο επιχείρημα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ενάντια στη Ρωσία, είναι ότι είναι η χώρα που τα τελευταία 10 χρόνια επιτέθηκε σε 2 γειτονικές τις χώρες, τη Γεωργία και την Ουκρανία. Αν βέβαια δούμε τα γεγονότα δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ποιος επιτέθηκε που; Οπότε ας τ αφήσουμε καλύτερα.

Ας έρθουμε λοιπόν στο σήμερα για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Η αλήθεια είναι ότι οι Ρώσοι κουράστηκαν να μένουν παρατηρητές. Αισθάνονται ότι έχουν πλέον τη δύναμη να αντισταθούν. Το απέδειξαν στη Συρία. Στις αρχές του έτους και στο Καζαχστάν (αν και τους ήρθε έκτακτο).

Οι Αμερικάνοι από την άλλη και το ΝΑΤΟ έχουν αδυνατίσει και εξαντληθεί. Η διακυβέρνηση από τον Τραμπ έχει αφήσει βαθιές χαρακιές στο σώμα τους. Η αποτυχία στη Συρία, η ανεξέλεγκτη κατάσταση στη Λιβύη, η στρατηγική ήττα και η αποχώρηση από το Αφγανιστάν και νωρίτερα από το Ιρακ, δημιούργησαν μια εικόνα διάλυσης. Ο Σαρκοζύ μίλησε για το ΝΑΤΟ λέγοντας ότι είναι "νεκρό σώμα".

Η Ουκρανία ήταν γι αυτούς μια λαμπρή ευκαιρία. Πρώτον να βάλουν τη Ρωσία στη θέση του εχθρού, δεύτερον να προσπαθήσουν να την αδυνατίσουν με τις κυρώσεις. Δυστυχώς οι συνεχιζόμενες κυρώσεις δεν είχαν το προβλεπόμενο αποτέλεσμα οπότε προχώρησαν στο επόμενο βήμα.

Η απειλή πολέμου είχε αρχικά ένα καλό αποτέλεσμα με τη συσπείρωση στο ΝΑΤΟ, αλλά όσο περνάει ο χρόνος και αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει, θ αρχίσει να αδυνατίζει. Από την άλλη οι μεγαλο Ευρωπαίοι αρχίζουν σιγά σιγά να αντιλαμβάνονται, να νιώθουν τ αποτελέσματα των κυρώσεων που επιβάλλουν στη Ρωσία. Και πρώτα και κύρια στον ενεργειακό τομέα.

Είναι γεγονός ότι η ενεργοβόρα Γερμανική Βιομηχανία αν συνεχιστεί το ράλι των τιμών στο φυσικό αέριο θα καταστεί απόλυτα μη ανταγωνιστική απέναντι στις αμερικάνικες και κύρια στις ασιατικές. Οι Βρετανοί μεγαλοεπενδυτές του Nord Stream θ αρχίσουν να μετρούν απώλειες και αυτό δε θ αρέσει. Οι πιέσεις μέρα με τη μέρα θ αυξάνονται.

Βλέπετε αυτό που δεν έχουν καταλάβει πολλοί, είναι ότι ο Nord Stream είναι καταρχήν έργο Πανευρωπαϊκό, μετά Γερμανικό και μετά ρωσικό. Οι Ρώσοι στην πραγματικότητα έχουν βολευτεί με αυτή την κατάσταση. Οι τιμές του φυσικού αερίου έχουν επταπλασιαστεί από πέρυσι και από την άλλη έχουν αυξήσει τα συμβόλαια τους με την ασιατική αγορά. Η δε έναρξη των έργων του Sibir-2 αναμένεται να αυξήσει την πίεση γιατί ο Sibir-2 είναι ο YAMAL (ίδια κοιτάσματα) με κατεύθυνση προς την Κίνα.

Οι Ρώσοι έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν. Έχουν εξ αρχής δηλώσει ότι δεν έχουν πρόθεση να επιτεθούν πουθενά. Δεν υπάρχει ούτε μία, ούτε μία δήλωση Ρώσου επισήμου που να απειλεί με πόλεμο.

Στις 17 Δεκεμβρίου έστειλαν δύο σχέδια συμφωνιών με ΗΠΑ και χώρες του ΝΑΤΟ, όπου ζητούν αυτονόητα πράγματα. Ότι ζητούν για τα πυρηνικά, για τα πυραυλικά συστήματα μέσου και μικρού βεληνεκούς είναι απόλυτα λογικά και οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ πρέπει να απαντήσουν.

Έτσι παρακολουθούμε τον εξής παραλογισμό στις συνομιλίες. Οι Ρώσοι να ζητούν απαντήσεις σε πραγματικά ζητήματα που έχουν θέσει και οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ, να εκφράζουν την ανησυχία τους για την υποτιθέμενη ρωσική επιθετικότητα. 

Δεν μπορείς να ζητάς από μία ξένη χώρα να αποσύρει τα στρατεύματά της από το εσωτερικό της, όταν εσύ (ΗΠΑ) διατηρείς 70.000 (σωστά διαβάζετε) στρατιωτικούς στην Ευρώπη. Όταν οι 7000 από αυτούς είναι τοποθετημένοι στα σύνορα της Ρωσίας. Πρακτικά αν συνυπολογίσουμε και τις Στρατιωτικές Δυνάμεις των λοιπων Νατοϊκών και φιλονατοϊκών χωρών στην περιοχή θα αντιληφθούμε ότι η αναλογία με τους 100.000 που διατηρεί αυτή τη στιγμή η Ρωσία στα σύνορά της είναι τουλάχιστον 3:1. Και προσέξτε ... διαρκώς αυξάνεται. Ποιος επιτίθεται σε ποιόν;

Δεν μπορείς να μιλάς για αντιπυραυλική ασπίδα, όταν τοποθετείς στο έδαφος της Πολωνίας και της Ρουμανίας, εκτοξευτές που κάλλιστα θα μπορούσαν να φορτωθούν (σύμφωνα με το εγχειρίδιο της κατασκευάστριας LOKHEED) με επιθετικούς ΤΟΜΑΧΩΚ με πυρηνικές μάλιστα κεφαλές.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ.

Πως βγαίνεις λοιπόν από την κρίση που για τους δικούς σου λόγους δημιούργησες; Οι λύσεις είναι δύο:

1. Κάνεις πόλεμο και μετράς απώλειες.

2. Κάθεσαι στο τραπέζι και ακούς τις απαιτήσεις του άλλου.

Με δεδομένο ότι όλοι αντιλαμβάνονται πλέον τι γίνεται, η λύση του πολέμου δεν προκρίνεται. Διαπραγματεύεσαι λοιπόν την υποχώρηση χωρίς να θιχτεί απόλυτα το ούτως ή άλλως θιγμένο σου γόητρο. Αποσύρεις πυρηνικά και επικίνδυνα συμβατικά όπλα και αυτό άλλωστε κάνουν και οι Ρώσοι. Δεν κάνεις άλλες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Διατηρείς ότι έχεις.

Θέλω να πιστεύω ότι η λογική θα πρυτανεύσει της τρέλας. Μπάυντεν και Πούτιν θα συναντηθούν, θα υπογράψουν συμφωνίες και θα ενφανισθούν από κοινού ως εγγυητές της ειρήνης. 

Ίσως να δούμε μια νέα εποχή ειρήνης και ευημερίας για την πολύπαθη Ευρώπη, ίσως πάλι όχι.

bsgreeks.blogspot,com

 

What a Wonderful World!!! Η Ουκρανία, οι δυτικές αρχές και αξίες, η Δημοκρατία και άλλα ευφυολογήματα.

Του Θράσου Ευτυχίδη

Θα θυμάστε όλοι πως ξεκίνησε η Ουκρανική κρίση. Η δύση και οι ΗΠΑ στράφηκαν ενάντια στον διεφθαρμένο (αυτό είναι πραγματικότητα) και «φιλορώσο» Πρόεδρο Γιανουκόβιτς και υποστήριξαν τις διαδηλώσεις που οδήγησαν στην ανατροπή του.

Οι διαδηλώσεις βέβαια ξέσπασαν με αφορμή την άρνησή του να υπογράψει την Συνθήκη Σύνδεσης με την ΕΕ. Και ίσως δικαιολογημένα .. διαβάστε το κείμενο της Συνθήκης και ίσως καταλάβετε. Κατά ένα περίεργο τρόπο όσο την διαπραγματευόταν κανένας δεν είχε προσέξει πόσο διεφθαρμένος ήταν.

Ο Γιανουκόβιτς έφυγε κυνηγημένος στη Ρωσία και η δύση, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. στήριξαν την προσωρινή κυβέρνηση που ήταν ένα συνονθύλευμα φιλοευρωπαϊκών εθνικιστικών μέχρι και φασιστικών κομμάτων (κανένας δεν το παρατήρησε) μέχρι τις εκλογές. Τον Μάιο του 2014 βρήκαν τον επόμενο αδιάφθορο Πρόεδρο και υπάκουο συνομιλητή (συμφοιτητή μου) κ. Πετρό Παρασένκο. Νομιμοποίησαν την ανατροπή δια εκλογών, στις οποίες δε συμμετείχαν φυσικά οι περιοχές στα ανατολικά που αποσχίσθηκαν. Έστω κι έτσι.

Ο εκλεκτός πλέον (αδιάφθορος) Πρόεδρος της Δύσης και των ΗΠΑ κ. Παρασένκο, έκανε αυτό για το οποίο επελέγη για να γίνει Πρόεδρος της Ουκρανίας. Επιβεβαίωσε τους δεσμούς της Ουκρανίας με τη δύση της ΗΠΑ και την Ε.Ε. ανάπτυξε τις σχέσεις της χώρας με το ΝΑΤΟ. Εισέπραξε ένα πακτωλό οικονομικής βοήθειας (sic), εξοπλισμό κλπ κλπ.

Η Ε.Ε. για να τον ανταμείψει μάλιστα για τις προσπάθειες του, παρέχοντας του και εκλογική στήριξη, παραχώρησαν στην Ουκρανία την κατάργηση της βίζας. Οι Ουκρανοί πλέον μπορούν να ταξιδεύουν στην Ε.Ε. χωρίς βίζα σε αντίθεση για παράδειγμα με τους κακούς Ρώσους που δε φτάσανε το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης και Δημοκρατίας της Ουκρανίας.

Οι Αμερικανοί έβαλαν πλάτη και αυτοί, με κάτι τεράστιες βοήθειες στα εξοπλιστικά με κάτι στρατιές «συμβούλων» σε όλους τους τομείς ενδιαφέροντος από τη Δημοκρατία, την καταπολέμηση της διαφθοράς, ως το στρατό. Στη διάρκεια της θητείας του ουσιαστικά διαλύθηκε το «Κόμμα των Περιφερειών» του πρώην Προέδου, Γιανουκόβιτς. Είχαμε βέβαια κάποιες περίεργες εξαφανίσεις, κάτι αυτοκτονίες, κάτι δολοφονικές ενέργειες σε βάρος στελεχών του, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε η Δημοκρατία απαιτεί θυσίες … σ αυτή την περίπτωση των πολιτικών αντιπάλων.

Λέγεται (αλλά όποιος θέλει το πιστεύει αυτό) ότι ήταν ειδικά οι Αμερικανοί που  πίεσαν και το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για να γίνει πράξη, το άλλο μεγάλο επίτευγμα της Προεδρικής θητείας του Παρασένκο, αυτό της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας, με τις γνωστές συνέπειες.

Φυσικά ο Ουκρανικός λαός που έβλεπε και διαπίστωνε με τα ίδια του τα μάτια αυτή τη φοβερή ανάπτυξη της Δημοκρατίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, παρά τα καθρεφτάκια της κατάργησης της βίζας και της Αυτοκεφαλίας, στις εκλογές του Απριλίου του 2019, ψήφισε τον νυν Πρόεδρο Ζελένσκι που εκλέχθηκε με την υπόσχεση να σταματήσει τον πόλεμο. Άλλο ζήτημα το που το πήγε.

Αλλά ας επικεντρωθούμε λιγάκι στον Παρασένκο … Αυτός λοιπόν ο αδιάφθορος Πρόεδρος, ο εκλεκτός της Δύσης, κατηγορείται σήμερα από την Ουκρανική Δικαιοσύνη για Προδοσία και Διαφθορά. Απίστευτο. Τον τελευταίο χρόνο ο Γεν. Εισαγγελέας της Ουκρανίας και όχι κάποιας άλλης χώρας  ασχολήθηκε με τουλάχιστον 17 καταγγελίες – υποθέσεις εναντίον.

Τι φέρεται ότι έκανε λοιπόν ο πρώην Πρόεδρος. Φέρεται ότι σε συνεργασία με ένα από τους μεγαλύτερους ολιγάρχες της χώρας τον Ρενάτ Αχμέτοφ, (ιδιοκτήτη πολλών ανθρακωρυχείων και όχι μόνο, στις αποσχισθείσες περιοχές, την περίοδο 2014 – 15, την περίοδο δηλαδή που μαίνονταν οι μάχες στην ανατολική Ουκρανία, αγόραζε από τους άλλους αδιάφθορους πατριώτες, τους αυτονομιστές του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ τεράστιες ποσότητες άνθρακα που αφού βαφτίζονταν Ολλανδικός πουλιόνταν στην αγορά της Ουκρανίας αποφέροντας φυσικά τεράστια κέρδη στον ίδιο, αλλά και χρηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο τους αυτονομιστές. Υπέροχος κόσμος, αγγελικά πλασμένος.

Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η πολιτισμένη δύση τηρούν σιγή ιχθύος. Η Δημοκρατία πάνω απ όλα, άλλωστε. Τι δεν καταλαβαίνετε;

Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ επέβαλλαν κυρώσεις μεταξύ άλλων σε δύο βουλευτές της Ουκρανικής αντιπολίτευσης!!! με τη δικαιολογία της υποστήριξης ρωσικών θέσεων!!!. ΟΧΙ η Ουκρανική Δημοκρατία δεν αντέδρασε επίσημα ενάντια στις ΗΠΑ.

What a wonderful world…. 

bsgreeks.blogspot.com

ΕΚΤΑΚΤΟ. Αυξάνει ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στην Περιφέρεια Ντονιέτσκ της Ουκρανίας

Του Θράσου Ευτυχίδη

Είναι η πρώτη φορά που θα επισημάνω ως ΠΙΘΑΝΟ τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου - τοπικού αρχικά χαρακτήρα - σύγκρουσης στην περιφέρεια του Ντονμπάς στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με απόλυτα αξιόπιστες πληροφορίες

- οι Ουκρανικές αρχές από προχθές μοιράζουν ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ όπλα στους επονομαζόμενους "βετεράνους" της "αντιτρομοκρατικής επιχείρησης" του Κιέβου, του 2013 και τους προωθούν ανατολικά.

- Δυνάμεις του Ουκρανικού ακροδεξιού "ΔΕΞΙΟΥ ΤΟΜΕΑ" λαμβάνουν θέσεις στην κατεύθυνση προς τη Γκόρλοφκα της περιφέρειας Ντονιέτσκ, ενώ

- τη νύχτα της Τρίτης, άνδρες με στρατιωτικές στολές χωρίς διακριτικά κατέλαβαν και εγκαταστάθηκαν στο σχολείο του ελληνικού χωριού Νοβοιγκνάτιεφκα που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Κιέβου δίπλα στη γραμμά αντιπαράθεσης.

Με δεδομένη την επερχόμενη συνάντηση Μπλίνκεν - Λαβρώφ, την έκκληση των Αμερικανών πρoς τον Πρόεδρο Ζελένσκι να μην υπάρξει στρατιωτική δράση, οι κινήσεις αυτές μπορούν να θεωρηθούν ως προβοκατόρικες κύκλων που αντιδρούν στην ίδια την πολιτική και τον Πρόεδρο Ζελένσκι.

Οποιαδήποτε κίνηση θα έχει ως αποτέλεσμα ίσως μια εκτεταμένη σύγκρουση με αλληλοκατηγορίες για προβοκάτσια.

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΚΟΡΛΟΦΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΝΟΒΟΙΓΚΝΑΤΙΕΦΚΑ.

Καλώ το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να παρέμβει προς τις δύο πλευρές.

BLACK SEA NEWS

 

 

Συνάντηση Πρωθυπουργών Βόρειας Μακεδονίας - Βουλγαρίας στα Σκόπια.

Σκόπια, 18 Ιαναουαρίου 2022 

Οι πρωθυπουργοί της Βουλγαρίας και της Βόρειας Μακεδονίας Κυρίλ Πετκοφ και Ντίμιταρ Κοβατσέφσκι δήλωσαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου μετά τη συνάντησή τους στα Σκόπια την Τρίτη ότι ως ένδειξη αρχικής καλής θέλησης, η Βουλγαρία δεν θα θίγει - μπλοκάρει πλέον τη χρήση του ονόματος Βόρεια Μακεδονία σε διεθνείς οργανισμούς, εγκαταλείποντας προηγούμενους ισχυρισμούς της ότι το όνομα συνεπάγεται εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Βουλγαρίας.

Σε αντάλλαγμα, τα Σκόπια έχουν ήδη στείλει νότα στα Ηνωμένα Έθνη, λέγοντας ότι η σύντομη έκδοση του πλήρους ονόματος Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας σε καμία περίπτωση ή μορφή δεν υπονοεί ότι τα Σκόπια έχουν εδαφικές διεκδικήσεις στο έδαφος της Βουλγαρίας.

"Συμφωνήσαμε ότι η Βουλγαρία αποδέχεται τη χρήση του σύντομου ονόματος, Βόρεια Μακεδονία, μαζί με το μακρύ όνομα, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Η Βουλγαρία έχει ήδη ενημερώσει τα Ηνωμένα Έθνη για αυτό", είπε ο Κοβάτσεφσκι, Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας στην κοινή συνέντευξη Τύπου.

«Νομίζω ότι αυτό που πετύχαμε στην πρώτη μας συνάντηση θα πρέπει να σηματοδοτήσει ότι είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να αλλάξουμε εντελώς το νόημα των σχέσεων καλής γειτονίας», είπε ο Πέτκοφ.

Στο βασικό ζήτημα που πλήττει τις διμερείς σχέσεις, το ζήτημα των διαφορετικών αναγνώσεων της ιστορίας και της ταυτότητας των δύο χωρών, τα Σκόπια και η Σόφια συμφώνησαν να εργαστούν πάνω σε αυτά, αλλά πρώτα να επικεντρωθούν περισσότερο σε άλλους τομείς όπου υπάρχει πιθανή συνεργασία.

«Θα δώσουμε προσοχή στα ζητήματα που μας φέρνουν πιο κοντά και θα δώσουμε περισσότερο χρόνο [για να λύσουμε] τα άλλα ζητήματα», δήλωσε ο Πέτκοφ.

Και οι δύο χώρες συμφώνησαν να σχηματίσουν ομάδες εργασίας σε πέντε τομείς – οικονομία, υποδομές, ένταξη στην ΕΕ, πολιτισμός και ιστορικά ζητήματα, οι οποίες θα συνεδριάζουν σε εβδομαδιαία βάση, ώστε η επικοινωνία μεταξύ των δύο χωρών να ενταθεί πρακτικά, ανέφεραν οι δύο πρωθυπουργοί.

Και οι δύο συμφώνησαν επίσης να πραγματοποιήσουν κοινή διακυβερνητική σύνοδο την επόμενη εβδομάδα και να δημιουργήσουν απευθείας αεροπορική σύνδεση μεταξύ των δύο πρωτευουσών το συντομότερο δυνατό.

Για δύο συνεχόμενα χρόνια, η Σόφια μπλοκάρει τη διαδικασία ένταξης της γείτονάς της στην ΕΕ, επιμένοντας ότι τα Σκόπια αποδέχονται μια de facto βουλγαρική ταυτότητα που επικεντρώνεται στον ισχυρισμό ότι η σημερινή μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα είναι βουλγαρικής προέλευσης. Αυτά τα αιτήματα είναι δύσκολο να τα αποδεχθούν τα Σκόπια.

Κατά την επίσκεψή του στα Σκόπια, ο Πέτκοφ, ο οποίος όπως και ο Κοβάτσεφσκι εξελέγη πρωθυπουργός στα τέλη του 2021, επανέλαβε τη στάση της Σόφιας ότι αναγνωρίζει την ύπαρξη της σύγχρονης μακεδονικής ταυτότητας και της γλώσσας «όπως αναφέρεται στο σύνταγμα της χώρας».

Σε δήλωση που διανεμήθηκε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Σόφια πριν από την επίσκεψη, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νεντ Πράις, είπε ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει σθεναρά την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας στην ΕΕ και πιστεύει ότι τα Σκόπια και η Σόφια έχουν ξεκινήσει έναν «εποικοδομητικό διάλογο. Αυτό θα βοηθήσει να ξεπεραστούν οι διμερείς διαφορές τους.

Η Αλβανία είναι επίσης θύμα του βουλγαρικού αποκλεισμού της ΕΕ επειδή τα Σκόπια και τα Τίρανα κινούνται προς την ένταξη στην ΕΕ ως ενιαίο πακέτο.

Η επίσκεψη του Πέτκοφ συνέπεσε με την 30ή επέτειο της αναγνώρισης από τη Βουλγαρία της τότε Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αλλά όχι της εθνικής της ταυτότητας και της μακεδονικής γλώσσας.

Η επίσκεψή του πυροδότησε δράση διαμαρτυρίας από το μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης Levica (Αριστερά), το οποίο ανάρτησε πανό σε δύο περίοπτα σημεία.

Το πρώτο πανό που εμφανίστηκε στον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί από το αεροδρόμιο των Σκοπίων στο κέντρο της πόλης έλεγε: «Καλώς ήρθατε διοικητές του (βουλγάρου) Τσάρου Μπόρις», αναφερόμενος σε ένα από τα αιτήματα της Σόφιας, τα Σκόπια να καταργήσουν τον όρο «ναζιστική δύναμη κατοχής» στα σχολικά τους βιβλία όταν αναφέρονται στη βουλγαρική κατοχή της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και να αναφέρονται στους κατακτητές εν καιρώ πολέμου ως «διοικητές» της περιοχής.

Το δεύτερο πανό, που ανέβηκε κοντά στα κεντρικά γραφεία της κυβέρνησης, ζήτησε «Ευρωπαϊκά Δικαιώματα για τους Μακεδόνες στο Πιρίν [στη δυτική Βουλγαρία]», μια αναφορά στην πολιτική της Σόφιας να μην αναγνωρίσει την ύπαρξη της μακεδονικής μειονότητας στη Βουλγαρία.

Καθώς αυτή η διαμάχη συνεχίζεται, η Σόφια ισχυρίζεται τώρα ότι είναι τα Σκόπια που αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τα δικαιώματα της βουλγαρικής μειονότητας στη Βόρεια Μακεδονία.

Το τελευταίο πανό μπορεί να προκλήθηκε από πρόσφατα σχόλια του Πέτκοφ. Σε συνέντευξή του σε βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης το Σαββατοκύριακο, ο Πέτκοφ επανέλαβε τη θέση της Σόφιας ότι δεν υπάρχει μακεδονική μειονότητα στη χώρα του.

«Δεν υπάρχει τέτοια [μακεδονική] μειονότητα, επομένως δεν μπορεί να είναι θέμα συζήτησης», είπε ο Πέτκοφ.

Όταν ρωτήθηκε το Σαββατοκύριακο για τη βουλγαρική μειονότητα στη Βόρεια Μακεδονία, είπε στο βουλγαρικό κανάλι BTV: «Θέλω να έχουν ό,τι πρέπει να έχει ο Ευρωπαίος πολίτης – μηδενική ανοχή στις διακρίσεις… Είναι ζήτημα πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να συμβεί αυτό. χωρίς καμία περιστροφή, μόνο μέσω εποικοδομητικού διαλόγου».

BLACK SEA NEWS με πληροφορίες από Balkaninsight

Ο Ερντογάν για East Med, Ρωσία και εκλογικό νόμο

ΑΓΚΥΡΑ, 18 ΙΑΝ 2022

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Ηurrijet που αναδημοσιεύουμε, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Τετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας με δημοσιογράφους που τον συνόδευαν, έκανε μια σειρά δηλώσεων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια της επιστροφής του από την Αλβανία.

Για τον East Med  

Το έργο του αγωγού East Med που είχε στόχο να φέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ απευθείας στην Ευρώπη δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν το έργο επειδή δεν είναι βιώσιμο υπό αυτές τις συνθήκες, δήλωσε ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 17 Ιανουαρίου.

«Δεν πρόκειται για ένα έργο που θα υλοποιηθεί. Εκείνοι (ΗΠΑ) έκαναν όλες τις αναλύσεις για αυτό, είδαν ότι δεν υπάρχει τίποτα θετικό σε αυτήν την δουλειά», είπε ο Ερντογάν στους δημοσιογράφους που επέβαιναν σε αεροπλάνο κατά την επιστροφή του από την Αλβανία.

Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από το έργο επειδή θα ήταν πολύ δαπανηρό, δήλωσε.

«Αυτή η δουλειά δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Τουρκία. Γιατί αν μεταφερθεί στην Ευρώπη από εδώ, θα γίνει μόνο μέσω Τουρκίας», δήλωσε ο Ερντογάν.

Η Τουρκία είναι πρόθυμη να επαναλάβει τις συνομιλίες για την μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, είπε.

Ο πρόεδρος υπενθύμισε ότι το Ισραήλ πρότεινε νωρίτερα να υλοποιηθεί το έργο με την Τουρκία σε συζητήσεις με τον πρώην υπουργό Ενέργειας Μπεράτ Αλμπαϊράκ.

«Κάπου πήγαινε η δουλειά. Ίσως τότε θα μπορούσαμε να το ολοκληρώσουμε με το Ισραήλ. Λοιπόν, δεν υπάρχει ελπίδα να οριστικοποιηθεί τώρα; Οι όροι μπορούν να συζητηθούν. Γιατί η ανάλυση ενδιαφέροντος αυτής της επιχείρησης είναι πολύ σημαντική», είπε ο πρόεδρος.

Υπενθυμίζοντας ότι έχει διάλογο με τον ισραηλινό πρόεδρο Ισαάκ Χέρτζογκ και έχουν φτάσει πλέον σε ένα επίπεδο προόδου, ο Ερντογάν πρόσθεσε: «Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός (Ναφτάλι) Μπένετ στέλνει μηνύματα σε διαφορετικά επίπεδα».

Θυμήθηκε μια συνάντηση με τα μέλη της Ραβινικής Συμμαχίας Ισλαμικών Χωρών και είπε: «Αν κάνουμε πολιτική, αυτό δεν μπορεί να είναι με τσακωμό ή διαμάχη. Πρέπει να διατηρήσουμε την πολιτική σε γραμμή ειρήνης».

Η προσέγγιση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι «γνωστή» μετά τη σύναψη θαλάσσιας συμφωνίας με τη Λιβύη, είπε ο Ερντογάν, σημειώνοντας ότι η Άγκυρα συνεχίζει τις δραστηριότητές της στην περιοχή με βάση αυτή τη συμφωνία.

«Αγοράσαμε τέσσερα πλοία γεωτρήσεων και δύο πλοία σεισμικής έρευνας. Αυτά τα πήραμε για το τίποτα; Αυτά θα λειτουργήσουν στη Μαύρη Θάλασσα και θα λειτουργήσουν στη Μεσόγειο. Θα έχουμε την ισχυρότερη υποδομή από αυτή την άποψη», δήλωσε.

Για την ένταση με τη Ρωσία

Ερωτηθείς για την αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και την πιθανότητα διαμεσολαβητικού ρόλου της Τουρκίας στο θέμα και τη θέση της Άγκυρας στην περίπτωση της ρωσικής κατοχής σε ουκρανικά εδάφη, ο Ερντογάν είπε ότι το σενάριο κατοχής δεν είναι ρεαλιστικό.

«Δεν βλέπω τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ως ρεαλιστική προσέγγιση. Γιατί η Ουκρανία δεν είναι μια συνηθισμένη χώρα. Η Ουκρανία είναι μια ισχυρή χώρα. Επιπλέον, για να κάνει η Ρωσία αυτό το βήμα, πρέπει να αναθεωρήσει την κατάσταση σε ολόκληρο τον κόσμο και τη δική της κατάσταση», δήλωσε ο Ερντογάν.

Ο πρόεδρος είπε ότι θα έχει συνομιλίες με τους Ρώσους και Αζερμπαϊτζανούς ομολόγους του για το θέμα. «Επειδή αυτές οι περιοχές δεν μπορούν πλέον να δεχτούν πόλεμο. Τώρα πρέπει να διαγράψουμε τον πόλεμο από την ιστορία της πολιτικής», είπε.

Υπενθυμίζοντας τη ρωσική επέμβαση στην Κριμαία, ο Ερντογάν υπενθύμισε ότι η Τουρκία έχει αντιταχθεί σε αυτή την κίνηση και η θέση της θα είναι η ίδια για οποιαδήποτε παρόμοια σενάρια.

«Έτσι, η πολιτική μας είναι σαφής ως προς αυτό», είπε.

Για τον εκλογικό νόμο

Ερωτηθείς για την πιθανή τροποποίηση του εκλογικού νόμου, ο Ερντογάν είπε ότι η συζήτηση της πλευράς του με το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) συνεχίζεται.

«Η προσέγγισή μας είναι το όριο να είναι 7 τοις εκατό. ... Οι φίλοι μας θα συναντηθούν ξανά αυτήν την εβδομάδα ή την επόμενη εβδομάδα για το προσχέδιο κειμένου που έχει ετοιμαστεί», είπε.

BLACK SEA NEWS με πληροφορίες από HURRIJET